30 maart 2016
22,1 km
Droog in de ochtend, veel regen ‘s-middags

Wakker worden en zien dat het droog is, is al een verrassing. De weersvoorspellingen lieten de hele dag regen zien en dan is het een kadootje. Net na zonsopkomst verlaten we Ribadiso. Chris is al weg, die gaat vandaag een dagje alleen op stap.

Volgens het boekje is het de eerste 3 km klimmen. Dat is maar 50 meter en we voelen dat niet meer als stijging. Of krijgen we al vleugels omdat we de stal ruiken. We voelen ons alle drie happy en dan heb je ook oog voor de graffitti…
Deze keer op vuilnisbakken. Spontaan ga ik het lied zingen en denk erbij….dat zou toch mooi zijn……

Ik word ook getroffen door dit monument. Ter gedachtenis aan iemand die op zijn camino de laatste stappen van zijn leven zette. Een emotioneel dagje, zullen we zeggen.

Het zijn over het algemeen bospaden vandaag.

De vele regen heeft er modderige paadjes van gemaakt. Ook hier wen je weer aan en het maakt niet uit. Je vindt altijd weer een weg. Het zijn wel de uitdagingen van de camino.

Iedere dag ontmoeten we dezelfde pelgrims en dat zijn dan van die hartelijke ontmoetingen. Je bent blij weer die bekenden te zien. Hier bij de bar van Salceda. Volledig versierd met tshirts. Precies als we daar aankomen gaat het regenen. (Mazzel!)

Na de middag is het zeer koud! Zo guur hebben we het nog niet gehad. Ik schat max 7 graden. Met striemende regen lopen we door Eucalyptusbossen. Heerlijk geurend! De basten van de bomen en de eucalyptusvruchten verspreiden die geuren.

Oude bron van de 18e eeuw, vlak bij Santa Irene.

Door het slechte weer lopen we na de middag 8 km direct door naar O Pedrouzo, waar Chris al op ons wacht. Dit etappe biertje hebben we verdiend!

Nu nog maar 20 km! Santiago …..we komen eraan.