12 juni 2014
17 km
Zeer warm; nu 30 graden

Vanwege de verwachte hitte besluit ik om 7 uur te vertrekken. Geen winkel in de buurt en zo bracht de hospitalario me gisteren precies op tijd naar eem winkeltje waar ik brood, bananen, appel en yoghurt heb gekocht. Voldoende voor een pelgrim die om 6.30 uur wil ontbijten……
Gisteren was het nog licht toen ik ging slapen en hier in Galicie wordt het om 6.30 uur licht. Wat kan ik genieten van dit ochtendgloren met aan de horizon licht roze.

Het eerste stuk van vandaag is vrij saai langs een drukke weg. Ik vraag me af hoe ik die uitstekende punt met vuurtoren ga passeren.

Plotseling wijst de gele pijl naar rechts. Goed opletten bij deze camino. Er zijn niet veel pijlen, als er niets staat is het rechtdoor. Nu gaat het wel over een heel klein paadje en dan heel lang geen pijl……

Toch ben ik goed en zie vanuit de hoogte de vuurtoren beter liggen.

De zon klimt over de heuvels en verlicht de top. De Faro ee Cabo Silleiro komt dichterbij. Ik ga er niet naar toe maar verder omhoog.

Ook hier zijn niet veel pijlen en ik loop ook een flink stuk verkeerd. In de war gebracht door een rode vlag…..ik dacht als richting. Ik loop daar alleen en ga terug. Heel snel vind ik weer de gele pijl. Gelukkig…..! Echt goed opletten dus en mijn intuitie gebruiken.

Langzaam daal ik af naar Baiona, een hele grote stad. Eerst een heel stuk over een klein boerenweggetje naar beneden met uitzicht over zee en Baione.

Ik loop even van de route af om aan het water te pauzeren. Wat een uitzicht!

Het strand is nog rustig om 11 uur. Ik ontmoet 2 fietsers die veel bewondering tonen voor mijn camino en krijg spontaan een kopje koffie. Van 2 dames een knuffel en of ik speciaal aan hun wil denken als ik in Santiago kom.

Over een boerenweg gaat de route naar Nigran, waar ik een herberg hoop te vinden. Ook een opticien, want mijn bril is al enkele dagen stuk. En wat denk je…..meteen over de brug vind ik een opticien die voor mij een nieuw montuur monteert. De kleur is nu paars ipv rood, verder is de bril hetzelfde. Op naar de herberg.

Op de “Ponte da Ramallosa” staat een kruisbeeld met de heilige San Telmo.

Na deze brug gaat het weer wat omhoog. Ik sta te kijken naar deze poort en dan blijkt dit de herberg te zijn. Toevallig staat de hospitalerio voor dr poort……. Ik krijg een 1 persoons kamertje, zo te zien is het altijd een klooster geweest. Het is heel sfeervol.

Vroeg vertrekken is bijtijds aankomen en dan heb je nog tijd om even naar het strand te gaan.

De lucht is hier in Galicie erg schoon en daardoor zo blauw……..(als het niet regent…..)