30 april 2017, 21 km, droog later veel regen

Verstilling: deze ochtend gebeurde het…..

“Dit is mijn geheim, het is heel simpel: alleen met je hart kun je goed zien. Het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar”

In het dorpje Bostens is een oud kerkje van de 11e eeuw. We komen binnen, de muziek en de verlichting gaan aan. We worden stil van de sfeer. Er zijn geen woorden voor.

Ondanks zijn blessure gaat Ben om 7 uur de deur uit. Op zijn eigen tempo, wil hij proberen of het gaat. Na een uitgebreid ontbijt in de herberg, gaan we opgewekt op pad. De beloofde regen is er nog niet en we genieten van elke stap.

Deze herberg in Bostens is zo gastvrij dat ik hem iedereen zou aanbevelen. Overnacht dan in de herberg van Retjons en ga 20 km verder naar Bostons. Deze mensen zijn zo bevlogen. Een maaltijd om je vingers bij af te likken en ook brood voor het ontbijt.  En ook nog op een prachtig plekje. Direct naast een boerenbedrijf waar geitenkaas wordt gemaakt. Pelgrims krijgen korting….

Op weg vinden we een bord van de route. Kijk goed naar de pelgrim. Zo zag die er vroeger uit. Een staf, een kalabas, een kleed en een hoed.

De route is zo goed als vlak over rustige verharde wegen. Na 2 uur lopen hebben we pauze. Het is nog droog. Wel merken we ander weer. De lucht trekt dicht en het begint te waaien. Deze keer ben ik degene die als laatste opstaat.

In Bougue is een bar dichtbij de herberg open. Dat was onze verrassing en we gaan er even binnen. In dit kerk was een zondagsmis bezig, zodat we niet konden gaan kijken. We ontmoetten een nederlander die er de dag ervoor een bruiloft had. Het zijn toch de dagelijkse ontmoetingen, die ook een deel van de Camino uitmaken.

Net voor de regen begint passeren we nog een brug. Sikke maakt op elke brug zijn vaste roffeltje.

6,6 km voor Mont de Marsan komen we op een fietspad. 6,6 km alleen rechtdoor en toen begon het keihard te regenen. Ik had een paraplu gekocht, dat helpt een beetje. De regenjas van Ivonne blijkt niet waterdicht te zijn. Helaas. We hopen maar op droog weer.

Om 16 uur gaat de herberg op zondag pas open. Wij gaan op zoek naar een bar en vinden een Pizzaria, waar we zomaar binnen mogen schuilen, wat drinken en handdoeken krijgen om ons af te drogen. Vanavond gaan we daar ook eten.

Dat zijn toch ook Camino engeltjes op ons pad????

En wat vinden we in Libre D’or? Een briefje van Nourelle. Die was hier gisteren met Arie. Daar worden we blij van