25 april, 27 km, licht bewolkt 20 graden, Saugues- Le Sauvage – La Roche
Het is mogelijk! Ook in Frankrijk zijn er gite municipal. Een soort algemene herbergen. Na Le Puy komen er meer. Hier kun je voor € 13 slapen. In Saugues vind ik op het plein een restaurant waar ik een menu kan krijgen voor €14. En het was heerlijk! Salade, kabeljauw met aubergine, kokos yoghurt en een dessert met frambozen. Mmmmm.
Vandaag kreeg ik de test voor mijn grenzen….vals plat omhoog van 960 naar 1292 meter.
Welk tempo kies ik, zodat ik niet uitgeput raak? Het is de balans vinden tussen willen en kunnen. Zoals ik gisteren schreef, ik vind het veel moeilijker mijn grenzen aan te geven wanneer ik ze maar net overschrijd. En hoe doe ik dit als ik dadelijk gewoon weer thuis ben. Een balans vinden tussen willen en kunnen, tussen bescheiden zijn en net voldoende voor mezelf vragen, tussen wel/niet accepteren. Dit zijn van die mooie verdiepingen voor mezelf. Hier onderweg ben ik alvast aan het oefenen.?
Ook toen ik Saugues uitliep zag ik mooi houtsnijwerk. We lopen met meerdere pwlgrims om 7.50 uur het dorp uit, zodat er altijd wel iemand is die een foto kan maken.
Zo vroeg in de ochtend is er een klein beetje nevel, de lage zonnestralen erbij maken het plaatje voor mij compleet. Het is weer genieten.
Een klein beetje in gedachten (over de genoemde grenzen) loop ik bijna verkeerd. Deze 2 lieve meiden, Marie en Sixtee van 24 en 22 riepen me terug. Later heb ik ze kunnen helpen met hun blaren en terplekke kwam er iemand die ook Reiki gaf. En wat een mooie gesprekken. Waarom ze op pad zijn, wat ik geleerd heb, hoe ik het vasthoud wat ik onderweg leer. Van die gouden momenten, die mijn Camino ook maken.
Dat ik daar zomaar mag lopen! Gezond en wel en dat ik het fysiek aankan. Ben dankbaar dag na dag na dag.
De Haute-Loire zit erop. Doorkruist van noord naar zuid. Erg mooi voor een Camino of ook een wandelvakantie.
Vandaag zou de etappe eenvoudig zijn. Afgezien van het stijgen, was ik uiteindelijk verbaasd dat ik 27 km zo makkelijk deed. Ik logeer in gite La Bergerie de Compostela. 7 km na La Sauvage. Hier zijn we met 15 en een aantal heb ik gisteren in Saugues ontmoet op het terras. Alles was vol in Le Sauvage en daarom zijn er velen doorgelopen naar La Roche. Een prachtige gite bij een boerderij.
Hey,Mieke
Wat ben je weer al ver gevorderd!
En de zon is er ook weer bij, zo te zien op je mooie foto’s.
Doe zo voort ;)…en nog veel warme ontmoetingen!
Frie
Hoi Mieke,
Wat een mooi thema voor een workshop, die grenzen! Ik geef me alvast op hoor! Geweldig wat je aan het doen bent, veel kracht toegewenst!
Dat was weer een pareltje van een Camino dag voor je ..Wat een leuke meiden en al zo jong op pad ?? Ook vanuit thuis gestart ?! Fijn om zo te kunnen delen wat je beleeft en voelt . En inderdaad Balance ” evenwicht ” de juiste keuze’s ” wat niet hoeft maar vooral wat van jezelf mag ” ( ben er zelf ook naar op zoek ) wat zou ik graag dat met je willen delen !!. Dat is hard werken elke dag !! ik geniet van je verslag de mooie foto’s en bijzondere verhalen … Mooie dag weer morgen ..
Nog even je bent in het leuke stadje Figeac. Daar hebben we een stuk getraind op en voor de camino. Er zit nog stijl en pittige stukje voor. Maar leuke terrassen daar ☺ Je ziet het wel.
Nou Mieke wat een mooie dag geweldig hè dat je zoveel aankan. Echt een cadeautje. Prachtige omgeving. Je ziet zo veel meer moois dan wij met de auto onderweg naar het zuiden.
Hallo Mieke ik heb eindelijk je verslagen kunnen lezen en heb alles in een keer achter
elkaar gelezen lekker in bed. Mijn zus lag in het logeerkamertje te lezen. Heerlijk!!!
Na alles gelezen te hebben was ik op een goede manier jaloers wat een belevenissen.
Maar toen bedacht ik dat ik op een andere manier de” camino” aan het lopen ben.
Het ontdekken wat een verborgen krachten ik heb na het overlijden van Sjouk. Hoe een heel verdrietige gebeurtenis ook iets dierbaars kan brengen. Het kunnen voelen dat genieten en verdriet echt samen kunnen
gaan , dat het leven even stopt, maar ook gewoon door kan gaan. Wat een bijzondere ervaring he, en dat gewoon liggend in bed.
Lieve groetjes Carla
Lieve Mieke, vanmorgen zei ik tegen Hans na bijna 14 km in 3 uur lopen, zonder stop: ‘ Ik heb een grens verlegd’ en gedurende die 3 uur was ik steeds in gesprek met mezelf. Zoekende naar mijn balans. Ik voelde dat ik te snel was gestart en leerde voor mezelf dat ik morgenvroeg rustiger start. Eerst een paar yoga oefeningen en meditatief beginnen. Dank voor jouw overwegingen die mij vandaag zo raken.
Je zult zien Ineke, na 1 week ga je ook makkelijker. Het gaat op en af. Een dag loop je lekker, de andere is het lastiger.
Wat leuk om steeds meer medepelgrims te ontmoeten. De kilometers gaan meer vanzelf: conditie of ook meer kunnen loslaten? Grenzen…bewaken, aangeven, balanceren. Wat gebeurt er als je je grenzen niet meer overschrijdt? Voetje voor voetje verder vooruit.
Ook meer loslaten en zo goed voor mezelf zorgen