Deze vrijdag liepen we vanaf Kaatsheuvel langs de Efteling, een stukje Drunense duinen, langs Drunen, door Elshout naar Heusden.
Deze keer waren we met 5 personen op pad. Gerard, John, Leo, Marjo en ik.
Met dank aan John, die de route zo goed had gevonden.😉
Het mooiste deel van vandaag was het stukje door de Drunense duinen, via de Roestelberg naar Restaurant Duinrand. Erg leuk was dat we onderweg Marja Maas en Wil Combee tegen kwamen. Jaren geleden heb ik met hem ook een wandeling gedaan.
We hadden gekozen voor een koffie stop bij de Roestelberg en gingen daarna door naar Elshout.
In Elshout waren we echt wel toe aan onze lunch. Inmiddels was het 14.30 uur geweest en toch konden we het 12 uurtje nog bestellen.
Een vrij saaie route vandaag, vooral veel verhard en langs een grotere weg. Verrassend is dat de aandacht wordt verlegd naar andere dingen die je ziet. Zoals de Kleine rode weekschild, die we met velen op de schermbloemen van de reuzebereklauw zagen. Of het oranje zandoogje Maar ook in de kerk van Elshout waren mooie dingen te zien
De wateren rondom de vesting van Heusden zijn tenslotte ook de moeite waard. Aan de haven hebben we het heel gezellig tijdens het etappe drankje.
6 juni, 20 km, droog met zon, na aankomst veel regen
We zijn vandaag gestart bij het Vredeskapelletje van Dorst. 8 km na de officiële start van etappe 11, zodat we er nog 20 over hadden om te bewandelen.
Het mooie van de camino Brabant zijn de stempel plaatsen, zoals je die in of bij kapelletjes vindt.
T.i. Vredeskapel
De kapel werd gebouwd door inwoners uit Dorst in 1955 naar een onbekend ontwerp.
Zuster Rainide van de Franciscanessen uit Dongen werd door de inwoners van Dorst en Molenechot arg gewaardeerd voor haar werk als wijkverpleegkundige en haar grote inzet gedurende de oorlogsjaren. Die dienstbaarheid moest bij haar afscheid beloond worden. Zuster Reinilda wilde geen cadeau voor zichzelf maar opperde de bouw van een Vredeskapel.
De kapel is ook een oorlogsmonument geworden waar elk jaar op 4 mei de dodenherdenking plaatsvindt. De namen van de Poolse soldaten, die bij de bevrijding van Doret op 29 oktober 1944 zijn gesneuveld, en die van de Dorstenaren die in de oorlog zijn omgekomen staan vermeld op een plaquette.
We zijn vandaag op pad met Emmy, Marie-Louise en Ingrid.
De boswachterij Dorst is erg mooi. Kleine bospaden afgewisseld met boslanen en uitkijkjes over een plas. Wij werden getrakteerd op het zien van 2 ijsvogeltjes. Zo mooi, we blijven even staan in de hoop dat we ze nog eens zien. Helaas…. Het uitzicht over de plas is ook mooi!
Vlak voor ‘s- Gravenmoer vinden we de stempel bij het boomkapelletje.
De stempel verstopt in een regenbestendige paal. Goed gedaan “Camino Brabant’.
Onze pauze hebben we nog 1 km verder in het dorp bij cafe het Trefpunt. Eerst via een onverhard pad langs de landerijen. Daarna het dorp in.
Grensdijkjes van Holland en Brabant zijn iets verhoogd wegen met hier en daar een grenspaal.
’s Gravenmoer wordt omringd door. dijkjes. We kennen de Hoge dijk, Dwarsdijk, de Kerkdijk, de Brouwersdijk en de Molendijk. Ze zijn aangelegd om het dorp te beschermen tegen hoge water-standen in de tijd dat het riviertje de Donge eb en vloed had. Nadat dit in 1970 door de Deltawerken verdween, hebben de dijkjes nog slechts een landschappelijke waarde.
Kaatsheuvel is al van verre te zien. Over vooral verharde paden en langs de weg is het toch verder dan we denken. Deze dag wordt afgesloten met een etappe drankje op de markt in Kaatsheuvel.
In de Johannes de Doper kerk steken we een kaarsje voor wie het nodig hebben en halen de laatste stempel van vandaag.
