23 augustus 2017, 27(!!) km de hele dag mist

Tot onze grote verrassing hebben de meesten van ons toch goed geslapen in de herberg van Borres. 22 personen in een ruimte van 5-5 en verrassend rustig. Op weg naar het ontbijt glij ik uit en dacht nog…dat valt mee.

Het is echt mistig, het zicht is ruim genoeg om toch te kiezen voor de Hospitales. Mogelijk schijnt boven de zon. Meer dan 600 meter stijgen is echt veel, en de Hospitales is een uitdaging!!

Mogelijk met de val, maar het lukt niet de foto’s van de camera naar de telefoon te krijgen. De foto’s zijn van Josephine en Harrie en geven een mooie indruk van onze Hospitales.

Het zicht is beperkt tot het pad. Omgeven door bloeiende heide, spinnenwebben met mistdruppels en uitrusten in regenkleding.

We hebben een verrassing! Bij Puerto del Palo vinden we een mobiele bar. We kunnen er onze drankvoorraad aanvullen en gaan snel weer op pad. Daarna volgt een werkelijk spectaculaire afdaling naar Montefurado. Een smal pad langs de bergrand omringd met varens. Pas hier kunnen we zien hoe de kronkelende wegen lopen.

Waar er een grote kruising van wegen is, besluit ik een taxi te bellen om naar een dokter te gaan. De pijn in mijn pols begint op te spelen. Geen bereik met mijn telefoon, wat nu??? Marijke ziet in de verte een auto aankomen in het verder lege landschap. Die houden we aan en Cora gaat mee naar de dokter. Later blijkt het gelukkig niet gebroken.?.

Harrie, Marijke, Bertine en Josephine gaan alleen verder. Nog 9 km en zo kwamen ze uiteindelijk om 16.30 uur bij het pension Casa Marqués aan. Onze Hospitales zit erop. Moe, maar heel voldaan. Wauh! Wat ben ik trots op deze kanjers.