Via Coriovallum dag 5

Meerdaagse wandeling

21 maart, zonnig 21 graden, 24 km van Vijlen naar Heerlen

Op deze laatste dag van de Via Coriovalum blijft het mooie weer ons tegemoet komen. We gaan van Vijlen naar Mamelis, langs de grens met Duitsland, Bocholtz, Simpelveld en door de Imstrader bossen en de stadspark naar het centrum.

Vanaf ons hotel, Cuba Libre gaan we op pad. Eerst dalen we flink naar de doorgaande weg om daarna naar de kloosterkerk van Mamelis te stijgen.

We gaan door een bos nog verder stijgen en komen bij open velden uit.

In Bocholtz is een nieuw lunchcafe geopend waar we zeer hartelijk worden ontvangen. We zijn dan 8 km onderweg en vinden een pauze in de schaduw heerlijk.

Door parken lopen we van Bocholtz naar Simpelveld. Stijgend en dalend. We ervaren meer hoogteverschillen dan de afgelopen dagen. Een mooi plek is de Lourdesgrot.

Op weg naar het Imsteradarbos, net ten zuiden van Heerlen. We hadden gehoord dat veel mensen er de weg kwijtraken. Met onze GPX tracks was het goed te doen. Prachtig daar met het ontluikende groen. Vele haarspeldbochten met de bijbehorende stijgingen en dalingen.

Boomstammen genoeg voor onze lunch pauze. Even heerlijk uitrusten. Hier en daar bloemetjes die de grond geel of wit kleuren. Zoals hier bij de omgevallen boom.

We lopen door de parken van Heerlen en komen weer bij ons Nivon huis van Heerlen aan. Met zoveel mogelijk stempels die we onderweg in cafes vonden. We zijn er blij en trots mee dat we het hebben gehaald. Voor enkelen van ons de eerste keer dat ze 5 dagen achter elkaar gewandeld hebben. Allemaal goed gedaan! En van harte gefeliciteerd!

Onze Via Coriovalum zit er op. We kijken er met veel genoegen op terug. Elkaars gezelschap, de fijne gesprekken, elkaar motiveren. Heel fijn was de hulp van Coby en Eddie voor het verzorgen van het ontbijt en daarna alle helpende handen bij het opruimen en afwassen. Dank je wel hiervoor. Ook voor Lida die o.a. deze collage van de laatste dag maakte.

Via Coriovallum dag 4

Meerdaagse wandeling, ,

20 maart, 22 km van Houthem naar Heerlen, zonnig 20 graden.

Ja, we boffen echt. Een wandeling gepland in maart en dan alle dagen zonnig en nu dan 20 graden! Van Houthem naar Sibbe, Gulpen, Wittem naar Vijlen. Opnieuw een hele mooie route.

Direct vanaf station Houthem gaan we op pad. We komen bij Chateau Sint Gerlach met de mooie kerk, schitterende kapel en verbeeldende beeldentuin.

De beeldentuin met het grote in de zon draaiende ei.

Er staat ook een pelgrim, mijn nieuwe vriend….😉. (Hoe willen we het hebben, 20 maart 10 uur en de wandelbroek al afgeritst….)

Met uitzicht over het Geuldal gaan we op pad.

Daarna volgen we een pad aan de rand van een heuvel. Links de Geul rechts de bossen met hier en daar de mergel goed te zien.

Na ongeveer 2 km gaan we klimmen naar Vilt. Hier is het nog meer heuvels dan ook de route van gisteren. Gestaag zetten we door tot we boven zijn. Het is er landelijk, de velden liggen er bij, alsof er net ge-egd is. We ruiken hier en daar de mest. Of door de dorpjes tot we in Sibbe bij het cafe zijn, cafe aan den Kirk. Ook hier krijgen we weer een stempel.

Sibbe ligt wat hoger en we gaan naar Gulpen. Dat is stijgen, over een heuvel gaan, dalen, langs de velden, door holle wegen.

Tot we in de verte de kerktoren van Gulpen zien. Een zwart punt dak torent boven de heuvel uit. We realiseren ons dat Gulpen echt laag ligt. Het is dan ook een forse daling.

Vanaf Gulpen gaan we door naar Wittem.  Via een smal pad met een stegelke. Dit loopt samen met de geel rode markering van het Krijtland pad.

In Wittem gaan we even naar de kapel van het klooster  kijken.

Dan is het nog 6 km naar Vijlen. Inmiddels is het warm en de zon brand hard. Vijlen is het hoogst gelegen kerkdorp van Nederland. Dat betekent ……stijgen. Deze keer vals plat omhoog. Dat valt voor de laatste km’s niet mee.

Moe en heel voldaan komen we in Vijlen aan. We overnachten in hotel Cuba libre. Meteen met restaurant, we hoeven niet de deur uit.

Morgen alweer de laatste dag, de etappe van Vijlen naar Heerlen. We verwachten dat het gaat lukken……….

Via Coriovallum dag 3

Meerdaagse wandeling, ,

19 maart, 24 km zonnig 18 graden van Heerlen naar Houthem. Vandaag het middelste deel van het 8-tje.

We vertrokken direct van ons overnachtingsadres het Nivonhuis van Heerlen, direct aan de route naar Houthem. Het duurde even voor we de stap uit waren. Daarna kunnen we volop genieten van de straks blauwe lucht met hier en daar al bloesem.

Al snel komen we bij de steengroeve met daaromheen wandelpaden. Een poort van deze natuursteen.

De glooiende wandelpaden leiden naar de  Limburgse wijn gaarden, landgoed Overst.  Trots laten de Limburgers “route du vins” zien.

Winthage heeft een mooi kapelletje. Een oud plaatsje met zeer oude boerenhoeven.

De route is ook vandaag prachtig. Eindeloze wegen.

Het blijft opletten. Hier en daar missen we een afslag en dan gaan we roepen om de voorste loper te bereiken.

 

Net voorbij het dorpje Klimmen vinden we horeca die open is. Rustpunt Achterum. Inmiddels hebben we er 11 km opzitten en zijn we toe aan pauze. De mevrouw wil ook wel een stempel in ons boekje zetten.

Wat dacht je ervan 19 maart en een terrasje in de zon. Uit de wind zeker 20 graden. In t shirt en korte broek, zo iets durf je voor vertrek alleen maar te hopen.

Het stijgt en daalt, we gaan helemaal naar een uitzicht punt boven Valkenburg 

We lopen door naar “De Kluis”. Een plek boven Valkenburg waar een kluizenaar heeft gewoond. Twee-en-een-halve eeuw lang diende De Kluis als kluizenaarswoning. 16 vrome kluizenaars leefden hier met ieder hun eigen verhaal en achtergrond.

Daarna dalen we af naar de Geul en zo naar Valkenburg.

De Geul kabbelt nu rustig door Valkenburg. We zien een bord op de muur hoe hoog het water in maart 2021 stond. Valkenburg volledig overstroomt. Aan de muren kun je het kleurverschil nog zien.

Dan is het nog 4 km naar Houthem. Nu is het vlak, we lopen door het Geuldal. De maretakken in de bomen goed te zien.

In Houthem gaan we naar de brasserie voor ons etappe drankje.

Het station is dichtbij en zo eindigt onze wandeldag met een ritje van Houthem naar Heerlen.

 

Via Coriovallum dag 2

Meerdaagse wandeling

18 maart, 18 km van Spaubeek naar Heerlen, zonnig 10 graden

Opnieuw een heerlijke frisse wandeldag. Nu van Spaubeek naar Heerlen. En zo makkelijk…..de stoptrein naar Spaubeek en in 10 minuten zijn we op de startplaats. De route loopt precies langs het station. We kiezen voor de oorspronkelijke route, niet over Munster Geleen.

De route start bij het mooie kapelletje St Anna. Hier vinden we een stempel aan de ketting van het hek.

Daar precies achter zijn vindplaatsen van “orgelpijpen” In de kalksteenbodem zitten zwakke plekken; wanneer op deze plekken regenwater in de kalkbodem dringt, wordt een deel van de kalksteen opgelost.
De afmetingen van zo’n orgelpijp kunnen zowel in lengte als in diameter van 1 tot 10 m variëren.
De ruimte die in de kalksteenbodem ontstaat, wordt opgevuld met de daar op liggende lagen.
Aan de oppervlakte ontstaat een komvormige inzinking; deze inzinking noemt men een doline.

We volgen vrijwel de hele dag het Geleenbeek dal. We realiseren ons dat we boffen. Een strak blauwe lucht, voorjaar in aankomst en dan wandelen in het mooie Zuid Limburg. Licht stijgende paden. Een mooi pad naast een boerenerf.

Eerst komen we langs kasteel Terborg. Hier hoopten we een stempel te kunnen halen, die was nog net gesloten. Wel stond de poort open om er rond te kijken.

Volop genieten in het Geleenbeekdal!



Met een lengte van bijna 40 km (vanaf de bron in Benzenrade (Heerlen) tot aan de uitstroming in de Oude Maas bij Ohé en Laak (Echt-Susteren) is de Geleenbeek de langste beek in Limburg. Onder de projectnaam Corio Głana is het Geleenbeekdal tussen Heerlen en Sittard de afgelopen jaren aangepakt en veel mooier geworden. Zo slingert de beek weer net als vroeger door het landschap en waar mogelijk zijn nieuwe natuurgebieden aangelegd en bestaande natuurgebieden uitgebreid. Waterschap Roer en Overmaas verwijderde tegels en verhardingen en op de natuurvriendelijk aangelegde oevers krijgen planten en dieren weer volop kans om zich te ontwikkelen. Omdat de beek en het beekdal meer water kunnen bergen is er bovendien minder kans op wateroverlast.

We komen ook langs kasteel Hoensbroek. Die is tm begin juni helaas gesloten. Zeker een bezoekje waard.

Het laatste stuk door Heerlen is over de weg naar de Sint Pancracius kerk. Daar worden we zeer enthousiast rondgeleid door Peter Schmunck en we krijgen een stempel. Hij is een van de mede organiseren van de Via Coriovallum.

Het is een prachtige kerk met plafond schilderingen, een beeldje van Jacobus in de nis boven de deur.

Op de markt kunnen we uit de wind in de zon zitten. Tijd voor ons etappe drankje.

Morgen gaan we van Heerlen naar Houthem Sint Gerlach.

Via Coriovallum dag 1

Meerdaagse wandeling

17 maart, 15 km droog en licht bewolkt 10 graden

Een van de pareltjes van Zuid Limburg is de Via Coriovalum. Een 8-tje, waarbij we beginnen bij Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en tenslotte Vijlen Heerlen.

Een echte camino met Credentials, schelpen en pelgrims.

We zijn allemaal rond 10.30 uur op de plaats van bestemming. Het Nivon huis van Heerlen, 1,5 km van het station. We gaan terug naar het station voor een treinritje naar Houthem-Sint Gerlach

We zijn op pad met: Coby, Anneke, Lida, Eddie, Saskia en Conny.

Dit is de route van vandaag:

We komen bij het hele oude station van Houthem aan. Mij doet het denken aan het station uit een wildwest film met cowboys.

We zien al snel het eerste teken van de camino. Een schelp in het wegdek. Goed kijken, je loopt er zo overheen. Het is aan te bevelen de route met GPX te volgen, niet overal is de markering goed te vinden. Via een tunnel lopen we de natuur en rust in.

 

Het landschap is licht glooiend. De bomen nog net zonder bladeren. Inmiddels kan ik die kale bomen ook mooi vinden. De takken gespreid, wachtend op de eerste warme zonnestralen. De knoppen staan op springen.

Helaas was de Reusch in Schimmert gesloten. De Reusch torent hoog boven het stadje uit.

De eerste steen van de ‘Reus van Schimmerť, zoals de watertoren in de volksmond wordt genoemd, werd in 1926 gelegd. De watertoren werd tot 2014 door Waterleiding Maatschappij Limburg (WML) gebruikt.

Ook hier zijn veel kapelletjes en wegkruisen te zien. Maria vereringen,  we zien ook mooie figuren in de bomen zelf. Bij het wandelen valt je oog er soms op.

Na 9 km komen we in Genhoos aan. Daar vinden we naast de kerk geopende horeca. Een stukje Limburgse vlaai hoort erbij.

Daarna is het nog 3 km naar Spaubeek. Door het glooiende landschap zien we het al van verre liggen.

We gaan naar het treinstation van Spaubeek. Een kort ritje naar Heerlen en tenslotte gaan we bij restaurant de Twee gezusters voor een heerlijk dagmenu. Een mooie eerste dag!

Camino Brabant vanaf Tilburg

Camino Brabant,

12 maart, 22 km, droog met wat zon 8 graden van Tilburg naar Baarle Nassau

We waren vandaag op pad met: Emmy, May, Ria, Ingrid, Carla en Nelly. Deze dames willen allen graag de Camino Brabant afronden en zo kunnen we samen met een aantal auto’s het vervoer regelen.

Omdat het een lange zware etappe is van meer dan 25 km, kies ik voor een startpunt verderop in Tilburg. Handig, het is vanaf de woonplaats van Ingrid.

Een mooie route over het Reusel pad en de Regte heide.

We komen langs de Maria grot met stempel plaats.

Ook landgoed de Hoevens is heel mooi. Door het vlonderpad kunnen we een nar gebied goed passeren.

Het laatste deel gaat over zandpaden en langs de boeren erven.

Bij de grens is een klein kapelletje te vinden aan de andere kant van de boom. Daaronder staat de paal met de Camino stempel.

Een eind verder komen we opnieuw bij de grens. Enkelen staan aan de kant van België. De anderen worden door May eroverheen getrokken.

Nog even een laatste stempel bij de kerk in Baarle Nassau en onze wandeling zit erop.

We sluiten af bij restaurant Den Engel voor ons etappe drankje.

Het was weer een mooie dag. Tot een volgende keer.

Ameland dag 4

Waddenwandelen

6 maart, 17 km, zonnig 10 graden van Hollum naar de boot

We hebben een jarige vandaag. Van harte gefeliciteerd Elly. Een kadootje hoort erbij met herinnering aan Ameland.

Wat een heerlijke laatste dag. De bagage laten we achter in ons fijne hotel in Hollum. Taxi de Boer verzorgt onze bagage vervoer en brengt die om 15.30 uur bij de boot.

Door de polder gaan we naar de Waddenzee. Honderden ganzen grazen er. Als we dichtbij komen vliegen ze al op met het bekende “gak” geluid. Mooi om te zien dat ze zowat tegelijk opvliegen. Daar sta je even voor stil.

Terugkijkend zie je de contouren van Hollum.

Als we aankomen zien we de schorren en slikken van het Wad. Wauh, wat kan ik genieten van die glinstering op de modder.

Na enkele km nemen we afscheid van de Waddenzee en klimmen over de dijk op weg naar Ballum.

Nog heel even een kleine pauze.

In Ballum vinden we een cafe open. Elly trakteert en we genieten van een kopje koffie en iets lekkers. Dank je wel Elly.

Na Ballum gaan we een duingebied in. De Zwanenwater duinen. Nog even genieten van die heerlijke rust, gouden kleuren van het riet. Zeker niet via de kortste weg naar de boot. De lange afstand route Waddenwandelen brengt ons op de mooiste paden.

Vlak voor Nes gaan we door een bos met wat hoogte verschil. Nog even de beenspieren testen.

Via het Kobuspad lopen we Nes binnen. Onverwacht omdat je het pas op het laatst ziet liggen.

Het was een echte voorjaarsdag vandaag. We zien de eerste citroenvlinders, krokussen, sneeuwklokjes en bloeiende Els.

In Nes sluiten we onze wandeldagen af. We gaan langs de haven naar de boot.

We gaan met de gewone boot naar Holwerd en onderweg signaleren we 2 zeehonden. Een kadootje!

We kijken terug op 4 fantastische wandeldagen over het prachtige eiland Ameland.Met 4 dagen volop zon, een voorjaars gevoel. Dank voor het fijne gezelschap en tot een volgende keer.

Ameland dag 3

Waddenwandelen

5 maart, zonnig, 23 km van Buren naar Oerd langs het strand en naar Buren terug

Met heel veel dank aan Elly voor onderstaand verslag, hier en daar aangevuld.

Wat een geweldige dag was het vandaag. Zon, wind (hoort erbij aan zee), 8 graden.
De dag begon vanmorgen met een prachtige zonsopkomst van uit het raam. De dag begint goed met koffie, yoghurt met muesli en vers fruit, roerei en een snee krentenbrood toe.
Met de bus gaan we naar Buren aan Zee, net als gisteren. Bushalte voor de deur, wat willen we nog meer. Officieel geen bushalte daar maar de chauffeur was, net als gisteren, zo aardig ons daar af te zetten 😊


We lopen door de duinen naar het Noordzee strand.


Wat ik opvallend vind zijn de bandensporen in het zand. Wat moeten al die voertuigen op het strand? Ik kom een auto tegen met het raampje open en een hond steekt zijn snuit in de wind 🤔 Even later zie ik een squad (zo’n motor met 4 wielen). Ik ga mijn gedachten hierover niet met jullie delen 🤫
Meer dan 4 km over het strand, wat een gevoel van vrijheid, ontspanning, één zijn met mezelf. De wind blaast zand over het strand en maakt zandduinen.

De meeuwen krijsen en de scholeksters roepen naar elkaar. Ik zie schelpen, zo mooi. Alleen de natuur kan ze zo vormen, volmaakt van kleur en vorm. Ook maakt de natuur mooie stillevens van schelpen, van zand. Zonder hamers en beitels. Gewoon met wind, zon en water. De natuur is een echte kunstenaar.
Ik laat voetstappen achter in het zand, voor even. Tot ze worden uitgewist door het water.

Bij Oerd gaan we de duinen over.


De route voert ons verder door de duinen. De eerste uitlopers van het wilgenroosje steken hun rode kopjes nieuwsgierig boven de grond. Want boven de grond begint weer een nieuw seizoen van groeien, bloeien en zaad schieten. Tot de cirkel weer rond is en ze in de winter weer beschutting zoeken tegen de winterse elementen.
In het duingebied liggen vlonders zodat we ook van dit stuk natuur kunnen genieten.


En stap voor stap komen we bij de oostelijke ronding van Ameland te zien op de printscreen van de route. We zijn nu bij de Waddenzee. Het water is rustiger, er zijn veel vogels die daar foerageren.

Een hele andere beleving dan langs het Noordzee strand. Nu staat het water laag maar aan de rand met hooi is te zien dat het water soms (bijna) tot het pad komt. We komen aan bij Oerd Blinkert. Dit is met 24 meter de hoogste duin van Ameland.

In de schuilhut aan de voet van het duingebied, eten we onze lunch en omdat we er toch zijn, scoren we nog een geocash.


Van de wind in de rug gaan we naar de wind op de kop. We lopen 7 km op en verhard pad, de meseta van Ameland. De meseta is een hoogvlakte in Spanje tussen Bourgos en Léon en die staat bekent om zijn saaiheid. Het pad is saai, de natuur om ons heen allesbehalve. We zien scholeksters, kolganzen, grauwe ganzen, eidereenden. Meer vogelsoorten kunnen we met het blote oog niet onderscheiden.


Aangekomen in Buren verwennen we de innerlijke mens met koffie en thee. De benen krijgen een half uurtje verdiende rust want ze moeten ons nog ruim drie km dragen naar de Veerhaven. We komen opnieuw bij het Wad aan. De zilveren kleur op het water is betoverend

Daar eindigt na ruim 22, misschien wel 23 km onze wandeltocht, een tocht vol nieuwe indrukken en schoonheid voor wie dat kan zien.

Ameland dag 2

Waddenwandelen

4 maart, zonnig, 7 graden. Van strand van Buren naar Hollum 20 km

Vanmorgen begon met een vervoers verrassing. Voor ons hotel stopt de bus naar de boot en bij de boot wacht de bus naar Buren. Speciaal voor ons zet hij ons precies bij zee af. Een topservice!

We lopen van oost naar west. Zo waren we voor 9.30 uur gestart. Eerst door de Grauwe Duin, daarna door de bossen. Een zeer afwisselende dag. Met een strakblauwe lucht is zo een mooi eiland als Ameland op zijn mooist.

Na bijna 5 km komen we op het strand aan en treffen horeca die net open is. Strandtent Sjoerd. We boffen. Daarna gaan we een stukje over het strand.

We blijven verrast worden. Na ongeveer 1,5 km over het strand komen we bij de Zwanenwater duinen. Een mooi pad langs de eendenkooi. We horen de scholekster, wulp, kieviten en ook al de veldleeuwerik. We komen verder bijna niemand tegen, een oase van rust en natuurschoon.

Daarna gaan we richting strand en komen op een pad langs de Lange Duinen.  Een geschenk van de natuur wordt het genoemd.

Ter informatie:

Het voor u liggende brede strandgebied is de afgelopen 30 jaar ontstaan toen de grote zandplaat het “Bornrif” zich vanuit het zeegat tussen Ameland en Terschelling naar het oosten verplaatste en met het strand samengroeide.


Sinds 1990 legt de zee een laag vruchtbaar slib en klei op de oever van de baai en daarop zijn zoutminnende planten gaan groeien. Vanwege ondergrondse toevoer van zoet water uit de duinen zijn er intussen ook zoetwater planten gaan groeien en in to-taal staan er al meer dan 60 soorten planten op het groene strand. Het ontstaan van een groen strand is in Europa zeer uitzonderlijk en wat u voor u ziet is dus echt een bij-zonder landschap.

Tussen de planten en de broedvogels zitten zeldzame exemplaren die daarom ook op Nederlandse Rode lijsten staan vermeld. Er loopt een wandelroute tussen het groene strand en de duinen die het hele jaar toegankelijk is. De vegetatie is tijdens het broed-seizoen voor de vogels gereserveerd en dit wordt met duidelijke borden aangegeven. Ook buiten het broedseizoen wordt u verzocht de vele vogels met rust te laten en het pad zoveel mogelijk te volgen. Vooral tijdens hoogwater rusten er soms duizenden kustvogels aan de waterlijn. Namens de vogels bedankt voor uw medewerking.

Spannend was het Finnegatspad. Totaal onbegaanbaar. We staan voor een keuze …..of 2 km terug of het wandelpad volgen? Gelukkig zien we op Topo GPS dat  het wandelpad doorloopt. Ook hier staat veel water en zoeken we een pad door de duinen.

Hier kunnen we echt niet door.

Dan zijn we bij het pad waar we de duinen over kunnen. We hebben het toch maar voor elkaar!

Deze voorjaarsdag was er een met een gouden randje!

Wadden wandelen Ameland

Waddenwandelen

3 maart, zonnig 7 graden, 9,5 km

Natuurlijk hoop ik altijd op zonnig weer en nu lijkt het erop dat we volop zon krijgen om het lange afstand wandelpad “Waddenwandelen” op Ameland te gaan doen.

Vandaag starten we en donderdag gaan we na de wandeling naar huis.

We logeren in het Fletcher hotel van Hollum en gaan vandaag voor de westzijde van het eiland.

We hadden de snelboot van 13 uur. Altijd is het aankomen op zo een Waddeneiland, meteen een vakantie gevoel. We zijn op pad met: Lydia, Joke, Leo, Jose, Ton, Jose, Marion en Elly.

Eindeloze vlaktes, eerst door de polder.

We komen langs het monument van het paardengraf aan het Tjettepad. In 1979 verkeerde een zeiljacht in nood en de reddingsactie werd uitgevoerd met paarden. Het was te diep en de paarden verdronken.

Een stukje over het strand. De zilveren gloed op het water is prachtig. De zee is bijna lichtgevend.

Bij het Sierdsmoaispad gaan we het duin over.

En komen zo via de bossen en de eendenvijver bij de vuurtoren aan.

De vuurtoren, Bornrif genaamd is 55 meter hoog, 15 verdiepingen! Enkelen gaan toch even naar boven. Onderweg naar boven is de kamer te zien met een vuurtorenwachter.

Het laatste deel gaan door een droge en daarna natte duinvallei.

De natte duinvallei is een uitdaging voor Leo, Jose, Elly en Marion. De anderen kiezen de droge route terug.

Een hele mooie eerste dag!!!

Kustpad dag 4

Meerdaagse wandeling

20 februari, bewolkt, droog 3-11 graden van Het Zilk naar Haarlem, 20 km

Vandaag gingen we vooral door de Waterleiding Duinen en door Nationaal park Zuid Kennemerland. Een oase van rust en natuur en dat niet ver van Haarlem en Zandvoort vandaan!

Een heerlijke laatste dag van ons kustpad geschreven door Elly en door mij aangevuld.

We vertrokken bij het Stayokay hotel op weg naar de route. Sneeuwklokjes hebben hun klokjes nog dicht want het is nog fris op dit vroege tijdstip.

 

Het lijkt wel of de regenbui van vannacht het winters bruin van het mos gespoeld heeft en vervangen door zonnig geel.

De meeste kou hebben we gisteren achter ons gelaten, we vinden het een heerlijke wandeltemperatuur.

Over de zon gesproken, die deed toch z’n best om door een wolk heen te piepen. We passeren het Oosterkanaal en even later zijn we op de route.


Ik ben verrast de sporen (bloeiwijze) van het mos, het zet de omgeving in een bruin-oranje gloed.

 

Ondanks hun schutkleur ontdekken we tussen de bomen damherten. We zien groepen met alleen maar jonge bullen. De hindes met hun jongen zagen we in aparte groepen.


En dan die boomstronk. Na een mooi bomenleven gaat hij langzaam op in de cyclus van het leven en is dit er nog van over…..


We komen aan bij boshut Panneland voor onze eerste stop. Gezellige dames voorzien ons van koffie, thee en lekkers.


We komen weer in de Waterleiding duinen.


We lopen de waterleidingduinen uit, eten wat bij Dune aan de duinrand, en we lopen daarna Nationaal park Zuid-Kennemerland in.


We lopen voornamelijk op deze verharde weg en het laatste stukje over een zandpad. Nog even de zandheuvel naar beneden en dan zijn we bij Kraantje Lek.

Hier eindigt de vierde editie van het kustpad. Vanaf onze slaapplaats 21 km gelopen. We sluiten af met het etappedrankje.


Mieke heeft al plannen voor ons lustrum volgend jaar. We kijken er naar uit….

Mieke:

Het waren heerlijke wandeldagen! Heel hartelijk dank voor jullie gezelschap, de mooie gesprekken en het samen beleven van het kustpad. Volgend jaar gaan we zeker het 5e deel van het kustpad vervolgen.

Kustpad dag 3

Meerdaagse wandeling

19 februari, 23 km heel koude wind 4 graden. Van Katwijk via Noordwijk richting Zilk

We slapen in het Stayokay hostel Noordwijk en ik kwam erachter dat een bus terug naar ons hostel niet echt in de buurt kwam….. Gelukkig kent Johan het hier heel goed en kwam met een advies vanaf het Zweefvliegtuig veld terug te gaan. Dat is 1 km minder in de richting van Zilk en dan direct terug. Een wandelpad evenwijdig aan de Vogelaar dreef.

Vandaag was het opnieuw heel afwisselend. Direct naar het strand voor een km of 5. Het was prachtig op een verder leeg strand.

Ik had het nog steeds heel koud en daarom kwamen we na 5 km, bij het begin van Noordwijk, bij een zeer gastvrije strandtent. We nemen het ervan. Koffie/thee met een gebakje gaat er dan al in….😉

Net na Noordwijk kwamen we een restant van  de Atlantikwall. Gebouwd in de 2e wereldoorlog. Een verdedigings linie van de Noordkaap naar de Pyreneeën. Langs de hele kust werden betonnen bunkers gestort.

Door de duinen en de bossen gingen we verder naar het noorden.

Bij de Noraweg gaan we voor nog eens 1,5 km over het strand. Ieder met zijn/haar gedachten, helemaal ingepakt met mutsen en dassen.

Het Langeverderduin is voor mij vandaag het hoogtepunt. Smalle paden, duinen die omhoog en omlaag gaan. Helaas was de zon een beetje verstopt achter een dunne bewolking. Sfeervolle foto’s….we ervaren leegte en rust. Genoeg om te zien en elke stap te genieten.

 

Terug naar ons hostel kwamen we een stukje door de Waterleiding Duinen. En ja….voor ons verrassend. We zagen veel damherten. 2 waren hun geweien samen aan het testen. We horen de klappen van de geweien goed. Els heeft alvast een mooie foto kunnen maken. Wie weet zien we er morgen meer.

In het Stayokay hostel worden we gastvrij ontvangen. Moe en heel voldaan nemen we er plaats voor ons etappe drankje.

Morgen de laatste dag alweer…..op naar Haarlem.

Kustpad dag 2

Meerdaagse wandeling

18 februari, 25 km 2 graden zon, van Den Haag naar Katwijk

Onderstaand verslag is van Elly, waarvoor heel hartelijk dank!

Wat een geluksvogels zijn we. De dag begon fris met een temperatuurtje van -2, zonnig, oplopend naar +3.
Wij als provinciaaltjes moesten ons een weg banen door de stadse drukte van den Haag. We komen bijna ogen en oren tekort om veilig over te kunnen steken. Maar na 1,8 km zag ik de tweede kamer der Staten-Generaal,  we steken de weg over en we lopen het Haagse bos in, wat een rust.



Ik begin even een stukje verderop in de route: de Waalsdorper vlakte. Dat is de foto met de drie kruisen. Een kippenvel moment. Dat er mensen zijn  die gestreden hebben voor onze vrijheid, KANJERS!



Vanmorgen scheen de zon uitbundig, altijd goed voor mooie plaatjes. Helemaal in combinatie met water. De oude beuk met Tonderzwammen is dan zelf wel dood maar geeft leven aan insecten en vogels die in de holten een nest bouwen.
Het Haagse Bos gaat over in  Landgoed Clingendael, Vlakte van Waalsdorp en Meijendel. Bij Meijendel lopen we niet meer door het bos. Het landschap wordt meer open en hier en daar is een kleine zandverstuiving te zien. Bomen hebben nauwelijks een stam. Die zijn verdwenen onder het zand . We lopen tussen vennen door.


Mos vervangt zijn bruine winterkleur voor fris lentegroen. Ook de korstmossen op de takken hebben zin in de lente en kleuren uitbundig geel. En de gagel vindt het nog wat te fris en houdt z’n knoppen nog gesloten. In de boerderij van Meijendel hebben we na 11 km onze eerste pauze. Tijd voor koffie.
Na onze 2e pauze bij Duinoord lopen we echt de duinen in. Smalle zandpaadjes, op en neer, uitkijken naar de palen met de rode kop, ondersteunt door de wandelapp om op de route te blijven. Hier en daar wat nat, het valt mee….


De duinen gaan over in een halfverhard pad wat ons naar Katwijk aan Zee voert.


25,5 km verder komen we bij onze eindbestemming aan. Poeh poeh, de benen hebben het weer goed gedaan. We zijn moe maar voldaan.

We logeren in 2 appartementen: “steeds aan zee”. Eerst even inchecken, daarna om 19.30 uur naar het restaurant.


Morgen lopen we naar de Zilt, 20 kmwaarvan we de eerste al hebben gelopen 😊

Kustpad

Meerdaagse wandeling

17 februari, koud en zonnig, 10 km, van Scheveningen naar Den Haag

We vervolgen onze weg van het lange afstand kustpad en we zijn inmiddels bij deel 2. In 4 dagen gaan we van Scheveningen naar Haarlem station.

Degenen die met de auto komen gaan naar de parkeerplaats Uithof en daarna met een directe metro naar het Kurhaus.

Wat boffen weer het heerlijke zonnige winterweer! We zijn op pad met: Patricks, Marjo, Els, Elly, Joepke, Mieke, Gerard, Piet en Hans

Het Kurhaus is een hotel uit 1884 met een mooie monumentale koepel.

De kustroute loopt vandaag niet langs de kust…..we wandelen door de parken van Scheveningen, de Scheveningse Boschjes. Deze werden in de 30-tiger jaren van de 20e eeuw in het kader van werkverschaffing. Rustige parken, en vijvers met een klein laagje ijs.

We zien indrukwekkende kunst, stuk voor stuk herdenkingsmonumenten. Deze is ter herdenking aan ontelbare slachtoffers vande 2e wereldoorlog

We komen ook langs het Vredespaleis. Afgesloten! Het blijkt Amerikaans grondgebied. Van een afstandje torent het gebouw boven de bomen uit.

Als we in Den Haag zijn, zijn we toe aan pauze. Wel binnen, want het is echt te koud om buiten stil te zitten.

We lopen langs de spiegel expositie. Dat is leuk voor “selfie” in de spiegel.

Daarna gaan we langs het binnenhof. Deze wordt verbouwd. We gaan een hoge uitkijktoren op om binnen op hierbinnen hof te kunnen kijken. Vele treden….ik schat meer dan 150. Moeite wordt beloond. We hebben een mooi uitzicht

Onderstaande foto is van Elly….een meeuw vloog zomaar op het juiste moment voorbij.

Het laatste stukje langs het station en dan 1,5 km naar ons overnachtings hostel. Stayokay Den Haag. Niet ver van de route en prima accommodatie.

Morgen gaan we naar Katwijk. We kijken er alweer naar uit.

Camino Brabant etappe 7

Camino Brabant, ,

12 februari, bewolkt droog 4 graden van Wintelre naar Boshuis Venkraai 22,5 km.

We lopen van Wintelre over de Oirschotse heide, Oirschot, Spoordonk,langs de Beerze, Kampina en tenslotte de Oisterwijkse vennen

Eerst even de auto’s geregeld, zodanig dat er 2 auto’s bij het eindpunt staan, en 1 bij het beginpunt. Een leuke puzzel die precies paste….😉

We zijn op pad met Hannie, Gerard, Carla, Nellie, Emmie en Bart

We halen eerst een stempel bij de kapel van Wintelre. Fijn dat in de beschrijving zo goed staat waar je stempels kunt vinden en dat de bewegwijzering heel duidelijk is. Een compliment voor de beheerders van camino Brabant.

Verrast zijn we door de net opgekomen sneeuwklokjes…. voorzichtig komt het voorjaar eraan. Eerst gaan we naar de Oirschotse heide.

Natuur en Landschap van de Oirschotse heide:

Het landschap van het terrein is ontstaan in de laatste ijstijd en ligt op de Midden-Brabantse dekzandrug. In warmere perioden is leem afgezet, dat op enkele plaatsen aan de oppervlakte komt (Brabantse Leem). Nog weer later is een deel van het zand door droogte en menselijke invloeden gaan verstuiven. Dit is nog steeds te zien aan de aanwezigheid van reliëf en duintjes. Het terrein is vroeger veel natter geweest, maar nu sterk verdroogd. Het landschap kenmerkt zich door bos (naald- en plaatselijk eikenbos), open zand (free-for-all terrein) en droge en natte heide, deels vergrast met pijpenstrootje en bochtige smele. Door het hele terrein ligt een netwerk van zandbanen en -paden. Verspreid over het terrein ligt een aantal poelen.

Sterk verdroogd staat in de beschrijving…..dat vinden we nu niet. Er liggen flink wat grote plassen, waar we net langs kunnen.

Bij een Maria beeldje in de muur zien we ook een stempel aan de overkant van de weg.

Of even later in een kapelletje.

Een van de hoogtepunten van deze etappe is het deel langs de Beerze. Erg mooi! We konden er goed langs, wat modder, maar ook nog gras te zien. Daar kun je dan lopen.

Ook de natte Kampina laat zich mooi zien.

Na nog een extra stop bij de Gerrithoeve komen de laatste km’s eraan. De Oisterwijkse vennen.

We zien ook een grote vlucht ganzen. Zou er dan nu toch nog koude aankomen?

Bij Boshuis Venkraai sluiten we de dag af met ons etappe drankje. We kijken terug op een gezellige wandeldag.

Informatie middag

Dagwandeling

De eerstkomende datum voor een informatie middag is  maandag  14 april 2025. In overleg kunnen ook andere data worden vastgesteld. Stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl voor je aanmelding.

Aanvang 14 uur in Den Bosch met uitleg over de volgende onderwerpen. Bij de bevestiging  krijg je de adres gegevens.

  • Wat neem je mee? (Wat je thuis laat is meegenomen….)
  • Wat voor rugzak koop je?
  • Hoe pak je je rugzak in?
  • Hoe draag je je rugzak?
  • Hoe vind ik de weg?
  • Waar begin je?
  • Hoe kom je op de beginplaats?
  • Hoe bereid ik me voor? Trainen
  • Pelgrimspaspoort
  • Waar slaap je?
  • Routeplan

Kosten: € 15 (inclusief BTW) per persoon inclusief koffie/thee

Aansluitend gaan we op pad voor een wandeling van ongeveer 8 km. We gaan naar de Moerputtenbrug en over Vlijmen terug om te ervaren hoe het is om met een rugzak te wandelen.

Cuijk Nijmegen dag 2

Meerdaagse wandeling

4 februari, 17 km van Groesbeek naar Nijmegen, 2 graden mist

Wederom een prachtige route!

De tweede dag wandelen we over smalle paadjes door weiland en bos, met hoogteverschillen tot 70 meter. De tocht gaat langs de Hel, de Duivelsberg en het Filosofendal door Berg en Dal en met zicht op de Ooypolder en over de Waalkade lopen we Nijmegen binnen.

Zo een warme hartelijke ontvangst in Groesbeek bij Tonny en Andre doet ons heel goed. (Burgemeester Ottenhofstraat 44) We voelen ons zeer verwend. Een prima adres voor de wandeling van Cuijk naar Nijmegen. Het adres ligt ook aan het Pieterpad. Na het afscheid gaan we de kou in.

We zijn zo Groesbeek uit en lopen evenwijdig aan de zevenheuvelenweg over een graspad naar boven. Daar in de verte in de mist de Duivelsberg.

Dat is het echte werk! De Duivelsberg is een pittige klim met tussendoor ook weer paden die naar beneden gaan. We worden getest op ons uithoudingsvermogen.

Boven aangekomen hebben we onze eerste verdiende pauze bij restaurant de Duivelsberg. Die zijn vanaf 11 uur iedere dag open.

Duivelsberg is tot 1949 Duits bezit geweest. In het kader van de grenscorrecties na de oorlog werd het
gebied in dat jaar bij Nederland getrokken. In 1963 zijn de meeste correcties weer ongedaan gemaakt, maar de Duivelsberg is Nederlands gebleven. Voor de naam ‘Duivelsberg’ bestaan verschillende verklaringen. Een van die verklaringen is dat het een offer plaats voor heksen was…..

Meestal kunnen we de modder passeren, soms moeten we er gewoon door.

 

Vanaf de heuvels bij Beek kunnen we in de Ooijpolder het dorpje Persingen zien liggen, een kerk met een paar
huizen. Het ligt iets hoger dan het omringende landschap, omdat het op een hoogte in het landschap, een donk, gebouwd is. De Ooijpolder is gelegen in de uiterwaarden van de Waal. De polder dankt haar faam aan de rijke flora en fauna.

In Nijmegen gaan we over het Valkhof met de Nikolaaskapel en de St.
Maartenskapel (nu de Barbarossa-ruïne)  Om het lelijke aanzicht van de stad te camoufleren, plantte men snelgroeiende bomen en zo ontstond het huidige
park.

Door het oude centrum gaan we langs de kerk naar de markt voor ons etappe drankje. De mooie wandeling zit erop. We kijken terug op 2 heerlijke wandeldagen en elkaars gezelschap. Tot een volgende keer.

Cuijk Nijmegen

Meerdaagse wandeling

3 februari dag 1 van Cuijk naar Groesbeek, zonnig 2 graden

Wat een heerlijke winterdag! Buiten in de kou wandelen over de ns wandeling van Cuijk naar Groesbeek. Langs de Maas, de Mookerheide, Sint Jansberg. Het is er prachtig!

Door het centrum van Cuijk lopen we naar de veerpont. Met als kadootje een strak blauwe lucht, de bomen mooi in hun kaalheid, wachtend op de lente.

We zijn op pad met Gonnie, Monica, Anny, Fennie,  Ina, Thea en Joke.

Tot Mook loop je langs de Maas. Dan begint al snel de steile klim naar de historische Mookerheide.

Boven heb je een uitzicht terug over Cuijk, de torens nog in de ochtendnevel.

Je daalt en klimt naar het Zevendal.

Even verder staan we in natuurreservaat Sint Jansberg, de meest zuidelijke stuwwal in Nederland. De Sint Jansberg is een voormalig landgoed dat bezaaid is met hellingbossen en akkers, die omgeven zijn met houtwallen. Holle wegen doorsnijden het bouwland. De hoogste punten zijn de Kiekberg (77 m)
en de Sint- Maartensberg (66 m).

Het blijft flink klimmen en dalen….wat dacht je van deze trap. We kunnen allemaal goed klimmen. Ieder lukt het om boven te komen.

Door de vorst zijn de bladeren met rijp bedekt en de ijsbrokken liggen op de plassen.

De paden zijn hier en daar zeer modderig. Meestal nog bevroren, met de zon erop flinke modderpoelen.

Langs velden en bos wandelen we naar Groesbeek.

Rond 16.15 uur komen we aan bij het zeer gastvrije adres van Tonny en Andre aan de Burgemeester Ottenhofstraat. We zitten zelfs nog even buiten in de zon en worden verwend met het etappe drankje en hapjes.

Camino Brabant Veldhoven Wintelre

Camino Brabant

17 januari, 22km, mist 2 graden van Veldhoven naar Wintelre

Hemelsbreed maar 5 km, wij gaan via de landerijen naar Knegsel en Vessem voor we bij de eindbestemming aankomen. We zijn nu halverwege gestart om in andere seizoenen de Camino Brabant te leren kennen. Vele kapellen, waar we de mooie stempels vinden. De deuren staan open we kunnen de stempels meestal vinden bij de kaarsen rekken.

Her heeft wel wat die mist die kunstwerken maakt op de takjes.

Vandaag zijn we op pad met Francie, Ingrid, Tonny, Emmy en Ria.

De route van vandaag is denk ik voor de helft verhard over fietspaden. De bospaden vinden we toch het mooiste. Veel plassen, we konden altijd wel een droog randje vinden.

Na 7 km hebben we onze pauze bij cafe de Kempen. In Vessem bezoeken we de pelgrims herberg. We worden er hartelijk ontvangen. Ook zij hebben een stempel. Hier vinden we een cafetaria open voor een heerlijk kopje soep (tegenover de benzinepomp)

De Camino Brabant voelt ook als echte camino….met km paal.

We zijn benieuwd hoe de natuur er hier uitziet met een zonnetje…..we zien andere mooie dingen, zoals deze spiegeling in het water.

Vlak voor ons eindpunt hebben we het kadootje van de dag. Wat kan mist ook mooi zijn!!!

Tegenover de kerk van Wintelre vinden we ook horeca. Bij hotel 64 zijn de pelgrims van harte welkom voor een drankje.

plaatsen vrij 3 en 4 februari

Dagwandeling

Hallo lezers,

Onverwacht zijn er 2 plaatsen vrij bij de wandeling van Cuijk naar Nijmegen op 3 en 4 februari met 1 overnachting en volpension. Wil je ervaren hoe het is om 2 dagen heuvels te lopen als voorbereiding voor b.v. een camino of een andere lange afstand wandeling? Dan kan ik deze van harte aanbevelen. We gaan over de Mookerheide, de Sint Jans Berg, de Duivelsberg en dat allemaal in deze 2 dagen.

zie https://reizen.inbalansopweg.nl/reizen/ns-wandeling-mookerheide/

Je bent van harte welkom! Als je interesse hebt, stuur een mailtje naar info@inbalansopweg.nl