26 augustus 2017, 22 km, half bewolkt 25 graden

In de herberg van Castro genieten we van de gastvrijheid. Deze keer kiezen we niet voor een menu maar vanuit de vitrine van de bar. Alles vers gemaakt en ik koos voor pasta met spinazie en kaas. Heerlijk. Net als vorig jaar wilde ze wel op de foto.

De route van vandaag was er alweer een met grote stijgingen. Van 650 naar 1100 meter in 9 km. Eerst vals plat, vooral langs de grote weg, dan sterk stijgend aan een stuk door.

De zon is net op en we kijken onze ogen uit. Elk doorkijkje over een muurtje is er een voor ons.

Even later kleurt de zon zelfs goudgeel over de mist in het dal.

We stijgen tot de hoogte van de windmolens, het is een pad omgeven door de verschillende kleuren heide.

Dicht bij de top passeren we de grens van Asturias met Galicië. Op het pad hebben pelgrims een denkbeeldige grens gemaakt met stenen en er staat een heuse grenssteen.

Na 10 km stijgen zijn we toe aan een pauze en vinden die bij de top, Alto de Acebo. Een bar met een alleraardigste man, die voor ons zelfs een hapje heeft klaarstaan.

Vanaf de bar stijgen we eerst nog wat verder. Om daarna vooral over een bospad af te dalen naar Barbeitos en vervolgens Paradanova.

In de verte zien we Fonsagrada liggen, hoog op een berg. Ja…..daar moeten we echt naar toe!

Dit betekent eerst nog verder dalen en dan de allerlaatste km nog sterk stijgend. We denken dat er geen eind aan komt!

We zijn er om 14 uur en gaan natuurlijk eerst wat drinken. Ook deze etappe ervaren we als heel zwaar en dat is met deze stijging en daling ook zeker zo! Etappedrankje is weer verdiend.