19 september 2016, 12 km 650 meter stijgen, droog

Vandaag starten we met een ontbijt in herberg Ultreia, vers stokbrood met jam en kaas koffie/thee. Zo wil een pelgrim iedere dag wel beginnen.

Daarna gaan we het stadje uit. Zo mooi al die pelgrims op pad.

De dagetappe wordt vaak tot Ronchesvalles beschreven. Maar dat vind ik voor ons te ver. Een stijging vandaag van 650 meter is ook al zwaar genoeg. Ik vind dat ze het goed doen en ik zie dan ook vol vertrouwen de komende weken tegemoet. Ik kies ervoor de etappe in 2 en te delen en we gaan op pad naar Orrison. En….de Napoleon route is open. Yes!

Het is zo mooi en we voelen ons klein en blij dat we hier mogen lopen.I

In het dal hangt een deken van mist. Even rusten en dan tegelijk de wonderschone omgeving bekijken.En af en toe even omkijken, wat je al hebt afgelegd. Dat geeft de pelgrim moed en het gevoel “yes ik kan het”. Deze 2 eerste dagen en dan zul je zien dat het niet zwaarder is. Wel verder…..en dan komt het op conditie aan.

Bij Hunto hebben we de eerste pauze echt verdiend.
Geen enkel huis te bekennen…alleen de route de Napoleon en andere pelgrims. Fietsers die tegen de berg oplopen, samen met 2 honden  . Ze hebben het heel zwaar.
Dan uit het niets…de herberg van Orrison. De zon komt af en toe door. En dan is het behagelijk warm. Ik schat ongeveer 17 graden is hier. Op her terras van Orrison is het heerlijk vertoeven. Het eerste etappe drankje is verdiend.