22 januari, 25 km bewolkt later zonnig 15 graden

De belangrijkste dingen van het onderweg zijn, zijn: eten, drinken, slapen, wandelen….Dat is het. In de winter maanden blijkt dat de temperatuur in de slaapplaatsen belangrijk is. Je komt moe aan bij je hostel en dan is een aangename temperatuur fijn. In ons hostel ” Odeceixe hostel” was het extreem koud. We gingen zelfs met handschoenen aan in bed liggen lezen. Brrrrr

Het was zondag en dan kunnen geen boodschappen doen voor de komende dag. Er zou een panaderia open zijn voor ontbijt, boven aan de berg van de ochtend. Ik ga op onderzoek uit en zie heel hoog in het dorp geen bakker… Wel een windmolen. Die geeft een mooi beeld tegen de strak blauwe lucht.

Dan maar even vragen aan de lieve dame van ons hostel. Het blijkt nog verder naar boven en…..gesloten. Dan maar in het hostel ontbijten met wat we hebben. Het blijkt genoeg te zijn…Daarna gaan we op pad.

Eerst een zeer zware stijging, steil omhoog met een hoog stijgingspercentage en trappen. We moeten als we boven zijn echt uitblazen.

Niet ver daarna komen er bij een kanaal wat we gedurende de hele dag zullen volgen. Geen hoogteverschillen, maar een kunstmatig kanaal.

Tijd genoeg om “voorjaar” op te sporen. We ontdekken weer nieuwe bloemen. Er zijn er nog niet veel, maar we genieten ervan.

Waar doen we nu boodschappen? Tja… In het dorpje Rogil zou een bar en een supermarkt moeten zijn. Dat klopt. Gelukkig, kunnen we onze proviand weer aanvullen in de plaatselijke Spar en vinden we een fijne bar met verse jus d’orange en wat lekkers.

Gaan we onze etappe uitbreiden met het kustpad? Daar voelen we wel wat voor. 5 km meer dat kunnen we. Een prachtig pad naar de zee volgt.

Dat gevoel, wanneer je bij zee komt… Mijn hart maakt een soort sprongetje. Komt dat omdat ik jaren lang bij zee heb gewoond? Voor mij is het ruisen van de golven van de zee altijd rustgevend.

Daar vandaan is het flink klimmen om weer de hoogte van het kanaal te bereiken.

Vlak voor Aljazur dalen we weer flink over een stenig pad. Als we beneden zijn staat dit standbeeld op ons te wachten.

Morgen gaan we weer een stuk van het visserspad doen. 6 km extra, waardoor de geplande afstand uitkomt op 18, ipv 12 km. Niet echt een rustdag dus……