13 aug 2014
De hele dag regen,  20 graden
17 km (lopen, incl bus 20,8 km)

We sliepen in ADPS , een soort school met sportactiviteiten. Vanaf hier hebben we de bus naar het centrum genomen om nog even een bezoekje aan de cathedraal van Troyes te brengen en de eerste stempel te halen voor het pelgrimspaspoort.

Nog even een kijkje nemen in de cathedraal met de mooie gebrandschilderde ramen. Helaas was het licht niet aan, maar het contrast zorgt voor het effect.

Eerst even inkopen doen op de overdekte markt. Veel kraampjes met vers fruit en veel vis. Een lust voor het oog.

Dan gaan we op pad en volgen het advies van het boekje om de bus te nemen om uit het centrum te komen. Het regent de hele dag en zo hebben we gemerkt dat Gre en ik allebei tot het hemd toe nat waren. Op zoek naar betere regenkleding….. Sikke was droog gebleven. Merk Summitseries van North Face. Ik ga maar eens op zoek naar de in Spanje aanbevolen regenjas met rugzakuitsparing. In Lepine schuilen we even onder een afdakje.

Een lange rechte leemweg en in de verte heuvels. Ondanks de regen genieten we van de omgeving. Leem wordt heel glad als het nat is en dan moet je heel voorzichtig zijn om niet uit te glijden. Mijn schoenen en kuiten volledig onder de modder.

In Laines -aux- bois zijn we toe aan de lunch en “heel toevallig” vinden we een overkapping met bankjes. Mijn poncho is zo nat dat ik hem even te drogen hang. Veel zin heeft het niet want het blijft plenzen.

Daarna moesten we van de route afwijken om naar Bouilly te gaan. De route wijst naar Sommeval, maar daar is een gemeentelijke herberg zonder voorzieningen, geen winkels, geen bedden. Daarom had ik voor Bouilly gekozen, hier had ik een reservering voor. We vinden de richting door dit speciale pelgrimsbord met schelp.

Aangekomen bij de Chambre d’hotes in Bouilly zien we “te koop” en het hek is dicht. Buren zeggen dat het gesloten is. Wat te doen? Dan maar naar het cafe om even wat te drinken. Waar moeten we nu slapen? Het volgende Bed en Breakfast is 8 km in Foret Chenu en we dachten dat te kunnen halen. Dus even bellen en ja hoor daar was nog plek als Gre en ik in een 2 persoonsbed zouden slapen. Toen kwam plotseling de man van het Chambre d’ hote te voorschijn in het cafe, terwijl we net wat anders hadden. Maar weer teruggebeld en gezegd dat we toch in Bouilly zouden blijven. Een heel avontuur!
Uiteindelijk worden we met champagne en water gastvrij ontvangen.