22 november, 20 km droog en bewolkt

Wat denk je van wakker worden en dan getrakteerd worden op zo een mooi ochtend rood….

Na Vlieland is het de beurt aan Waddenwandelen op Terschelling. Direct van het Stayokay hostel gaan we naar het zuiden richting West Terschelling in de volle tegenwind het waait al hard. We vinden het fijn dat we vandaag vooral naar het oosten lopen.

Het Groen strand is een schitterend natuurgebied. Rond 1800 was het de westgrens van Terschelling. Halverwege de 19e eeuw groeide een zandplaat aan het eiland vast. Het strand kwam landinwaarts te liggen, raakte begroeid en kreeg de naam Groene strand. Op dit moment is er een groot project georganiseerd in de waterhuishouding beter te regelen.

Het is paddenstoelen tijd. In het bos vinden we de kluifjeszwam en de oranje trilzwam. Hier op Terschelling zijn de fietspaden niet onder water gelopen. Wel zien we alle andere paden onder water staan.

Later komen we langs de duinen met duinmeertjes. De kleuren in dit landschap zijn intens. Het groen van de vele mossen, goudkleurige rietkragen, het water in de vennen.

We lopen dan een paar km over het strand. Een groot leeg strand. We rekenen uit hoe lang dat ongeveer duurt, voor we de duinen weer overgaan naar Midsland aan Zee. Op De GPX track zien we precies waar dat is. Intussen gaat het een beetje motregenen. We schuilen bij een huisje en eten er ons lunchpakketje. Het is even fijn om er droog en uit de wind te zitten. Het pad door de duinen van Midsland aan Zee, is zeer drassig. Het valt niet mee om droge voeten te houden.

Het strand na Midlands aan Zee is bijzonder verrassend. Het zijn duinen met ertussen heel veel duinmeertjes. Niet heel duidelijk dat je er misschien niet meer doorheen kunt gaan.

Na 3 km lukt het toch om de weg terug langs de vennetjes te vinden. De laatste km’s door de bossen naar Hoorn. Een fietspad met aan weerszijden heel veel water. En weet je wat de verrassing van de dag was….? We kwamen in Hoorn aan en precies op dat moment was de bus er naar ons overnachtingsadres….in 1/2 uur waren we terug. Het is steeds harder gaan waaien. Windkracht 6. Even voelen hoe het is om in de regen tegen de wind in te lopen. We genieten na van de dag onder het genot van ons etappe drankje.

23 november, 18 km van Midsland Noord via Hoorn en Oosterend naar Boschplaat. Helder weer windkracht 7(!)

Op de kaart het meest oostelijke deel. Wat een prachtige dag weer op dit mooie eiland. Gisteren waren we in Hoorn geëindigd. Vanwege de wind kozen we voor wind in de rug en dan ook beginnen bij het geplande eindpunt en dat was Midlands noord. Het eerste deel door het Formerumer bos, daarna over een duin gebied naar Hoorn.

Van Hoorn naar Oosterend gaan we door de polders. Honderden ganzen vliegen voor ons op. Voor we naar de Waddenzee gaan, lopen we door Oosterend. Precies als we daar aankomen gaat een restaurant voor ons open. We hebben alweer geluk.

Bij de Waddenzee glanst het zonlicht ons tegemoet. Wind in de rug, laag water. We laten de km’s onder onze voeten glijden. Geen enkele wandelaar te bekennen. We hebben het “rijk” alleen. Wat lopen we daar te genieten.

Aan de rand van de Boschplaat zou het weleens heel vochtig kunnen zijn…..Dat klopt ook! Afgezien van de fietspaden, zien we op de paden van het “Waddenwandelen” veel water. Er zit niets anders op dan onze route aan te passen. We komen er ook achter dat we tegen de wind inlopen met windkracht 7 niet gemakkelijk is.

Uiteindelijk komen we via het fietspad weer terug in Oosterend uit. Daar nemen we de bus terug. Deze keer gaan we tot West Terschelling en te voet terug naar ons hostel. De Brandaris nog even te zien met een ondergaande zon met een roze lucht.

Wat een gezellige afsluiting van deze wandeldag. Bij de openhaard ons etappe drankje. Dank je wel Stayokay van Terschelling voor de geweldige verzorging.

24 november, droog, 7 graden windkracht 7 van West Terschelling naar Midsland

Een mooie afrondende wandeling vanaf ons hostel Stayokay bij West Terschelling. De eerste dag op Terschelling waren we ook bij ons hostel gestart en gingen eerst naar het oosten en dan tot en met Hoorn. Gisteren helemaal over de oostzijde en vandaag de laatste 7 km. Ook vandaag hadden we weer geluk met het weer. In de nacht had het veel geregend en ook nog tijdens het ontbijt. Het werd droog en warempel kwam de zon erdoor. Op dit kleine stukje veel variatie. Eerst door het bos van West.

Bij het meertje van Hee was het tijd voor de laatste groepsfoto. Een echtpaar had net een duik genomen…..brr en dat in november.

De Arjansdune zijn er vlak na. Enorme trappen en Leo, Jeanette, Elly en Elle klimmen naar boven. Zij ervaren daar bovenop hoe het is om windkracht 7 te trotseren en bijna te kunnen vliegen.

Het laatste deel gaat door de polder naar Midsland en dat is naar zuid oost. Met de noordwester storm was dat fijn. Er dreigde een kleine bui, het waren alleen 3 spetters.

In Midsland vinden we een bakker die open is. Dat is een moment voor het laatste cranberry gebakje.😉

Met de bus gingen we in 10 minuten terug. We halen de bagage op en gaan met de taxi terug naar de boot. Deze keer een drukke boot. Zo kunnen we weer langzaam wennen aan de drukke tijd. Dan begint ook het slechte weer met veel buien.

We hebben een fantastische week gehad. Vlieland en Terschelling gerond, fijne vriendschappen opgebouwd. Bij alle wandelaars in enkele dagen de ontspanning zien. Voelen wat je kunt en hoe je kunt genieten van alle stappen die je zet. We zullen deze week van Waddeneilanden als herinnering bewaren. Tot een volgende keer

19 november, 11 km, droog, meest bewolkt, 12 graden.

Wat is mooier dan plannen veranderen en dan kiezen voor de Waddeneilanden. Nu was het de beurt aan Vlieland en Terschelling. Gisteren waren we al naar het noorden afgereisd en hadden een overnachting in Franeker om de boot van 9.10 uur te kunnen halen. Auto’s laten staan in Franeker, met de trein van 8.35 naar Harlingen haven. Precies op tijd om de boot te halen. Nog even zoeken of we de goede richting hadden🤔.

We zijn op pad met: Leo, Elle, Marion, Elly, Marion, Jeanette, Jose en Mieke

We beginnen met de oostkant van het eiland. Eerst naar het noorden met een bezoek aan de vuurtoren. In het hoogteprofiel is het de vuurtoren, waar we met een hoge trap naar toe klimmen en later in de vuurtoren zelf.

Via de bossen met nog prachtige herfstkleuren lopen we naar het noorden. We zien nog de plant “kardinaalsmuts” in bloei Deze paden zijn goed begaanbaar, op een enkele plas na. Ook hier op Vlieland heeft het erg veel geregend. We hebben vandaag heel veel geluk. Na de wandeling komt het er met bakken uit en ook vannacht zou het veel gaan regenen.

Als we bij het strand aankomen hebben we eerst pauze bij het strandpaviljoen Badhuys. Met de wind in de rug, windkracht 7, lopen we 2 km over het strand. De windvlagen zorgen voor zandvlagen razend over het strand. Heel even komt de zon er bijna door. Over de duinen geeft het een zwart/wit effect. Die plotselinge schoonheid…..ogen en zintuigen open.

Dan is het goed dat we GPX hebben om te zien waar we het duin overgaan. In de beschrijving staat iets van: na paal 56 en een nummer 33000.400????. Dus GPX is makkelijker. De klim over de duinen is zwaar door het losse zand. Dan komen we in een zeer nat gebied, waar we een andere route moeten zoeken. De paden zijn totaal overstroomd. We vinden een hoger gelegen pad, maar ook paddenstoeltjes, die ik nog nooit had gezien. De paarse knoopzwam. Het hoger gelegen pad brengt ons naar droger duingebied, de Oostervallei.

Eindelijk komen we weer op de route op de oostzijde van het eiland. Ook hier klimmen we de heuvel over en gaan over het strand. Een groot deel van het strand is weggeslagen. We moeten een weg door de duinen zoeken. Zo komen we bij de jachthaven aan. Daar zien we de “Waddentaxi” die ons dinsdag naar Terschelling brengt.

Nog een klein stukje over een bospad, dat evenwijdig aan de Waddenzee loopt. Zo komen we bij de haven uit en hebben we ons eerste rondje gerond. Wat een avontuurlijke, afwisselende dag!

Die sluiten we af met het eerste etappe drankje.