Ervaringen

Hier vind je alle ervaringen van mensen die met mij zijn meegelopen.

Klik hier om naar de meest recente te gaan.

57 reacties op “Ervaringen

  1. Beste Mieke,

    Na veel denken over Santiago en het lopen ernaar toe, gaf jij met jouw site mij op het juiste moment het “duwtje” om me aan te melden om mijn eerste Camino te lopen. Heb vooraf veel gelopen om conditie op te doen, zodat ik eenmaal lopende in Spanje met de kilometers geen moeite had. Kan achteraf zeggen, dat ik van de tocht vanaf Luarca naar Santiago heerlijk gelopen heb, soms geheel gedachteloos en om ieder moment te kunnen genieten van het landschap, de vriendelijke mensen die ook op hun eigen weg waren. De regen op onze slotdag in Santiago, daar konden we na bijna twee weken zon wel mee leven. Kortom Mieke, het was een heerlijke ervaring om onder jouw bezielende leiding naar Santiago te lopen. Het vervolg komt er echt wel.

  2. Beste Mieke,
    Al jaren liep ik met het plan om naar Santiago te lopen. Steeds had ik wel een smoes, te ver, geen tijd, beetje eng etc. tot ik jouw advertentie las op de Santiago site. Ik dacht, als ik het nu niet doe, doe ik het nooit meer, dus ik schreef in. Spijt heb ik zeker niet gehad ik vond het een geweldige ervaring, prachtige natuur onderweg, indrukwekkende architectuur, mooi weer, kortom genieten en alles over je heen laten komen. Het meest heb ik genoten van de soms humoristische, soms ontwapenende ontmoetingen met mijn medepelgrims. Niet te vergeten het gevoel volkomen vrij te zijn van alle beslommeringen, alleen je rugzak gevuld met voedsel en vocht was van belang. Mieke bedankt voor je betrouwbare en altijd correcte begeleiding. Het feit dat je een aardig mondje Spaans spreekt is voor een oefenpelgrim zoals ik heel rustgevend. Mieke nogmaals bedankt voor de onvergetelijke reis naar, ja waar naar toe. Santiago is de uiteindelijke bestemming van de pelgrimage maar het gaat natuurlijk om meer.
    Mieke misschien tot een volgende reis en buon camino

  3. 1 december 2012
    Ruim een week geleden zijn wij, mijn man Jakko en ik, teruggekomen van onze eerste Camino van Puebla de Sanabria naar Santiago. Met gevoelens van ” heimwee” kijken we terug op deze spirituele weken. Om de herinneringen vast te houden werken vol overgave aan onze fotoboeken.
    HET REGENT ZONNESTRALEN.
    Buen Camino voor iedereen die nog op pad gaat.
    Willy Kop

  4. Beste Mieke,

    Van 3 t/m 10 september 2012 hebben wij samen de Camino Ingles gelopen van Ferrol naar Santiago. Wat was dit een fantastische ervaring. Ik ben 24 jaar oud en ik wist niet of het lopen van een Pelgrimstocht iets voor mij, en voor jonge mensen in het algemeen zou zijn. Na al jou mooie verhalen besloot ik om mee te gaan. Wat heb ik genoten van deze schitterende tocht. Ik heb genoten van het echte leven in Spanje en zou zo weer een route lopen. Het bijzondere van het lopen van een Camino vind ik dat je onderweg mensen ontmoet waarbij je als je in Santiago ben aangekomen en uit elkaar gaat het gevoel hebt dat je elkaar soms al jaren kent. Daarnaast ben ik tijdens onze tocht volledig tot rust gekomen. De route is schitterend, eerst langs de kust en later door de bergen. Ik was eigenlijk ongetraind toen ik de route ging lopen, dit heeft me wel wat spierpijn opgeleverd maar het was het dubbel en dwars waard. Jou begeleiding was heel goed en deskundig. Het is ook fijn dat je zo goed Spaans kan want buiten de toeristen oorden wordt in Spanje nauwelijks Engels gesproken!

    Ik weet niet wanneer maar ik weet dat ik ooit nog eens met je mee ga!

    Groeten, Erik

  5. Reactie van Eveline mei 2013

    Wat is camino ?
    Ontwaken in fluisterende stilte,
    mooie gebaren van “een goeie morgen”.
    Allemaal bekende vreemdelingen,
    met dezelfde blik in de ogen.
    Zoveel verschillende levens,
    stappen in één richting.
    Hoever, hoelang, waarvoor ?
    Elk begrijpt vroeg of laat zijn antwoord.
    De natuur beweegt met je mee
    en verlicht alle pijn.
    Het pad bepaalt je ritme,
    alle zintuigen staan op scherp.
    Je verwacht het onverwachte,
    humor en ontroering wisselen af.
    De tijd is moeilijk te vatten,
    toch eist het praktische zijn plaats.
    Soms draag je beton,
    dan krijg je weer vleugels.
    De dag reikt weerom een ander eindpunt aan,
    die we moe maar voldaan onwetend instappen.
    Een caminodag altijd anders,
    innemend en nooit in te schatten.
    Bedankt caminovrienden om dit hartelijke
    gebeuren waar te kunnen maken.
    Laat deze speciale ervaring ons verdere leven,
    elke dag een beetje caminokleur geven… !

  6. Reactie van medepelgrim Trees: camino Portugues juni 2013. Een heel andere camino.

    Mijn belevenissen tijdens de tocht naar ‘Santiago de Compostella’.
    Op maandag 17 juni vertrok ik voor deze pelgrimstocht, maar had niet in gedachte dat ik op den duur per rolstoel het bedevaartoord zou bezoeken.
    Hoe is dat gegaan:
    Zoals op de voorgaande dagen hadden we ons op dinsdag 25 juni voorbereid voor vertrek, maar het noodlot sloeg toe.
    Ik viel van een trap in een Auberge in het dorpje Pontevredra.
    Mijn rechterenkel deed wel even zeer maar ik vond toch dat ik de tocht kon voortzetten.
    Na ca. 6 km kwam de pijn zodanig opzetten dat we een taxi moesten bellen, het ging niet meer. Mijn voet was zo opgezet dat we echt een dokter moesten gaan raadplegen.
    Mieke nam het heft in handen, ze bleef bij me en zo kwamen in het ziekenhuis terecht. Daar bleek na foto’s nemen dat mijn rechterenkel gebroken was, dus werd deze in het gips gezet.
    Alarmcentrale, reisverzekering en het thuisfront gebeld.
    Later bleek in een ander ziekenhuis dat een operatie noodzakelijk was. Twee pennen werden geplaatst en de enkel werd verder verbonden.
    Terugreis vanuit Vigo naar Porto en zo vliegen naar Nederland bleek nog niet mogelijk. Wat te doen?
    Overleg met Mieke, ze was al die tijd bij me gebleven, ondanks de gebroken voet toch verder naar Santiago?
    Ze regelde een taxi en de trein zodat we op zondag 30 juni toch in Santiago aankwamen en we de mis van 12 uur konden bijwonen.
    Na de mis hebben we ook de mede pelgrims nog ontmoet, wat ontzettend leuk en emotioneel was.
    Mieke organiseerde op maandag nog een bezoek aan het strand, op dinsdag 2 juli begeleidde ze me naar het vliegtuig, waarna ik per lijnvlucht huiswaarts keerde.
    Dit nog eens overwegende, is het duidelijk dat Mieke me enorm geholpen heeft. De hele week bleef ze me ondersteunen, waarvoor ik ze heel hartelijk bedank.

    Chapeau aan Mieke !

  7. Ook ik had al 10 jaar geleden de wens de Camino te lopen.
    Maar 4 stents in 2002 en de diagnose Longemfyseem in 2011,maakte dat ik die wens als …”vergeet het maar” uit mijn gedachte probeerde te zetten.
    Na gesprekken met longarts en Cardioloog die mij stimuleerden, toch vooral veel te lopen, dacht ik er over na om weer wat aan mijn wandelconditie te doen.
    Als gauw kon ik dit jaar gemakkelijk 15 tot 20 KM lopen. .Omdat ik niet meteen de hele Camino Frace kon en wilde lopen zocht ik in het internet naar een beginpunt c.a 100-150 KM van Santiago.
    Daar vond ik Mieke!
    Ze bood mij aan, mij te begeleiden vanaf Sarria.
    Precies wat ik zocht, geen lange afstanden, maar 10 tot 15 km per dag vanaf Sarria.
    Wat was ik blij dat ik tóch mijn Camino kon lopen.
    Samen met nog een mede pelgrim starten we op 2 oktober 2013.
    De eerste dag kreeg ik toch te weinig lucht en bij het klimmen bleek, dat ik me daarin wel overschat had. Wandelen in de heuvels kun je in Nederland niet echt oefenen nietwaar?
    Mieke wees me op de mogelijkheid om mijn rugzak per Taxi te laten vervoeren.
    Ik besloot dat in ieder geval te proberen .
    Vanaf die dag werd mijn “Camino” één groot feest!
    Ik had weer oog voor mijn omgeving en was niet alleen meer bezig met mijn ademhaling.
    We ontmoeten prachtige mensen, met wie we dansten in de regen, zagen mensen, waarvan ik dacht die halen Santiago niet..
    Nou dat bleek een mis rekening, we zagen ze in Santiago uiteindelijk allemaal!
    Mieke kan ik bij iedereen van harte aanbevelen. Ze is:en geweldige gids.
    Kundig, correct ,spreekt goed Spaans en vooral ….
    ze is altijd positief, wat op mij heel aanstekelijk werkte en me ontzettend veel power gaf..
    Mieke je bent een pracht mens!!!
    Dank je wel voor deze onvergetelijke dagen!
    Maria

  8. Zondag, 18 mei 2014.
    Ruim een week terug van ‘mijn eerste Camino- ervaring’.
    Naast wat er al veel over geschreven staat, vind ik de ervaring dat mijn lijf dit aankon; SUPER. En dit gevoel maakt me heel blij en dankbaar. Mariet.

  9. 27 april 2014: vijf pelgrims gaan van Porto op weg naar Santiago onder (bege)leiding van Mieke. Ik ben een van die vijf, het is mijn eerste camino.
    We gaan om verschillende redenen op weg naar hetzelfde doel, de kathedraal in Santiago de Compostella.
    Het is een mooie, afwisselende en af en toe (lood)zware weg. we lopen allemaal ons eigen tempo, dat betekent bdat we met z’n tweeen of stukken alleen lopen. toch zijn we een groep

    ik heb me nauwelijks verdiept in het land ( noch in Portugal, noch in Spanje ) de route, of het terrein. iedere dag is een verrassing en ook weer het zelfde. Lopen, eten, slapen.
    het is volop lente, de geuren van alles wat in bloei staat zijn overweldigend. rozen, blauwe regen, jasmijn, eucalyptus, brem gemaaid gras. heerlijk. we komen veel mede-pelgrims tegen die ongeveer dezelfde route volgen als wij. we wisselen natuurlijk ervaringen uit. het blijft bijzonder de verbondenheid die ik voel met de mensen die de camino lopen.

    wat kan een mens met weinig spullen. alles wat ik nodig heb draag ik bij me. bijzonder hoe groot mijn aanpassingsvermogen is.

    een etappe was erg zwaar vlak voor het Cruz dos Franceses heb ik een mooi stukje piriet gevonden. het blonk alsof het goud was. dit stukje gesteente heb ik bij het kruis gelegd ter nagedachtenis aan mijn geliefde Daan. vlak voor ik het piriet vond , had ik sterk het gevoel dat Daan met mij meeliep.
    Mieke als je weer bij het kruis bent wil je dan een foto maken ? het ligt op een grote ovalen steen ( ongeveer zo groot als een hand) waar iemand iets opgeschreven heeft. ik denk in het spaans. als het er nog ligt zie je het denk ik meteen..

    De aankomst op het plein voor de kathedraal in Santiago vond ik erg ontroerend.we hebben ons doel gehaald.
    door de camino weet ik dat ik zelf mijn weg zal vinden.

    lieve medepelgrims hartelijk dank voor jullie steun, humor en gezelligheid onderweg.

    Mieke, dank voor begeleiding en hulp waar dat nodig was ( zowel geestelijk als lichamelijk , blaren, zere knie en dergelijke)
    je hebt oog voor alle groepsleden maar ook voor andere pelgrims. echt de camino spirit.

    Ans

  10. Reactie van Gea camino Ingles dd 12 juni 2014

    Met veel plezier en voldoening kijk ik terug op het qua weer heftig stukje Camino. Dankzij jouw inzet en goede organisatie geen enkele negatieve gedachte aan over gehouden!

  11. Reactie van Janny camino Ingles dd 15 juni 2014

    Door de enthousiaste verhalen van Mieke en de mooie verslagen op de site wilde ik ook een keer een Camino lopen. Omdat ik niet zo veel vrije dagen heb koos ik voor de route van Santiago naar Finisterre. Ondanks het feit dat we van de 5 dagen, 3 dagdelen zeer slecht weer hadden heb ik het toch een bijzondere mooie en gezellige ervaring gevonden. Mooie natuur en bijzonder vriendelijke mensen onderweg. Mieke had alles prima geregeld. Omdat Mieke goed Spaans spreekt kan ze in de herbergen ook net wat extra’s regelen. Ik zal zeker nog een keer mee gaan. Groep was erg gezellig. Mieke bedankt voor deze mooie en gezellige ervaring.

  12. Beste Mieke,

    Samen liepen we vorige week bij stralend zomerweer een stuk van de via monastica. Voor mij een mooie korte tocht om te ontdekken of het me lukt om te lopen met een rugzak en verder om een antwoord te krijgen op de vraag waarom trekt mij de camino zo, waar ben ik op zoek naar?. Je hebt de reis geweldig geregeld,. Daar hoefde ik niets voor te doen. Mijn rugzak werd nog een keer opgeschud en ingesnoerd zodat hij nog beter zat en na drie dagen ook een vertrouwd onderdeel werd van de reis. Maar ook op mijn zoektocht was je een geweldige gids. Mooie bijzondere momenten met elkaar gedeeld (de wegzending door pater Fonds maar ook later door pater Ivo, de vele ontmoetingen onderweg). Maar ook gelachen om gekke gebeurtenissenen en “voorzieningheden”.
    Kortom een bijzondere reis en ik heb het Camino virus te pakken. Op naar de volgende etappe.

    Dank Marianne

  13. Lieve Mieke

    Na veel zoeken naar een wandelvakantie en vele reisverhalen te hebben gelezen over de voettocht naar Santiago kwam ik uiteindelijk jouw foto tegen op het internet.
    Jouw gezicht deed iets met me die glimlach die eerlijke ogen en ik dacht ja met haar durf ik het aan! We raakten via de chat van facebook aan de praat en je wist me gelijk gerust te stellen. Ik had toen al ruim een jaar last van een voetblessure en jij gaf me de garantie dat ik wanneer het niet ging kon stoppen en jij me zou helpen met de terugreis. De voorbereidingen konden beginnen en vanaf begin dit jaar jaar tot eind juni had ik 800 km in de benen. Toen kreeg ik een acute nek hernia 🙁 Balen natuurlijk want het zag er naar uit dat ik mijn droom moest opgeven. Nadat ik in kliniek Via Sana op heel korte termijn een zenuwblokkade heb gekregen weer overleg met Mieke en jij zorgde ervoor dat er rugzakvervoer geregeld werd. De eerste dag was dit erg moeilijk en Mieke bood aan wat spullen van mijn rugzak in de hare mee te dragen. Super want toen lukte het wel! De gehele reis bleef je bezorgd en belangstellend bood zelfs reiki aan wanneer je zag dat ik het wat zwaarder had. Mieke mede dank zij jouw heb ik een onvergetelijke vakantie gehad die ik noooooit zal vergeten! Super hoe jij alles hebt geregeld met die heerlijke lach van je Je bent een kanjer dank je wel xxx

  14. Lieve Mieke,
    Het is vandaag alweer een week geleden dat we in Santiago aankwamen maar ik denk nog steeds met veel plezier terug aan onze tocht van Porto naar Santiago. Het was een prachtige zeer afwisselende tocht waar ik steeds erg van heb genoten. Dat ik het gehaald heb is vooral aan Mieke maar ook aan de positieve instelling van de hele groep te danken. Mieke heeft me geholpen met mijn blaar zodat ik weer verder kon en me op de juiste momenten weten te overtuigen dat ik mijn rugzak toch beter kon laten vervoeren. Ook sprak ze me moed in wanneer ik het even niet zag zitten. Mieke je positieve uitstraling, je positieve kijk op mensen en je vermogen om te luisteren hebben veel voor me betekent.
    Mieke dank je wel
    Tessy

  15. Bon camino, goede reis, klinkt zo mooi als dat je toe gewenst wordt door Portugese en Spaanse bewoners en door pelgrims. De vriendelijkheid en het respect voor de camino vond ik heel bijzonder.
    Van porto naar santiago langs de kust, prachtige natuur, 11 dagen zon, heerlijk. 2 dagen regen, was ook leuk.
    Het was zoo leuk, alleen maar leuk.
    Met Mieke, Jeanne, Ria en ik. 2 weken met, naast en achter elkaar lopen, ontspannen, plezier, humor, lachen, stilte momenten en mooie gesprekken.
    14 dagen pelgrim zijn en voelen is zeer rustgevend en relaxed. Elke dag weer een bed om in te slapen, buiten eten, geen keuzes hoeven maken over kleding, kapsels die zaten zo ze zaten. Ik vond het een bijzondere en hele mooie ervaring.
    Mieke, je bent een inspirerende pelgrim!!!!
    Lieve groet Marrie

  16. Beste Mieke,

    Het is inmiddels ruim een maand geleden dat we met jou naar Santiago zijn geweest en het blijft lastig
    om aan een ander uit te leggen wat de camino met je doet….

    De gesprekken,
    de rust,
    de inspanning,
    de cultuur,
    de mensen,
    de ontmoetingen,
    de mede pelgrims,
    het landschap,
    je zelf tegenkomen….

    Voor een ieder die twijfelt om de stap te nemen om de camino te lopen, ga samen met Mieke!
    Niet alleen helpt ze je allerlei praktische zaken, zoals hoe stel je rugzak af, route, overnachtingen, de taal en kennis over de camino.

    Nee veel belangrijker is haar positivisme!
    Als je er even doorheen zit, helpt ze je mentaal de heuvel over.

    De worden, “we zijn er bijna” en “nog maar een klein stukje” zal ik niet snel vergeten;-)

    Ik beschouw het lopen van de camino, samen met Mieke, als één de meest bijzondere ervaringen en ik koester de herinnering.

    Dank hiervoor

    Ivo

  17. Van Irma 8 november 2014

    Hallo Mieke, inmiddels al weer ruim twee weken thuis na de camino-wandeling met jou en de vier mede-’peregrino’s’. Wat nazindert in mijn gevoelsleven momenteel is: GOEDHEID. Vooral goedheid en respect op alle fronten heb ik ervaren in de wandeling met jou en mijn medewandelaars. Wat ik niet wist, was de belevenis van de ‘middeleeuwse sfeer’ in dit deel van Noord-Spanje. Theoretisch wist ik het, maar het werkelijk te beleven is zó bijzonder. Dat kun je niet in woorden vatten; dat kun je alleen maar beleven.
    Wandelen in Balans, dat deden we onder jouw ‘hoede’. Dankjewel voor je adequate aanpak van dingen (als het nodig was). Ook dank voor je altijd positieve en neutrale houding ten opzichte van elk van ons afzonderlijk. Jouw houding werkt als een neutrale katalysator. Op de camino weet je nooit hoe de volgende dag zal zijn. Dat is prachtig en inspirerend, net als het leven zelf. Ik ben blij dat ik jou op internet vond. Wij liepen onze eigen camino en jij was een goede hoeder. In ons eigen ritme was er ruimte om de mooie natuur, de mensen, de wandeling optimaal te ervaren. Al moesten we onze schoenen leeggieten na een hele dag regenstromen….. we bleven er gelukkig bij. Om nooit meer te vergeten. De camino zit in mijn lijf en mijn leven! Ik voel me dankbaar.

  18. Beste Mieke,

    De tweede reis die ik met je zou gaan maken. Spannend 15 dagen door het eerste stuk van Spanje. En ineens kwam het bericht dat je geblesseerd was en dat er een vervanger mee zou gaan. Dat was even schakelen. Maar Jan heeft je prima vervangen, een fijne inspirerende gids net als jij. Met zijn zessen gingen we over de Pyreneen de vlakte van Spanje in. Van dikke sneeuw naar zonnig Spanje en op het einde toch weer sneeuw. Wat een belevenis. geweldig om al deze weersoorten mee te maken. Het landschap prachtig, de Spaanse mensen vriendelijk. De dorpen en steden prachtig. Het pelgrimsgevoel in het begin wat lastig. Waar was ik op zoek naar? Maar langzamerhand kwam het antwoord. Pelgrimeren is alles omarmen wat je tegenkomt, niet alleen tijdens het lopen maar ook je overnachtingsplek, het eten enz. De mensen onderweg. Alles hoort erbij. Genieten van de vrijheid, de eenvoud van het dagelijkse leven. Lopen eten en slapen en alles wat je nodig hebt zit in je rugzak. Heerlijk krachtig gevoel. Dankbaarheid, genieten van het moment, blij zijn met wat je ook tegen komt. Ja de camino is verslavend en ik ga zeker nog een keer terug om de route naar Santiago af te maken.
    Dank weer voor de organisatie en je support op de achtergrond.

    Groeten

    Marianne

  19. Van Sikke: medewandelaar van de camino francais 1 maart tm 15 april 2015

    Het was een bijzondere tocht die we hebben afgelegd, en wat het weer betreft, zo vroeg in het jaar, hebben wij het zeker getroffen.
    Ik wil je bedanken voor de gids die je had gevonden om ons te begeleiden.
    Een prima gids, deze Jan Vermeulen, petje af voor deze bijzondere man.
    Ik was dan ook zeer tevreden met hem, hij deed zijn werk als gids zeer correct
    Het was erg leuk om met hem te lopen. Ook de medewandelaars hebben heel veel bijgedragen aan het caminogevoel. Leuke mensen!!
    En dan natuurlijk jij ook bedankt voor het doorsturen van de verslagen. Jantsje zette dit gelijk op fb en dan was het elke avond even kijken wie het snelst reageerde op de foto’s op fb.
    Geweldig voor het thuisfront…

  20. Lieve Mieke,
    Van 25 april tot 10 mei heb ik de Camino Portugues mogen wandelen onder leiding van Jan .
    Het was een geweldige tocht!
    De eerste dag een beetje spannend.
    Want hoe is het contact met de andere pelgrims?
    En hoe pak je je rugtas eigenlijk in en hoe loop je daar mee?
    Maar onder leiding van Jan kon ik dat snel loslaten.
    Jan was een humoristische,gemotiveerde gids.
    Nam het voortouw tijdens de wandelingen ,vertelde over de geschiedenis van de mooie plekken waar we liepen.En regelde slaapplaatsen etc.
    Zo hadden wij de gelegenheid om ons op het wandelen te concentreren.
    Als groep hebben we veel plezier gehad ,maar ook ondersteuning bij pittige momenten.
    Bovendien was de natuur prachtig,groen en veel bloemen.
    Het was een bijzondere Camino ervaring!
    Nu weer thuis en veel aan het terugdenken.
    De fotos en de verslagen van onze tocht helpen daar erg bij.
    Dank daarvoor Mieke en Jan!
    Vriendelijke groet,\
    Monique van Haaster

  21. Van de medewandelaars van de camino portugues april mei 2015
    Lieve Mieke,
    Hoe is het met je? Heel byzonder dat je Zo uit de OK, belangstelling had voor ons wel en wee. Nu het toch zo moest zijn, zijn we heel dankbaar voor de vervanger waar we nu mee op weg zijn geweest. Hij regelde alles perfect, wij konden ons echt op het lopen concentreren. Daar naast bood hij veel ruimte voor ieders ervaringen en emoties, zodat het ook onze eigen Camino kon worden. Hij heeft erg veel humor in de groep gebracht. En als iemand het moeilijk kreeg, keek hij het aan tot het echt niet meer ging. Dan sprak hij je moed in en hielp waar nodig – je kon je veilig voelen, maar werd ook uitgedaagd om door te zetten .
    We hebben ons als groep een eenheid kunnen voelen, mede omdat Jan ieder van ons met evenveel aandacht en respect behandelde.
    Al met al hebben we een heel byzondere Camino gehad, en zijn jou dankbaar voor je werk achter de schermen.
    Veel liefs,
    Wil, Monique, Vieni en Ingrid

  22. Hallo Mieke,

    Santiago bereiken was mijn ultieme doel en dat is me ook gelukt.

    Ik heb genoten van de wondermooie bergen, de mooie blauwe zee, de wind, de zon en de prachtige natuur.

    Het onvoorspelbare, het klimmen, de afdalingen.

    De regelmaat van iedere dag, opstaan, stappen, eten en slapen maar nooit het zorgeloze.

    Ik heb mensen ontmoet die me zullen bijblijven door hun eenvoud en wijsheid.

    Ik was gelukkig maar ook wel eens verdrietig.

    Ik heb meermaals afscheid moeten nemen.

    Op dit moment zou ik eeuwig willen doorgaan met iedere dag een nieuwe horizon, met iedere dag op weg te gaan verbonden met de natuur, het weer aan den lijve ondervinden, de ene voet voor de andere en verder niet veel aan je hoofd.

    Maar ik weet dat het niet kan.

    Met grote dank kijk ik terug naar mijn camino.

    Mijn medewandelaars die me iets te zeggen of te leren hadden of misschien had ik hen wel iets te zeggen of te leren.

    “De weg” verplicht je om na te denken wat je “kan” en niet wat je “wil”!

    Gewoon zijn en daarvan genieten, dat vond ik het mooiste van mijn reis,

    Anna, Anita, Toiny, Trees en Jan ik ben jullie zeer dankbaar dat ik dit met jullie kon delen.

    Tot ziens,

    Marina

    1. Lieve Marina ik ben blij dat ik je heb leren kennen op weg naar Santiago ,en wat heb je het mooi om schreven. Wie zien elkaar snel. Veel liefs Toiny

  23. Lieve Mieke

    De Caminio lopen als rouwverwerking ,ik had nooit kunnen denken dat ik het daarom zou gaan lopen . Maar vorig jaar 2 weken voor het ongeluk had ik met mijn Jan afgesproken in mei 2015 ga ik wat er ook gebeurt. En ik ben op pad gegaan .Ja het was best zwaar lichamelijke en geestelijk maar het is gelukt mede door lieve mensen om mij heen en zeker ook door Jan Vermeulen die op het juiste moment de juiste woorden had of gewoon luisterde.
    Wat heeft de Caminio mij gebracht , rust in mijn hoofd , huil momenten maar ook veel plezier met de groep en leuke contacten. Ik ben blij dat ik op pad ben gegaan en zo weer enkele stappen in de toekomst kan zetten zonder mijn Jan.
    Anita ,Marina, Trees,Anna, Jan fijn om jullie te leren kennen.

    Mijn gedicht aan mijn Jan.
    Jan liep naast me,met zijn arm om mijn schouder
    Jan liep voor me,om de berg op te komen
    Jan liep achter me,om me een duwtje in mij rug te geven
    Jan heeft altijd gelooft dat ik in Santiago zou komen
    Jan zal voor altijd in mijn hart met me meelopen.

    Groetjes Toiny

  24. Mieke zei: ‘Je kan het!’
    Ik zei: ‘ Ik doe het!’
    Tussen twee chemo’s door heb ik in goed gezelschap 250 km over de Camino del Norte gestapt. Alles werd perfect geregeld door gids Jan. Het enige wat ik hoefde doen was mijn ene voet voor de andere zetten. Het was vaak flink aanpoten maar het resultaat mag er zijn. Vol nieuw opgedane energie en vertrouwen ga ik mijn volgende chemobehandelingen in! Dankjewel Marina, Toiny, Trees, Anna, Jan en Mieke. Het was TOP!!

    1. Anita je was een geweldig wandelmaatje ,een Kanjer ,een positieve stoere vrouw ,fijn dat ik je mocht leren kennen en tot snel . Groetjes Toiny

  25. Reacties van de camino Portugues por la Costa 2015
    Heerlijke Camino die ik met graagte in mijn rugzak stop. Een prachtige ervaring. Het thuisfront “wandelde met me mee”. Johan, Thomas en Rachelle, lieve kleine Maksï en natuurlijk klein babymeisje (nog mooi verpakt in de buik van Rachelle). Gelukkig liet ze nog even op zich wachten. Allemaal bedankt. Ik heb alweer de vrijheid en ruimte mogen ervaren die ik zo graag opzoek. Bedankt lieve medewandelaars dat ik een eindje met jullie op weg mocht. En…. compliment aan mezelf, 260 km. gewandeld met 8 kg. op mijn rug en je toch vrij voelen! Het is niet de last die je meedraagt, maar de kracht in jezelf die deze Camino tot een succes heeft gemaakt. (Ria)

    Dit is het einde van de Camino! Nee… dit is het begin! (Ellen)

    Wees niet bang om langzaam voorwaarts te gaan, wees alleen bang om stil te staan – Chinees gezegde (Marijke)

    De laatste etappe voor Santiago. En het was mooi deze Camino! Een weg die zoveel te bieden heeft aan natuurschoon en vruchten. De ontmoetingen met anderen. En ook jezelf tegenkomen. Groeien. Vallen, opstaan en weer doorgaan. Je kunt iedere minuut opnieuw beginnen. Ook dat is de Camino! (Mieke)

    Een groep Camino-gangers op de Camino Portugues. Dit onder de hoede van de Vlaamse tweelingbroer van de oud-minister Frans Timmermans. Dit alles bracht humor, rust, cadans. Fantastisch!(Adrienne)

    In 2014, besluit genomen om een Camino naar Santiago te wandelen. 22 augustus 2015, op weg naar Porto voor de Camino Portugues por la Costa, een uitdaging om met 5 vrouwen, 13 dagen te wandelen samen met een man! Met de sterke, humoristische en altijd positieve Jan, was het een zeer geslaagde wandel ervaring. Heb het als positief ervaren en als mens rijker geworden. Om in een groep met 6 verschillende persoonlijkheden, is er toch iets van een sociale eenheid gecreëerd! Het was een avontuur van loslaten en iedere dag, na soms een slechte nacht, een nieuwe uitdaging. Prachtige natuur, een stukje cultuur, soms mooi dorpjes en steden en dan een heerlijke warme voetenbadje! En de stempels niet te vergeten! Een Camino, nog even vast houden en dan “loslaten”. Ga zeker een volgende Camino, alleen! Wat een uitdaging. (Mary)

    Op de foto’s had ik het al gezien: de “Camino Smile”. Wat heb ik genoten van jullie ‘onderweg zijn’. Vandaag ben ik samen met Ellen vanaf Milladoiro naar de groep gelopen. Een hartverwarmende ontvangst met bloemen was mijn deel. Dankjewel lieve wandelaars. Ook voor mij was jullie Camino een belevenis. (Mieke Schrieks)

  26. Camino is ont.. moeten…
    Het is een weg die je bewandelt soms in groep soms alleen.. je ontmoet, ver bindt en laat weer los. .
    Camino is oor… delen..
    Verwachtingen worden losgelaten en verhalen worden gedeeld… met een diep luisterend oor hoor je en deel je..
    Camino is je eigen pad zien en volgen. ..
    Camino is ont… dekken
    Alles wat niet bij jou hoort verlaat je en je komt gewoon terug bij je eigenheid. …

    Camino zit in je hart en in je voeten.. stap voor stap neem je de wijsheid mee op je dagelijkse pad. Want deze weg zorgt ervoor dat je gewaar zijn verandert op een natuurlijke wijze……

    Dank aan mieke, jan, adrienne, mary, mieke en ria..
    Santiago bereiken is niet het einde maar het begin van een nieuwe weg met de nieuwe wijsheid van kracht en liefde. ..

  27. Reactie van Irma; camino naar Finistere en Muxia

    Hierbij een reactie van mij hoe ik de camino heb ervaren. In een woord…….geweldig!! Het was de eerste wandelvakantie voor mij dus was het heerlijk dat Mieke alles erom heen regelde. Ik moest alleen maar elke dag wandelen in de mooie natuur van Galicie en ik mocht er de hele dag overdoen. Met de rugzak klimmen en dalen wat me goed af ging. Wat heb ik ervan genoten!! Ik denk dat je het moet meemaken wat voor gevoel het geeft om dit te doen. Nou is het wel prachtig zonnig weer geweest met een dag maar regen, dat was natuurlijk super! !! Mieke en reisgenoten heel erg bedankt voor deze mooie ervaring! ! Liefs Irma

  28. Ik wilde al jaren wandelen in de bergen. Ik ben gaan googlen en kwam bij Mieke terecht en heb me aangemeld. En wat is dat een goede stap geweest!
    Het was heerlijk dat alles voor me werd geregeld. Ik heb ontzettend genoten van het wandelen, de natuur, het prachtige weer en de gezelligheid van de groep.
    Ik gaf aan een dag in mijn eentje te willen lopen. Mieke reageerde daar heel positief op en stimuleerde het. Het was voor mij een aparte ervaring welke naar meer smaakt.
    Ik heb ook een dag samen met mijn zus Irma gelopen. Die vrijheid van keuzes hierin was heel prettig.
    Het ervaren van het “einde van de wereld” in Finisterre en Muxia was zeer indrukwekkend.
    Mieke en groepsgenoten, bedankt voor deze geweldige vakantie!

  29. Mieke,

    De Camino, besloot afgelopen jaar deze te gaan lopen mede door gebeurtenissen in mijn leven. 16 maart was het dan zover we zijn met zijn vieren ( jij Mieke, Ellen, broer Paul en ikzelf ) gestart in Leon op weg naar Santiago. voor vertrek had ik een bepaalde voorstelling, verwachting van deze reis, besloot deze toch thuis te laten omdat ik bang was dat het op een teleurstelling zo uitlopen als deze niet uitkwam. Voor mij was het buiten een geweldige wandel ervaring en bijzondere reis met z’n vieren, met als einddoel Santiago. Het was gezellig met de groep er was een klik en voor mij was het ook nog bijzonder dat broer Paul erbij was. Onderweg is er veel gepraat leuke en serieuze gesprekken er was verdriet maar er is gelukkig ook gelachen. Ik heb genoten van de tocht van het begin tot het einde ook al waren er enkele moeilijke momenten voor me, dan is er gelukkig de steun van de anderen en dat is bijzonder.

    Ik las een eerdere reactie van Ellen (16-9-2015) die me raakte, Ellen beschrijft het zo mooi, Het is een weg die je bewandelt soms in groep soms alleen.. je ontmoet, ver bindt en laat weer los. .
    Camino zit in je hart en in je voeten.. stap voor stap neem je de wijsheid mee op je dagelijkse pad. Want deze weg zorgt ervoor dat je gewaar zijn verandert op natuurlijke wijze.
    Ik ben het er mee eens, De Camino was voor mij een waardevolle ervaring.

    Ellen bedankt voor de gesprekken. ik heb respect voor de manier waarop jij de tocht hebt gelopen, chapeau meid je bent een kanjer. Broer bedankt dat je erbij was, het was een bijzondere ervaring om met jou de tocht te lopen, had het niet willen missen.
    Mieke wat moet ik zeggen, je was er elke minuut van de tocht om elke wens van ons te vervullen, onvermoeibaar ook na een zware dag, Bedankt voor de geweldige 16 dagen zal ze altijd blijven koesteren.

    Dit was niet mijn laatste!!

    Hartelijke groet, Chris

  30. Hallo Mieke,
    We zijn ondertussen al bijna 3 weken thuis van de Camino Primitivo en nog steeds ben ik er elke dag mee bezig, het laat me niet los…
    Wat een uitdaging was dat…..
    Na vele verhalen gehoord te hebben over de Camino van div wandelaars en natuurlijk van jouw, omdat wij nou eenmaal veel samen zijn en er dan ook automatisch over gesproken werd . Mijn eerste idee was om een keertje naar Rome te wandelen, want ik wil eens wat anders dan al die anderen die het alleen maar hebben over Santiago de Compostella, maar uiteindelijk ben ik toch overgestapt met het idee om toch naar Santiago te wandelen en dan het liefst in het voorjaar om de natuur te zien ontluiken….nou dat kan zei Mieke, maar dan gaan we de Camino Primitivo lopen, hij is het allermooiste, maar ook de allerzwaarste! Nou ja, dacht ik bij mezelf, ik ken die andere Camino’s niet, dus we gaan er voor!
    En dat heb ik geweten!😁
    Wat een mooie tocht was het door diepe dalen en hoge bergen zoals de Hospitales, wat een onvoorstelbare mooie natuur met vele prachtige bloemen en vele soorten vogels waaronder de aasgieren, iets aparts!
    Maar na ruim een week met veel regen, blubberpaden, vallen en opstaan kon ik bijna niet meer vooruitkomen met mijn volle rugzak, mijn rug gaf het op….en daar is dan onze (mijne) reddende engel Mieke, we gaan jouw zware rugzak vervoeren met een taxi en mijn dagelijkse eten en drinken in een klein rugzakje…en jawel, het scheelde een stuk! Maar de pijn was nog wel flink aanwezig, maar het was te doen.
    Vele mooie en zware etappes volgde en de ene dag was nog mooier dan de andere. Jonge, jonge wat heb ik genoten van al die natuur en die kleine en soms grote herbergen, die Mieke
    elke dag reserveerde. Je hoeft gewoon nergens aan te denken, alles wordt voor je gereserveerd en er wordt zelfs voor je gedacht..😁
    Na het behalen van onze Compostella zijn we nog heerlijk een paar dagen samen op pad geweest en ook op een rustig tijdstip de kathedraal van Santiago bekeken.
    Later zijn we nog via Cee naar Finesterra gewandeld om aan “het eind van de wereld” de zon onder te zien gaan bij de vuurtoren.
    Het is een aanrader om lekker flink te gaan wandelen zonder zorgen onder leiding van Mieke…
    Mieke bedankt en tot een volgende pelgrimstocht/Camino en die we dan samen gaan wandelen….

  31. Hallo Mieke

    Ik geniet nog volop na van de pelgrimstocht in Frankrijk (de via lemovicensis). Met zijn vijven later drieen legden we 500 km af door het prachtige en erg groene Frankrijk. Wat is Franktrijk mooi in mei. We zijn gastvrij en vaak liefdesvol ontvangen op onze slaapadressen.
    Ik vond Frankrijk tov Spanje afwisselender in route maar ook in slaapplekken. Meer contact met de bewoners maar zeker ook met de andere pelgrims. Het is zo lekker rustig op dit deel van de pelgrimsroute terwijl we ook veel lol hebben gehad als we met alle pelgrims weer gingen eten in het enige restaurant wat open was. En ja soms was er niks open en dan maar even improviseren met bv een magnetronmaaltijd.
    Ik heb deze tocht weer de rust, vrijheid van de eerdere tochten ervaren. Maar het zo lang londerweg zijn dat gaf toch een extra dimensie en vooral een gevoel van veel kracht en overgave aan de pelgrimsroute. en ja de camino blijft geven wat je nodig hebt. Dat bleek ook hier regelmatig, heb je het koud dan is er toevallig iemand die koffie aan biedt. Ja dat meot je echt ervaren om te begrijpen.
    Het blijft lekker dat jij alles regelt wat betreft slaapadressen en ook als er iemand ziek wordt dan zorg jij dat alles wordt geregeld zowlel voor degene die uitvalt maar je zorgt ook dat de rest van de groep gewoon verder kan.

    bedankt

    marianne

  32. Van Riet en Joke camino Portugues 6 juli 2016
    Onze weg naar Santiago was vol stenen, bergen en dalen.
    Maar onder de bezielende leiding van Mieke werd de weg, soms moeilijk te lopen, begaanbaar.
    Mieke stimuleerde ons en hield de moed erin. Plakte pleisters, verzorgde blaren, regelde overnachtingen, bagagevervoer en een eettentje. Voor ieder probleem bedacht ze een oplossing.
    Zoals die keer dat we in een klooster zouden slapen, maar omdat er bagagevervoer was voor een drietal rugtassen, mochten we niet naar binnen. Alle rugtassen moeten worden gedragen, dat waren de regels van het klooster. Maar Mieke ging meteen bellen en onze overnachting, twee kilometer verder, was geregeld. We hebben gegeten in een bakkerij, in Barretjes, langs de weg en ‘s avonds in restaurants met een verrassend Pelgrimsmenu.
    Na 13 dagen lopen over wegen met stenen, door water, over ‘hoge’ bergen en soms een weg steil naar beneden. Slapen op soms iets te harde bedden, op stapelbedden, op zalen, maar ook in mooie hostels op een tweepersoonskamer met eigen douche en toilet, kwamen we aan op het plein in Santiago. Een mooi moment.
    Toen we onze groep op Schiphol ontmoette kenden we elkaar niet allemaal, maar gaan-de-weg werd onze band sterker.
    De gesprekken, het elkaar helpen, vasthouden als het nodig was, wachten op elkaar. Het met elkaar moe zijn aan het einde van de dag en dan genieten van ons etappedrankje. Maar de volgende dag er weer fris tegenaan.
    Wat we ooit zullen gaan vergeten, de Camino van Porto naar Santiago, de fijne groep met Mieke, Femmy, Janna en Eric zit voorgoed in ons hoofd en in ons hart.
    Joke en Riet

  33. Ha Peregrino’s,

    Ongeveer 2 jaar geleden, in de Dolomieten, besloten meer te gaan wandelen, maar hoe en wat ga je dan doen? Vorig jaar een treinreis gemaakt langs de Noordkust van Spanje en daar zag ik regelmatig bezwete mensen met rugzak, alleen of in groepsverband. Dit heb ik ’s avonds opgezocht en het zaadje was gepland.

    Dit wilde ik ook;
    met behulp van mijn echtgenote kwam ik op de site van Mieke. Om mee te maken hoe het is om in een groep te lopen ben ik verschillende keren met een dagwandeling meegeweest. Fantastisch!? Een nieuwe wereld ging er voor mij open.
    Dus daar staan je dan op zaterdagmiddag 18 juni met een rugzak van 6,5 kilo. Ik begon met 16 kilo dus dat was flink strepen. Dagen zat ik in mijn studeerkamer te wegen en af te strepen. Hilarisch……volgens mijn vrouw.
    Even knipperen met de ogen en daar stond ik dan met 5 vrouwen in Porto. Wij, Joke en Riet en ikke, in een taxi naar ons slaapverblijf en wij hadden duidelijk teveel fooi gegeven, want wij werden uitvoerig bedankt. Na een afzakkertje vroeg naar bed. Moet je je voorstellen een man van, toen, 93 kilo boven in een stapelbed. Heerlijk geslapen en waarschijnlijk veel gesnurkt en gedroomd. Ik had nergens last van met Ohropax. ?

    De eerste dagen waren door de warmte wel even wennen en het reorganiseren van mijn rugzak werd ook een dagelijkse bezigheid. Van onze Turkse supermarkt had ik turksfruit
    Gekregen en wanneer ikeen suikerdip zou krijgen kon ik een snoepje pakken. Nou dit zakje was dus binnen een paar dagen al op. Niet alleen opgegeten hoor!

    De wandelroutes door bergen en dalen waren adembenemend mooi. Door wijngaarden, door boeren dorpjes, langs watervallen, langs kabbelende beekjes, bergen en dalen, langs stranden en soms over industrie terreinen Heerlijk! Heerlijk en….Heerlijk!

    En wanneer je een andere Peregrino tegenkwam altijd;
    Buren Camino.

    De eerste dagen was Nederland gauw vergeten. Ik had het gevoel al weken weg te zijn. Wandelen en gesprekken over van alles en nog wat. Ook vaak alleen gelopen en mij de vraag gesteld kan ik dit ook alleen? Want soms voel je je heel nietig en alleen, maar nooit een onveilig gevoel gehad. Dus wie weet is dit de opmaat voor een Camino in mijn uppie.

    Mieke jou wil ik bedanken voor je zorgzaamheid, interesse, adviezen en bovenal je inspiratie.

    De gezusters Joke en Riet wil ik bedanken voor hun geestelijke en fysieke kracht en zusterlijke twisten (snip en snap). Jullie zijn voor mij een voorbeeld voor de toekomst.

    De dame Femmy. In den beginne heb ik je steeds anders genoemd ( Ouderdom denk ik) De fijne grootouder gesprekken tijdens de ochtendwandelingen ( soms hadden wij echt een tempo). Adviezen over het Opaschap en je adremheid heeft mij scherp gehouden tijdens deze Camino.

    Janna, ook jou heb ik in den beginne steeds ook een andere naam gegeven ( oeps het zal toch niet) . Je had meestal goed het tempo erin en soms kon ik meekomen en wanneer het niet ging liet ik mij gewoon zakken. Jouw rust en ingetogenheid komt heel dichtbij mijn persoontje dus jij ook bedankt voor de fijne gesprekken en het tempo lopen. Heerlijk.

    Met heimwee en plezier zal ik terugdenken aan deze voettocht en met veel respect wil ik dit afsluiten want we hebben wel van Porto naar Santiago gewandeld.

    Good luck dames en misschien komen wij elkaar nog tegen,

    Eric Schaegen

  34. Terugkijkend op de Camino Portugues (18 juni 2016)

    Hierboven hebben Eric, Joke en Riet onze reis al zo treffend beschreven en dan denk je wat is er nog aan te vullen.

    Dank aan de labels van de PICKWICK thee: Wat zou je graag nog eens willen doen? Deze vraag kreeg ik tijdens een gezellig samenzijn met een groep vriendinnen. Mijn antwoord: Nog een keer naar Santiago lopen.

    De website van Mieke sprong er uit en ze heeft dat tijdens onze reis meer dan waar gemaakt. Een betere gids kun je je niet wensen, alles werd perfect geregeld voor ons, positief, humor, fijne gesprekken en met geduld werden mijn blaren behandeld. Er werd zelfs een katoenen draadje geplaatst in de blaar en dan dakpansgewijs het leukoplast er overheen en zo liep de blaar tijdens het wandelen leeg. Zo professioneel kun je het bij Mieke dus krijgen.

    Het Mieke- kwartiertje bleek vaak meer dan een half uur te zijn, erg warm weer en we zaten er allemaal wat doorheen en Mieke zei: Nog een kwartiertje en we zijn bij Fernanda en zullen in de watten worden gelegd. Tactisch van haar achteraf.
    Mieke praatte vaak over eten en verheugde zich op een broodje met heerlijke omelet bij een sporthal, waar we zo langs zouden komen. Nou dat zo was dan een uurtje later, maar daar raakte ik in gesprek met een Noors stel dat ook de camino liepen. En ik hoorde dat er ook een Noorse camino is van Oslo naar Trondheim en dat lijkt me een mooie nieuwe uitdaging. Noorwegen is een fantastisch wandelland. Mijn slogan is: Je kunt altijd meer dan je denkt.

    Het contact met de andere camino- wandelaars daar heb ik erg van genoten en me echt verwonderd dat er zoveel mensen van over de hele wereld de camino naar Santiago willen lopen. De Maleisische Angelina, die vaak even met ons opliep of kwam buurten en nu een Zwitserse vriend had en in Zürich woonde, met haar kon ik het hebben over mijn geliefde Zwitserland. Ik vertelde dat we daar als gezin vaak kampeerden en lange tochten maakten in de bergen. Als we elkaar tegen kwamen riep ze: I see you in Interlaken. En das Mädchen die snel door had dat wij aan Mieke een goede gids hadden en vaak ook even gezellig bij ons op het terras kwam zitten. Later kwam die Mutti de laatste week met haar meewandelen en hoorden we pas dat das Mädchen Julia heette. De zwembroekman, een Duitser die ‘s avonds in een fel gekleurde zwembroek liep en tijdens deze camino zijn vriendin zag vertrekken. Een camino kan mensen dichterbij elkaar brengen, maar ook voor verwijdering zorgen. De leuke Zuid-Koreaanse meisjes van 12 en 14 die in Boston woonden en onderweg geld ophaalden voor een waterproject in India en natuurlijk ook door ons werden gesponsord. Knap om op deze jonge leeftijd al deze camino te lopen. De Canadese verpleegkundige, die in een Hollands verzorgingshuis in Canada werkte en daar veel Friezen verzorgde en die allemaal een achternaam hadden die op een a eindigden. Laat ik nu een Fries zijn en mijn achternaam is Bosma. Met haar kon ik het hebben over het prachtige Canada, waar ik vorige najaar drie weken met een groep heb gewandeld. En niet te vergeten de Ierse mannen die we vaak tegenkwamen en veel humor hadden.

    In de trein naar Schiphol hadden wandelvriendin Janna en ik het natuurlijk ook over onze verwachtingen gehad. Die zijn allemaal uitgekomen, we waren al snel een hechte, sociale groep en het wandeltempo was aardig gelijk. Eric, Janna en ik liepen meestal voorop en dan de meisjes, zoals we Joke en Riet noemden, maar zij hadden al meerdere keren de Nijmeegse Vierdaagse gelopen en liepen nog als een tierelier. Ik hoop echt dat ik dat over 10 jaar ook nog kan.

    Uiteindelijk wil je allemaal Santiago halen en er een gezellige tijd van maken en dat is ons als groep heel erg goed gelukt. Mieke, Riet, Joke, Eric en Janna bedankt hier voor.

    Deze camino heeft bevestigd dat ik op de goede weg ben en dat ik lichter door het leven ga en ik moet zeggen dat bevalt me wel. Ondanks dat deze camino in mijn rugzak gaat, is deze toch weer wat lichter geworden.

    Femmy

  35. Van Wendelien camino Portugues met Jan
    Wendelien:

    Vandaag is het een bijzondere dag: we lopen de laatste dag van de Camino Portugese naar Santiago. Een tweede bijzonderheid is dat Jan, onze warme en fijngevoelige gids op deze reis, juist vandaag zijn 55ste verjaardag viert. We zingen hem bij het ontbijt luidkeels toe, maar het is al gauw duidelijk dat de verjaardags zoenen hem beter bevallen. Er is afgesproken dat wij vandaag de laatste weblog verzorgen. Na ons vertrek om 7:40 uur werd al gauw duidelijk dat wij nog niet gewend waren aan deze nieuwe taak. Maakte Jan elke dag bij vertrek een foto, wij komen er nu na 1 km pas achter dat deze foto nog niet is gemaakt. Dus midden op de weg dit snel ingehaald. En ja: eindelijk na 14 dagen staat Jan er ook bij.

    De weg wordt grotendeels in stilte afgelegd . Ieder van ons is deze reis gestart met een eigen rugzak: zowel letterlijk als figuurlijk. Gedurende de wandeldagen is deze inhoud langzaam maar zeker veranderd. Ook hier weer zowel letterlijk als figuurlijk.

    Het einddoel Santiago is natuurlijk iets waar je naar streeft en naar toeleeft, maar zoals we bij de start van onze tocht van Eckehart Tolle hebben gelezen: de wijze waarop wij samen deze weg zijn gegaan is minstens zo waardevol.

    Het is voor mij zelf moeilijk om in woorden weer te geven wat deze reis mij heeft gedaan. Het is een heel bijzondere levenservaring, waarbij gevoelens en emoties voor mij de boventoon vormen. Het is een levensles, waarvan de inhoud voor iedere pelgrim anders zal zijn. Echter het zaadje dat tot kiemen is gekomen zal ons de rest van ons leven blijven voeden.

    Ik voel mij bevoorrecht en ben dankbaar dat ik deze Camino Portugese met jullie heb mogen lopen.

    BLIJF LOPEN

    Blijf lopen

    Al ga je nergens heen

    Probeer niet in de verte te zien

    Daarvoor zijn we niet gemaakt

    Blijf in beweging in jezelf

    Maar pas op!

    Angst wijst je een pad

    Laat het links liggen

    Liefde is in essentie niet op iemand gericht.

    Het meest bevredigende werk heeft geen doel

    Kon ik mijn slimheid maar opgeven. Dat zou nog eens slim zijn! Rumi ( 1207 – 1273)

  36. Van Josephine camino Portugues met Jan

    Dank: aan Wendelien, Wim, Linda, en Elke voor het ” fijne” gezelschap tijdens onze camino. Dank: aan Jan (begeleider) je maakte voor mij deze camino “speciaal”, je inzet en enthousiasme hebben me diep geraakt. Gr. Josephine

  37. Van Linda; camino Portugues met Jan

    Hoe snel je ook loopt, je schaduw houd je gemakkelijk bij en loopt soms zelfs voorop.
    Deze spreuk kwam ik tegen in logboek van Pelgrim.
    Na 13 dagen wandelen met Frans in mijn schaduw heb ik Santiago bereikt.
    Wim, Wendelien, Josephine, Elke en Jan bedankt voor de ruimte die ik heb gekregen om mijn weg te lopen en dit met jullie te delen. Iedereen had zijn eigen reden om deze camino te lopen.
    Door de eenvoud en schoonheid tijdens de wandeling kan je goed nadenken over het leven en hopelijk beginnen aan nieuwe weg.
    Linda

  38. Heel blij met onderstaande reactie van Wendelien, deelnemer van de camino Portugues:

    De Camino Portuguese is voor mij een bijzondere ervaring geworden en dat is niet in het minst te danken aan de wijze waarop jij deze wandeltochten organiseert en begeleidt.
    Het is een gave, waar je trots op ( en dankbaar voor ) kunt zijn. Ooit gestart na een moeilijke fase in je eigen leven en nu de steun en stimulans tot positieve koerswijziging in andere mensenlevens.!

  39. De tocht van Perigeux naar St.Jean Pied de Port van 18 april tot 10 mei, de Via Lemovicensis in Frankrijk was geweldig. Ik heb genoten van de drie weken wandelen, we hadden prima weer en de route was heel mooi. De natuur daar was prachtig, de hoogten van de Pyreneeën.Met z’n allen eten klaarmaken, de ene keer een 4-gangen menu met Yvonne en de volgende keer pasta klaarmaken om tijdens de tocht te eten. ( Met z’n tweeën uit 1 bakje) Ben, Yvonne en Toos, wat hebben we veel gelachen, ik had het echt naar mijn zin in deze groep. Mieke bedankt voor het organiseren van deze tocht, het was weer prima!

  40. In 2015 had ik besloten om, samen met een oud collega, vanuit St Jean Pied de Port naar Santiago te lopen.
    Door allerlei problemen met de gezondheid van mij en mijn partner kwam er niets van terecht. Ook mijn collega haakte af en alleen mocht ik, vanwege mijn gezondheid, niet van mijn vrouw. Al surfende op internet kwam ik terecht bij Mieke en samen met haar en vele andere diverse dag wandelingen was ik er van overtuigd dat dat het een goed plan was om met haar de camino te gaan lopen.We vertrokken, 5 vrouwen en ik, vol goede moed op 20 mei 1917 uit St Jean. In de loop van tijd werden we een hechte groep en ontdekte we dat Mieke een goede en professionele begeleidster is. Alles was bespreekbaar en overal had ze een oplossing voor. De temperaturen liepen op tot ver in de 30 graden en in overleg werden de routes aangepast. Niets was haar te veel.
    Helaas op 16 juni kwam er voor mij een einde aan de camino, ik gleed uit op een steen en scheurde een spier in mijn kuiten hand inwendige bloedingen.
    Mieke heeft mij begeleid naar zowel naar de eerste hulp en naar het ziekenhuis in Leon.
    Dan merk je normaals haar professionele aanpak. De dames hebben het uit gelopen en ik ben herstelende wat maar moeizaam verloopt.
    Niettemin heb ik genoten van de camino, door toedoen van de verhalen en warmte van de groep.
    Mieke, Ellen, Annet, Klazien en Carmen bedankt hiervoor

  41. Reactie van Maurits vanuit de camino Portugues, begeleidt door Jaap:

    Beste Jaap,
    Heel mooi verwoord onze tocht met zes ik dank bij deze.
    Het was voor mij een prachtige ervaring zowel de tocht en het
    gezelschap van toffe en goede Mensen.
    Voor mij was het nieuw allemaal om bijeen te blijven ,omdat ik
    met dat hardlopen gewend ben om alleen en een eigen tempo
    hard te lopen.
    Maar het geeft mij heel bijzonder uitgepakt en mij een goed gevoel
    van over gehouden om toch elkaar vermoeidheid te delen .
    Nee voor mij was het een fantastische ervaring om het nog eens
    Te doen ,tot nu toe mag ik.
    Jaap ik bedankt je dat je ons veilig en goed tot onze bestemming
    bracht.
    Nog het beste en succes met je volgende tocht
    Maurits.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.