29 april 2016
21,2 km
Zonnig 16 graden

JA! We zijn in Santiago aangekomen. 348 km verder. Een hele zware camino, maar oooo wat mooi. Een om nooit meer te vergeten. Van harte gefeliciteerd Marion, Lambert en Ria met deze geweldige prestatie. Jullie hebben het toch maar gedaan!

Van alles meegemaakt…..de val van Lambert op de eerste ochtend van een treetje in het cafe, de val van Ria een stukje omlaag van een pad afgegleden en tenslotte de val van Mieke in bramenstruiken. Prachtige ontmoetingen, een overweldigende natuur, een paar dagen regen. Ploeteren in de modder en ook zoveel bloeiende bloemen en vogels die we in Nederland bijna niet zien. En tenslotte in Galicie zonnig weer met strak blauwe lucht.

Maar eerst vandaag…. ontbijten in cafe Che 4 waar we net als gisteren werden geholpen door de lieve serveerster Nuria. Een warmte die een pelgrim nodig heeft.

We vertrekken om 8 uur en zien direct dat het weer een stralende dag wordt. Ook deze etappe is in een glooiend landschap, veelal over boerenweggetjes en bospaden evenwijdig aan de grote weg.

10 km voor de kathedraal van Santiago zie je al een groot beeld met Santiago. Je denkt dan dat je er bent, maar je hebt toch een stuk te gaan. Even het knopje in je hoofd om….van ik ben er bijna naar….nog even volhouden….

Dan komen we bij het monument van Monte de Gozo nadat we de allerlaatste klim hebben gehad.

Nu nog 7 km. We zien de stad in de diepte liggen en moeten nog een heel eind voor we de kathedraal zien liggen. Dan ben je al in Rua San Pedro. Wat een mooi moment. Daar ben je naar op pad. Al die 348 km lang.

Dan zien we de mooie gebouwen naast de kathedraal. We genieten volop.

Samen lopen we door de poort naar Praza de Obreiro en vieren dat we er zijn. Ontroerd en vermoeid vliegen we elkaar in de armen.
Yes we zijn er. Het laatste etappe biertje verdiend.

Na het eten gaan we de Compostela ophalen en voor Lambert, Marion en Ria ook een certificaat van afstand. Een wachttijd van nu al 1 uur. Trots en blij krijgen we die overhandigd.

Het toetje van de dag….de Butafumeiro.

Onder het “alziendoog”

Dank lieve Marion, Lambert en Ria. Een onvergetelijke camino.