Categorie archieven: Meerdaagse wandeling

Dutch Mountain Trail

23 juni

We gaan op pad voor de Dutch Mountain Trail. Zie onderstaande overzicht. We beginnen bij station Eygelshoven en gaan in 6 dagen naar Maastricht. De route staat weliswaar aangemerkt als 100 km, daar zijn de afstanden van/naar de overnachtingen niet meegeteld.

Dag 1: van Eygelshoven naar Kerkrade en overnachten in abdij Rolduc

Dag 2: van abdij Rolduc naar Vaals

Dag 3: van Vaals naar Gulpen

Dag 4: van Gulpen naar Slenaken

Dag 5: van Slenaken naar Eysden

Dag 6: van Eysden naar Maastricht

We gaan op pad met Arien, Ingrid, Ria, Mieke,  Dennis, Leo en Nettie

Vandaag op deze eerste dag hebben we 15 km gelopen, met een berg: de Wilhelmina berg. Een top van 273 meter.

Direct na station Eygelshoven gaan we de natuur in. Hier in de omgeving is het erg druk met geparkeerd auto’s, waarschijnlijk allemaal voor het Pinkpop festival in Landgraaf. We horen in de verte de muziek, wij vinden het heerlijk om in de rust van de natuur te zijn.

We blijven vooral in de bossen, de paden stijgen en dalen. 

Vlak voor de Wilhelmina berg zit een heel steil stuk met wegglijdende stenen. Je hebt bijna geen houvast, met elkaar helpen komen we er doorheen. Een passerende jonge dame hielp ons ook een stukje. Hier op dit overzicht zie je goed hoe we het steile stuk moeten beklimmen.

Bovenop hebben we uitzicht over de omgeving en Pinkpop. Een hele uitdaging om er te komen. We genieten ervan en tegelijkertijd willen we voorzichtig zijn.

Na de Wilhelmina berg hebben we een prachtige horeca gelegenheid, hotel de Winselerhof, hier voelen we ons erg welkom. Wat dacht je van onze eerste Limburgse vlaai.

Ook na deze pauze is het erg mooi. We komen door parken, o.a door de Amstel vallei. Met bruggetjes, stegelkes en, door de vele regen, heel veel groen en ook modder paadjes. We lopen dapper door de modder en passeren hoge boomstronken die zomaar over het pad liggen.

Onze wandeling eindigt vandaag bij Kerkrade centrum. Vlak voor de overnachtingsplek vinden we een cafe voor het etappe drankje. Verdiend,! We hebben ervaren wat klimmen is.

We overnachten in Abdij Rolduc, nog 2 km van de route. We gaan door een grote poort en ervaren de stilte van het klooster.

Morgen gaan we naar Vaals.

NS wandeling Cuijk Nijmegen dag 2

9 april, 17,4 km, 10 graden veel wind, droog. Van Groesbeek naar Nijmegen

Ook deze dag is er een met volop hoogteverschillen, zelfs meer dan gisteren. Zo hebben we de oude Zevenheuvelenweg getrotseerd en de Duivelsberg.

Na een uitgebreid ontbijt en een goede nachtrust gaan we uitgerust starten met een nieuwe wandeldag.

Aanzienlijk kouder vandaag met een temperatuur verschil van 10 graden. Om te wandelen prima, net te koud voor de zomerkleren. We hebben stijgende en dalende paden langs open velden. Net een stukje van de boer, tussen prikkeldraad, en met mooie uitzichten. Bomen in bloei groen dat in alle kleurschakeringen aan de bomen komt.

Hier op de ns wandeling is het heel goed opletten. Dan weer volgen we het Pieterpad, dan weer het grote rivieren pad, ook rood wit. Vooral op de Duivelsberg is het belangrijk de route goed te lezen of de GPX tracks te volgen.

Dan komen we bij de Duivelsberg. Voortdurend echte kuitenbijters. De ene trap of heuvel ben je nog niet af, of er ligt een nieuwe voor je. We kunnen het allemaal……

De Duivelsberg is tot 1949 Duits bezit geweest. Door grenscorrecties werd het gebied bij Nederland getrokken. Waar de naam vandaan komt? Er zou op de top een offerplaats voor heksen hebben gelegen…..

Via Ubbergen en Berg en Dal komen we aan de oostzijde van Nijmegen. We lopen hoog en hebben zicht op de Ooijpolder en de Waalbrug.

Zo gaan we op weg naar de Barbarossa ruïne en de prachtige Sint Nicolaas kapel. Een enthousiaste vrijwilliger vertelt ons over het ontstaan van de kapel. We hadden niet verwacht dat hij zoveel details zou vertellen…. uiteindelijk heb ik gevraagd hoe lang het zou duren en was het zo afgelopen…..

We lopen door naar de Stevenskerk en gaan daar voor ons etappe drankje. Deze heerlijke dagen zitten erop.

2 dagen die zijn omgevlogen. In ontspanning al die km’s en heuvels bewandeld. We kijken er met veel plezier op terug.

NS wandeling Cuijk Nijmegen dag 1

8 april 2024, droog en veel zon 20 graden, van Cuijk naar Nijmegen

Deze 2 daagse NS wandeling is zeer geschikt om eens 2 dagen heuvels te oefenen en dat nog wel in de omgeving van Nijmegen. Vandaag met de heuvels over de Mookerheide en de Sint Jansberg.

Vanaf station Cuijk gaan we naar het veer en steken de Maas over. Met 7 wandelaars deze keer, vlnr Marion, Sylvia, Mieke, Marjo, Monica, Henny en Jeannette. Een mooie oefening voor de camino’s die komen gaan, de Portugues en de Primitivo. Met dit mooie weer……we hebben er zin in, laat die heuvels maar komen.

 

Na de pont komen we al snel bij de Mookerheide. Cuijk in de verte te zien. We zijn nog maar net onderweg of we ervaren al de rust. Op deze maandag zijn er bijna geen wandelaars onderweg. De Mookerheide, ligt op een uitloper van de Nijmeegse stuwwal, een heide terrein met  ook veel brem.

Na de Mookerheide komen we bij de Sint Jansberg aan. De Sint Jansberg is een voormalig landgoed dat is bezaaid met helling bossen,omgeven door houtwallen. De hoogste punten zijn de Kiekberg (77 meter) en de Sint Maartensberg (66 meter) Op de zuidhelling zijn beekjes te vinden en hele hoge trappen.

Het ontluikende groen is een lust voor het oog. De beuken laten hun eerst bladeren zien. Die zijn nog zo mooi doorschijnend. De bramen beginnen en hier en daar treffen we ook nog modder paden. We komen langs een gletchertong uit de Ijstijd. We zien ook stenen uit die tijd liggen, de morenen.

Dan is het nog een stukje door de bossen voor we in Groesbeek zijn. We komen een jonge man tegen, die heel veel weet over de bevrijding in 1944 toen vele parachutisten er landden. (Market Garden) Daar op die hoge vlakte zijn informatie borden te vinden.

Ongeveer 2 km voor het eindpunt nemen we nog even pauze. Een boomstam geeft ons de gelegenheid even te gaan zitten. Wat heeft een wandelaar nog meer nodig? Een zitmatje of vuilniszak en je stoeltje staat voor je klaar

Na ruim 15 km komen we in Groesbeek aan. Wat een warme bad om dan ontvangen te worden door Tony en Andre met het etappe drankje en heerlijke versnaperingen. We voelen ons verwend.

Kustpad naar Scheveningen dag 4

21 februari, 20 km, meest droog, einde dag regen, 10 graden

Deze heerlijke dagen van het kustpad van Brielle naar Scheveningen zitten erop. Vanmorgen gingen we eerst naar Scheveningen met de taxi, om daarna terug te lopen naar Ter Heijde.

Eerst een stukje direct langs de kust van Scheveningen. Langs de kunstwerken van Scheveningen en als we terugkijken zien we de Scheveningse pier.

Bij de Scheveningse haven wacht deze reiger op een lekker hapje.

Na de stad wordt de route geleid door de bosjes van Poot en het Westduinpark. Heel verrassend, we zien de Sleedoorn in volle bloei. Het stijgt en daalt door de duinvalleien.

Ook vlak voor Kijkduin is het verrassend mooi. Smalle duinpaden met uitzicht op de vele hoogbouw van Kijkduin en de zee.   Hier hebben we even pauze. Daarna gaan we door de parken van Loosduinen en Poeldijk. Te beginnen met een stevige klim op een lange trap..

De laatste km willen we nog even over het strand. De route makers van het kustpad hebben de mooiste paden meegenomen. En dat betekent zeker niet de korste weg van zuid naar noord. Op de strand is het net gaan regenen en dat valt niet mee met de harde tegenwind.

Wat is het dan heerlijk om onze wandeldagen af te sluiten met een etappe drankje bij het Coast Beach House, een strandtent ongeveer 1 km van het hotel waar onze auto’s staan.

Elly, Piet, Hans, Tiny, Els, Marjo, Joepke, Gerard en Patricks, dank jullie voor de gezellige dagen. Daar kunnen we met een goed gevoel op terug kijken. Volgend jaar gaan we voor het vervolg.

Kustpad naar Scheveningen dag 3

20 februari, 23 km, harde wind kracht 5 vooral in de rug😉

En dat is alweer de derde dag van ons kustpad. Vanaf Maasdijk naar Hoek van Holland en dan naar het noorden vooral over het strand. In Hoek van Holland start  deel 2 van het Kustpad en gaat door tot Den Helder.

We hebben overnacht in Hoek van Holland en worden eerst door chauffeurs Elly, Piet en Gerard naar de vertrekplaats gebracht. Die rijden door naar ons eindpunt van vandaag het Fletcher Hotel van Ter Heijden. En als de chauffeurs dan worden teruggebracht is dat erg fijn! Zo konden we tegen 10 uur vertrekken.

De route van vandaag leidt ons door het Staelduinse bos. Een heel gevarieerd bos. We komen er veel wandelaars tegen, die ons waarschuwen voor hoog water. De kinderen hier hebben schoolvakantie en wat is voor hen heerlijker dan met laarzen aan door de diepe plassen te gaan. We vinden ze ook diep, maar vinden toch onze weg door de struiken. Een erg mooi bos. We zien ook bunkers, sneeuwklokjes en tot onze verbazing al bladeren aan de bomen en struiken komen.

We passeren een bord met “verboden toegang” vanwege bos werkzaamheden. Nou weet ik wel dat dat moet, maar we liepen door. We hoorden geen enkele machines……worden we aangehouden door boswachters die erop toezien dat wandelaars zich aan de wet houden. Tja…. Ik heb ze gelijk gegeven en hoopte dat ze geen boetes zouden geven. We komen er goed vanaf. Geen boetes…..ik heb wel moeten beloven het niet meer te doen.

Na Hoek van Holland was het de bedoeling om eerst een km of 3 door de duinen te gaan. Dat lukt ons niet. Het pad is volledig vol met water. We volgen eerst het fietspad en gaan daarna voor de laatste 5 km over het strand naar Ter Heijden. Precies wind in de rug, het zandstralen gaat langs ons heen. We krijgen het gelukkig niet in ons gezicht.

Even goed opletten waar we de duinen weer terug over moeten gaan. Na 6 km over het strand is ons hotel precies achter de duinen. Een heel afwisselende dag.

Morgen de laatste dag alweer, dan gaan we van Scheveningen terug naar Ter Heijden.

Kustpad Brielle Scheveningen dag 2

19 februari, 23 km meest droog, 10 graden

We verbleven midden in het centrum van Brielle. Dit betekent dat we de km door Brielle deze morgen hebben afgerond.

In Brielle stap je terug in de tijd. Een oud vestingstadje, met vele monumentale gebouwen. Sinds 1975 is Brielle aangewezen als monumentaal stadsgezicht. De vestingwerken zijn intact evenals 2 van de 4 stadspoorten. Gerard wilde wel even in de galg.

Brielle ligt aan het Brielse meer. Oorspronkelijk was het deonding van de Maas, met een belangrijke vaarverbinding met Rotterdam. De riviermonding slipte dicht en nu is het afgedamd en voor recreatie geschikt. Wij zijn vooral onder de indruk van de enorme bruggen en viaducten. Die zien we als we op weg naar Rozenburg gaan. Vanaf Rozenburg gaat er een gratis pont naar Maassluis.

Intussen genieten van de donkere luchten en zijn we blij dat het zo goed als droog is vandaag. Ook Maassluis heeft een heel sfeervol centrum. Na 13 km hebben we er pauze bij monsieur Paul. Maassluis heeft ook haventjes, in deze wintermaand is het er rustig.

Na de lunch gaan we door het sfeervolle Maasland. We zien al sneeuwklokjes en  narcissen in bloei. Opnieuw vele watertjes en bruggen. Door de polder gaan we terug naar Maassluis West. Met veel modder en glibber partijen. Onze wandeldag zit erop. We kijken terug op een heerlijke dag! Dat verdient een etappe drankje.

Kustpad van Oostvoorne naar Scheveningen dag 1

14 km, motregen, soms wat meer, van Tenedaplas naar Brielle

Sinds een paar jaar gaan we ook 4 dagen op pad om een deel van het kustpad te doen.

En dan vandaag het eerste stukje. We waren vandaag om 12 uur in Brielle en gingen met 2 auto’s naar het beginpunt. Het einde van vorig jaar. Over het mooie Goeree Overflakkee.

We zijn op pad met: vlnr Piet, Mieke, Elly, Els, Joepke, Patricks, Tiny, Marjo en Gerard.

Eerst door het prachtige duingebied ten noordwesten van Oostvoorne. Ook hier is het erg nat, op de meeste plaatsen konden we er goed door. Bij enkele grote plassen probeerden we heel snel te lopen om niet te diep te zakken. Bij de meesten gelukt, het water ging net niet in de schoenen.

Na een km of 6 gingen we op zoek naar een pauze plaats. Volgens Google mais zou er een open moeten zijn. We gingen er zelfs voor terug. Helaas toch gesloten. Er zagen wel ergens licht branden. Daar gingen we naar toe. De mensen van een camping (Molecaten park Kruiningergors) waren aan het verbouwen en wilden zeker voor ons nog een kopje koffie maken. Wat een mooie gastvrijheid. We waren er erg blij mee.

Door de polder gaan we naar Brielle. Eerst langs de Stenen baak. In 1630 als eerste stenen vuurtoren bij Brielle gebouwd. Brielle had in die tijd nog een haven aan zee.

Daarna gaan we door de polder naar Brielle die we van verre zien liggen. Over de dijken en langs de vestingwerken. Morgen gaan we nog even verder in Brielle rondkijken.

Dag 4 Limburg

13 december, 7 graden opnieuw droog weer, 16,3 km. Van Holset via Vijlenerbosch naar Sippenaeken, Cotessen en Vijlenerbosch langs de Panoramaweg naar Epen terug.

Vanmorgen scheen de zon op de kerk van Holset. Na ons ontbijt gingen we op pad. Daar was de eerste donkere lucht. Op weg naar Einrade zijn we verrast met een heuse regenboog. Bijna compleet. Er kwamen een paar druppels. Niet de moeite om onze regenkleding aan te trekken.

Vlak voor Einrade gaan we aan de zware klim beginnen door het Vijlenerbosch. In 3 km 100 meter stijgen is zeer zwaar. Zeker als het ook nog eens over modder paden gaat. Deze keer hadden we het goede pad gekozen en kwamen precies bij het monument van de gevallen soldaat uit.

Over de golfbaan dalen we af in de richting van Sippenaeken. Vandaag geen golvers en ook het restaurant van de golfbaan is deze woensdag morgen niet open. Sentier 58 staat op de golfbaan om ook de wandelaars op het juiste pad te houden. Zo kunnen we de weg goed vinden.

We lopen verder naar Sippenaeken. Hier hebben we even pauze. Het lunch pakketje kwam goed van pas. Op een bankje voor de kerk en in het zonnetje. Wat willen we nog meer? Op dit hoge punt hebben we weer uitzicht over het dal naar het Vijlenerbosch. Ook hier in België zien we grote kerststallen.

Daar begint de daling en ook opnieuw de stijging naar het Vijlenerbosch. We gaan een klein ommetje naar het Hijgend Hert maken. Dat ligt op bijna dezelfde hoogte als de eerste top. We moeten er wat voor over hebben. De pauze plek “Hijgend Hert” is zo speciaal dat je daar wel wilt aankomen.

Door de bossen gaan we terug. De Panoramaweg die ons af en toe prachtige vergezichten gaf. We genieten ervan. Zeker toen we aan de afdaling naar Epen begonnen.

Dat waren onze heerlijke dagen in Limburg. Voor het eerst meerdaagse wandeling in de heuvels. Onverwacht toch kunnen lopen. Grenzen gepasseerd, jezelf overtroffen. Ervaren dat je genoeg conditie hebt en daardoor vertrouwen dat het opnieuw gaat lukken. We zijn in deze 4 dagen al zo vertrouwd geworden dat we er zeker met een goed gevoel naar terug kijken. Dank je wel voor alle mooie gesprekken, geëindigd bij de Smidse waar onze wandeling 4 dagen geleden ook begon….

 

Limburg dag 3

12 december, 18 km zwaar bewolkt, droog 10 graden van Gulpen naar Holset

En dat is alweer de 3e wandeldag in het mooie Zuid Limburg. Vandaag van Gulpen naar Wittem, richting Eys, Wahlwiller, Nijswiller, Vijlen, Orsbach, Lemiers en ons eindpunt Holset. Een stevige wandeling met opnieuw veel hoogteverschillen.

Een donkere dag vandaag, zou het wel of niet gaan regenen. Soms hebben we wat blauwe lucht gezien, meestal was het donkergrijs. We kunnen het zelf bijna niet geloven. We krijgen voor de 3e dag op rij een droge dag. Op het moment dat we van Gulpen naar Wittem gaan, is er net wat blauwe lucht te zien. De bomen kaal, de maretakken prachtig te zien.

We hebben de route wat aangepast, om eerst de kerk van Wittem te kunnen bezichtigen. Een intense sfeer, een moderne kerk, met daarachter de oude kloosterkerk. We steken een kaarsje aan voor onze dierbaren of voor ons zelf.

Daarna klimmen we omhoog naar Eys. Op het hoogte profiel de eerste heuvel. Het gaat ons goed af. Rustig omhoog, zonodig met kleine pasjes. Dat is over een verharde weg. We lopen langs het spoorlijntje en als we weer dalen naar Wahlwiller is het een zeer modderig pad. Een moment komt de zon erdoor. We voelen de warmte van de zon

In Wahlwiller hopen we op een open cafe. Gasterij aan den Kirk zou open zijn. Helaas gesloten. Wel kunnen we een kijkje nemen in de kerk met de mooie kruiswegstaties van Aad de Laat. We lopen door tot Nijswiller en vinden daar een heel gastvrij restaurant Liflaf. Precies op dat moment is er een bui. 😉 Dat is toch geluk hebben. We gaan naar buiten en ervaren nog een paar druppeltjes. Dan gaan we klimmen. De donkere lucht is nog wel te zien.

Over een landweg gaan we naar Vijlen. Vijlen is het hoogste bergdorp van Nederland. We blijven even op hoogte. Dan is het toch wel tijd voor onze lunch. We zoeken een bankje of boom. Met een vuilniszak heeft een wandelaar altijd wel plaats om te zitten. Daarna dalen we opnieuw naar Mamelis met de vakwerkhuizen

Ook naar Orsbach gaan we stijgen. Over het dal heen kijken we terug naar Vijlen. Cafe Bellevue is ook gesloten. Deze dinsdag blijken er meer cafe’s dicht. We rusten toch even voor de laatste 5 km’s.

We kiezen voor een daling over de weg naar Lemiers en gaan dan voor de laatste km’s en de laatste modder voor vandaag. De wandelaars nog net voor de bui, vlak voor Holset.

Dan zijn we bij Herberg “Oud Holset”. Deze heerlijke december dag zit er op.

Net toen we aan ons etappe drankje zaten kwam er een enorme bui.😉 Ook deze hebben we niet gehad.

Limburg dag 2

11 december, 18,4 km van Epen naar Gulpen, droog(!) 10 graden

Over de weg is het 8 km…..met een grote omweg en veel heuvels maken wij er 19 km van. Best inspannend, maar ook uitdagend. Deze uitdaging willen we allemaal aangaan. Over Slenaken, langs Reijmerstok en Euverum en ten slotte de Gulpenerberg.

Ja ja, we worden goed getest met ons uithoudingsvermogen en de kuit en bovenbeen spieren.

Vanaf Epen klimmen we eerst fors naar boven, dat is de eerste klim. Het gaat heel goed, er is wel modder, dit deel is half verhard. Intussen zien we de Limburgse landschappen aan ons voorbij trekken.

We dalen af naar Slenaken en daar vinden we een hotel, hotel restaurant La Frontière, met zelf gemaakte vlaai. Een aantal van ons heeft daar al zin in. We hebben er dan 6 km opzitten. Ondanks de modder schoenen zijn we er welkom. Slenaken ligt aan de Gulp en we vervolgen ons modderige pad langs de Gulp. We kwamen wandelaars tegen en die zeiden ons dat dichtbij Slenaken de meeste modder ligt. We gaan het gewoon doen … Aan de overkant van de Gulp zien we bever sporen. We vragen ons af, hoe lang die boom nog zal blijven staan. Hier in zuid Limburg zijn de wandelingen gemarkeerd met gekleurde palen. Dat zijn steeds rondwandelingen en wij volgen steeds andere kleuren. De beschrijving is uitstekend, je kunt de route ook volgen zonder GPX.

We klimmen en dalen en omdat het Gasthof Euverum dicht is, hebben we vlak voor Euverum gewoon pauze op een bankje langs het pad. Het is al snel te koud om te zitten en we gaan maar verder. Steeds dreigt het te gaan regenen. Op een paar druppels na, hebben we opnieuw een droge dag.😃

Na Euverum is het nog 2 km tot aan de bebouwde kom van Gulpen. Wat doen we? Kiezen we voor de Gulpenerberg met nog 4 km te gaan of rechtstreeks naar de Zwarte Ruiter? Het is voor ieder wat goed voelt. Een aantal gaat ook die uitdaging aan en zo klimmen we de Gulpenerberg op.

Deze uitdaging zit er op. Zeer voldaan bereiken we de Zwarte Ruiter. Onze overnachtingsplek in Gulpen. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.

Limburg dag 1

10 december, 10 km droog, 8 graden

In de donkere dagen voor kerst is het ook heerlijk om te wandelen, buiten te zijn en de mooie heuvels van Limburg te ontdekken. Vandaag zijn we in Epen bij herberg De Smidse aangeland voor de eerste wandeldag.

Van Epen klimmen naar Kosberg en via Bissen opnieuw stijgen naar het Schweiberger Bosch. Een prachtige wandeldag. We zijn op pad met Anny, Arien, Ada, Ellen, Walter en Coby

 

Vanaf de Smidse gaan we meteen klimmen. Toch bijna 100 meter stijgen, zoals je op dit hoogte profiel kunt zien.

Ik had een route naar Mechelen gevonden en deze is zeker de moeite waard. Voor de eerste dag 10 km, dat is ook mooi om alvast te wennen. We hebben geboft, een hele dag droog weer.

Na ongeveer 5 km hebben we pauze. De eerste bank die we tegenkomen en ons gelijk bovenstaand uitzicht biedt. We kunnen er zitten met 2 verdiepingen, dat komt goed uit.

Dan gaan we verder door het bos. Een pad bedekt met bladeren en eronder veel modder. Hoeveel dat weten we niet. We proberen zoveel mogelijk droge voeten te houden. Even zigzaggend, dan weer rechts dan weer links aanhouden. Er liggen ook veel bomen over het pad en hier en daar zijn er door wandelaars nieuwe paden ontstaan. Limburg is bekend van de Stegelkes. Dat zijn draaipoortjes om van de ene weide naar de volgende weide te gaan. We hebben eerst de zwarte route gevolgd, later op weg naar Mechelen de gele route.

We komen langs Overgeul en dan langs hotel Hoeve de Plei. Ook al hebben we modder schoenen we mogen gewoon binnen komen. Zo gastvrij zijn de Limburgers. Langs de kleine Geul gaan we naar Hurpesch. Dat gaat nog net. Er is wel veel modder en we “schaatsen” om maar niet uit te glijden. De bomen hebben de maretakken. Nog niet in bloei, wel vele per boom. Na Hurpesch gaan we over de weg naar de Molenweg. Het laatste stuk langs de Geul zou echt te modderig zijn.

We komen om 16.15 bij de Smidse. Nog net voor het donker. De kerststal voor de deur is al mooi verlicht.

Tijd voor het etappe drankje……

Morgen gaan we naar Gulpen. Daar zullen we overnachten bij de Zwarte Ruiter. Heel fijn is dat onze bagage wordt nagebracht. Zo kunnen we relaxed wandelen met alleen de spullen die we overdag nodig hebben. Hemelsbreed vanaf Epen is het 8 km…..we gaan via een omweg en zullen op ongeveer 18 km uitkomen. We hebben er zin in!

Mullerthal trail dag 8

22 oktober, 19 km van Blumenthal naar Beaufort, druilerig weer, vooral motregen

En dat was dan het laatste deel van onze fantastische Mullerthal trail. De laatste van alle routes, route 3. Route 3 loopt van Mullerthal naar Blumenthal, Larochette naar Beaufort en terug naar Mullerthal. Vandaag het rode deel op deze kaart van Blumenthal naar Larochette en van Beaufort naar Larochette.

Over het algemeen glooiend, met een stevige start in Blumenthal en de delen om naar Larochette te komen. We waren met de bus naar Blumenthal gegaan, lopen naar Larochette. Helaas was er geen bus Beaufort (alleen met overstap en die deed er 1 uur over) We kiezen voor de auto en zo waren we in 15 minuten in Beaufort. Het middelste deel is de stijging naar 400 meter met de auto.

Vanaf Blumenthal stijgen we door de bossen omhoog. Daarna komen we op een hoogvlakte op ongeveer 350 meter. Glooiend over boerenweggetjes of over het land van de boer.

Hoog boven Larochette komen we uit de bossen met uitzicht over de stad en dalen via een lange trap tussen de rotsen af.

In Larochette hebben we pauze. Uiteindelijk gaan we voor een kopje soep bij de Chinees. Daarna met de auto naar Beaufort. Het eerste deel van deze route hebben we op dag 1 en 2 gedaan. Vanaf Beaufort komen we weldra op een hoogvlakte op ongeveer 400 meter. Het is grijs en regenachtig, de poncho’s gaan aan en uit. Verrassend vinden we in dit seizoen de grote velden met koolzaad.

De laatste km’s naar Larochette komen we weer in het bos en over grote haarspeldbochten dalen we naar beneden. Tenminste dat dachten we. Als we bijna in Larochette zijn, komen we voor de keuze. Maken we alle km’s af of gaan we zo Larochette in? Je raadt het al, we willen alles afmaken. En dan komt er opnieuw een enorme trap. Mijn benen willen bijna niet omhoog. Hup, nog even, zeg ik dan tegen mezelf. Pff die laatste loodjes……

Voor de 2e keer komen we in Larochette aan. Deze keer voor ons laatste etappe drankje. Moe en zeer voldaan dat we alle km’s van de Mullerthal trail hebben volbracht.

112 km van de trail, de extra route rondom Beaufort. Het was een prachtige ervaring. Absoluut de mooiste en zwaarste is route 2. Met de wandelingen langs en onder rotsen door. Van harte gefeliciteerd voor de wandelaars, Marianne, Leo, Gerard, Janna en Elly. Dank voor alle mooie gesprekken, het vertrouwen. “Alles wat aan het licht komt, wordt lichter”. Vol vertrouwen op weg…..

Mullerthal trail dag 7

21 oktober, droog en bewolkt 14 graden, laatste deel van route 1 van Rosport naar Echternach (7,6 km) en een stuk van route 3, van Mullerthal naar Blumenthal (8,4km).

Het was alweer de laatste nacht in Echternach. Gisteren bleef het maar regenen en we hadden het stuk van Rosport naar Echternach niet afgerond. Dat doen we vandaag voor we verdergaan naar Larochette.

We gaan met de auto naar een parkeerplaats en dan met de bus naar Rosport, we wandelen terug naar de auto. Een schitterende wandeling met veel hoogteverschillen langs de rotsen.

Eerst lopen we langs weilanden en uitzicht over de rivier de Sauer richting Duitsland. We zien jonge kalfjes en die zijn zoals gebruikelijk erg nieuwsgierig. We zien nog een veld met zonnebloemen.

Het middelste deel gaat langs de rotsen Alkummer, Roudeschlefft en Veitcheslee. Niet zo indrukwekkend als de rotsen van route 2, toch erg mooi. Met smalle stijgende en dalende paden over boomwortels en trapjes.

Vlak voor Echternach hebben we weer uitzicht op de heuvels in Duitsland. De laatste dagen met meer herfstkleuren, goed te zien als er even de zon doorkomt.

Vervolgens gaan we met de 3 auto’s naar Mullerthal om de wandeling van Mullerthal naar Blumenthal van 8,8 km te doen.

De hoogte verschillen vallen mee en zijn heel geleidelijk.

We beginnen bij de Schiessentumpel met de mooie watervallen en zien de enorme trappen langs de rotsen. Kunstig gemaakt!

Een klein stukje verder zien we het water van de rotsen stromen. Een idyllisch plekje.

Je ziet goed hoe ze hebben geworsteld met de ruimte. Geen goede paden voor de Mullerthal trail beschikbaar, dan maar lange vlonders over de rotsen.

De route naar Blumenthal is vrijwel helemaal door de bossen. Brede paden, verschillende soorten bossen en ontelbare paddenstoelen. Een lust voor het oog. Het zijn ook de kleine dingen waar we zo van genieten.

We overnachten nu in het hostel in Larochette om de laatste km’s van route 3 af te ronden.

Mullerthal trail dag 6

20 oktober, 12 km, heel veel regen, 14 graden van Born naar Rosport

Een uitdaging vandaag!

De uitdaging van vandaag was om te beginnen de stromende regen. Gaan we op pad of niet. We dachten nog…..we zien wel en “het is altijd weer”. Eerlijk gezegd, vond ik het voor deze omgeving te veel regen. Het had de hele nacht ook geregend en vandaag moesten we kleine stroompjes oversteken. Die kleine stroompjes waren lastig te passeren. De stenen die op de bodem lagen, waren overspoeld met water en dus glad. PS zwart met een witte vuilniszak als rokje is Gerard, de blauwe is Elly, de rode is Marianne en de okerkleurige is Mieke, zwart zijn Leo en Janna

We zien er de lol ook wel van in, en we beginnen de dag met foto’s in de regenjassen. Hier waren we vanaf Born eerst naar boven geklauterd van 150 naar 300 meter. En dat valt niet mee. We hadden voor Born ipv Moersdorf gekozen, omdat we hier in Born over een verharde weg naar boven konden komen.

Er lagen ook boomstammen over het pad. 2 boomstammen die naast elkaar lagen. Ook dat was voor mij een uitdaging eroverheen te komen.

In het dorpje Girsterklaus zagen we een accommodatie, waar licht brandde. “Hazelnut”. We vragen of we er koffie kunnen krijgen. Ja dat kon. In onze natte kleren mogen we zomaar even binnen zitten en ze had er ook lekkere cake bij. Lemon cake. En weet je wat ze vroeg……hebben jullie een fohn nodig? …….We komen er echt van bij.

Daarna zien we wat meer van de omgeving. Erg mooi hier. Een prachtig deel van de Mullerthal trail.

De regen wordt een beetje minder en in Rosport overwegen we nog om de geplande route naar Echternach toch af te maken. Het gaat opnieuw harder regenen en we besluiten de bus naar Echternach te nemen.

We nemen de tijd even naar het centrum en gaan ook naar de Willibrordus basiliek. Willibrordus is in 739 in Echternach overleden, daar is in de crypte te vinden. Zeer indrukwekkend en zeker de moeite er even te kijken.

Mullerthal trail dag 6

20 oktober, 12 km, heel veel regen, 14 graden van Born naar Rosport

Een uitdaging vandaag!

De uitdaging van vandaag was om te beginnen de stromende regen. Gaan we op pad of niet. We dachten nog…..we zien wel en “het is altijd weer”. Eerlijk gezegd, vond ik het voor deze omgeving te veel regen. Het had de hele nacht ook geregend en vandaag moesten we kleine stroompjes oversteken. Die kleine stroompjes waren lastig te passeren. De stenen die op de bodem lagen, waren overspoeld met water en dus glad. PS zwart met een witte vuilniszak als rokje is Gerard, de blauwe is Elly, de rode is Marianne en de okerkleurige is Mieke, zwart zijn Leo en Janna

We zien er de lol ook wel van in, en we beginnen de dag met foto’s in de regenjassen. Hier waren we vanaf Born eerst naar boven geklauterd van 150 naar 300 meter. En dat valt niet mee. We hadden voor Born ipv Moersdorf gekozen, omdat we hier in Born over een verharde weg naar boven konden komen.

Er lagen ook boomstammen over het pad. 2 boomstammen die naast elkaar lagen. Ook dat was voor mij een uitdaging eroverheen te komen.

In het dorpje Girsterklaus zagen we een accommodatie, waar licht brandde. “Hazelnut”. We vragen of we er koffie kunnen krijgen. Ja dat kon. In onze natte kleren mogen we zomaar even binnen zitten en ze had er ook lekkere cake bij. Lemon cake. We komen er echt van bij.

Daarna zien we wat meer van de omgeving. Erg mooi hier. Een prachtig deel van de Mullerthal trail.

De regen wordt een beetje minder en in Rosport overwegen we nog om de geplande route naar Echternach toch af te maken. Het gaat opnieuw harder regenen en we besluiten de bus naar Echternach te nemen.

We nemen de tijd even naar het centrum en gaan ook naar de Willibrordus basiliek. Willibrordus is in 739 in Echternach overleden, daar is in de crypte te vinden. Zeer indrukwekkend en zeker de moeite er even te kijken.

Mullerthal trail dag 5

19 oktober, 19 km van Echternach naar Herborn en Mompach naar Moersdorf

Vandaag zijn we begonnen aan de Mullerthal trail route 1, die start in Echternach. We wandelen tegen de wijzers van de klok in.

Echternach ligt in een dal, dus dat betekent altijd beginnen met een klim. En wel meer dan 100 meter. Zo een goede “warming-up” hadden we nog niet gehad.

De laatste km telt niet mee, we zaten in de bus.

Een heel andere dag dan de etappe’s van route 2. Ook heel mooi, het doet ons aan de heuvels van Limburg denken. Vandaag logeren we in de jeugdherberg van Echternach. 700 meter hiervandaan is de Mullertrail en we pakken de route op bij het meer van Echternach. Als we boven zijn hebben we uitzicht over het meer. Er is nog een laagje mist te zien, de zon is al op en komt af en toe door de wolken.

De eerste 9 km gaan we door de bossen. Mooie brede paden, glooiend met ook vele paddenstoelen.

Vlak voor Herborn gaan we over een open hoogvlakte. Nog steeds glooiend. We zien velden met boekweit en koolzaad. Verder ook grasland. We zien kraanvogels overvliegen. Dat was een speciale ervaring. Ze vlogen in v-vlucht en waren herkenbaar aan de lange nekken en het speciale geluid. Die hebben we helaas niet op de foto.

Voor Mompach lopen we opnieuw door de bossen. Het begint een klein beetje te regenen. Dat was een hele korte bui, de regenkleding kon snel weer uit.

Tja, dan hebben we na de lunch een dilemma. We zitten op 14 km en de eerste plaats waar we een bus hebben is 6 km verder in Moersdorf. Het zou kunnen gaan regenen, dat wordt 14.30 uur. Bij vertrek in Mompach is het 13 uur. Uiteindelijk gaan we ervoor. We zien wel….. Geruime tijd lopen we weer over de hoogvlakte en de velden van boeren. Met mooie uitzichten over de heuvels van Luxemburg. De route ook hier heel goed gemarkeerd met de rode M of een route bordje.

Dan begint het, veel eerder dan gepland, keihard te regenen. Mijn wandelboek wordt onder de poncho drijfnat en het water loopt zo mijn schoenen in. We hebben dan nog een km of 2 te doen. In het bos gaan we van de route af naar Moersdorf. En dat is plotseling een hele steile afdaling over gladde stenen. Dat valt niet mee! Als we in het dorp aankomen zien we een bus naar Echternach. Marianne houdt die bus aan….die stopt midden op de weg. We mogen instappen.😃.

Even een kopje koffie in een cafeetje bij het busstation en dan gaan we naar ons hostel. Toch nog 1,5 km erbij en dan is het echt tijd voor ons etappe drankje.

Morgen gaan we verder met route 1 van de Mullerthal trail.

Mullerthal trail dag 4

18 oktober, 13,8 km, van Echternach via Berdorf naar Mullerthal, droog, 10-14 graden

Deze 14 km zijn de zwaarste van route 2. Er staat ook “3 schoentjes” voor de hele route, en dat vinden we ook. Goed te doen, maar erg blij dat we vandaag 14 km hadden gepland.

Direct bij het verlaten van Echternach klimmen we naar boven. Weldra komen we boven Echternach uit.

Het eerste hoogtepunt van vandaag is de Wollefsschlucht. Op informatie borden lezen we dat de rotspartijen al miljoenen jaren geleden gevormd zijn. We kijken in een diep gat en daar gaan we ook via allerlei trappen naar beneden. Je kunt nog net zien dat Elly al een heel eind weg is.

Ook al is het het zwaarste deel, we nemen de tijd uitgebreid rond te kijken. De ene rotspartij nog mooier dan de andere. We genieten er van.

Voor Berdorf is een ander natuurfenomeen. Een van de meest bekende van het Mullerthal. De Huellee grot. We lopen er onder door. Gewelven, met de meest mooie vormen en kleuren. We worden er stil van.

Heel vaak is de Mullerthal trail tussen de rotsen. Er zijn lange trappen aangelegd, smalle kloven worden gebruikt en op deze relatief korte afstand van 14 km hebben we meer dan 1800 hoogtemeters. We kunnen het allemaal en zeggen ook, dit kun je toch bijna niet navertellen…..? We lopen van de ene verrassing naar de andere verrassing en we blijven ons verbazen.

Rond 15 uur waren we in Mullerthal aangekomen. Eerst op zoek naar een restaurant voor ons etappe drankje, helaas alles gesloten. We gaan met de bus naar Christnach en kunnen daar overstappen op een directe bus naar Beaufort. Dat gaat snel! In een paar minuten was die bus er. Een etappe drankje nemen we in een hotel in Beaufort. Nu is route 2 van de Mullerthal trail helemaal afgerond. Morgen gaan we verhuizen naar Echternach en gaan starten met route 1. We zijn erg benieuwd……..

Mullerthal trail dag 3

17 oktober, 17 km, droog licht bewolkt 1-10 graden van Altrier naar Scheidgen en dan naar Echternach

Ook vandaag voelen we opnieuw, verrassing na verrassing en verbazing over de prachtige route door het Mullerthal. Op onderstaande kaart de donkerbruine route naar het noord oosten. Van de Mullerthal trail weer 17 km van route 2.

Het blijft stijgen en dalen, meest glooiend, soms pittig door lange trappen.

We gaan met de bus van Beaufort naar Echternach en daar aangekomen staat de bus naar Altrier al klaar. Wat is dat relaxed reizen. Zo hoef je niet met meerdere auto’s op en neer en het bevalt ons zo prima. Dichtbij de bushalte zien we een Maria beeld. “Gezegend” gaan we op pad.

Niet ver daarna komen we langs rotsen uit het nieuwe steentijd perk van 4000 jaar voor Christus. Enorm indrukwekkend. We kunnen ons niet voorstellen hoe het is ontstaan. Stuwing van water en daarna afbrokkelen door weersinvloeden?

Ook vandaag hebben we vele paden langs de rotsen. O a. De Mechelskierch en de Einsiedelei. Allemaal hoogtepunten op deze route.

In het stadje Scheidgen vinden we een hotel waar we welkom zijn voor een kopje koffie. Wel moeten we even plastic overschoenen aantrekken. Dat vinden we niet erg. We zitten warm en droog en na 9 km komt een pauze wel goed uit.

We zien ook vele soorten paddenstoelen vandaag. Ze schieten de grond uit. Sommigen lijken nog weer nieuw, anderen zijn gedroogd van voorgaande jaren.

Het zijn op deze route 2 van de Mullerthal trail steeds opnieuw rotsen. We voelen ons zeer klein in verhouding tot de enorme rotsen.

We denken dat we er bijna zijn……staat er op het bord nog 3 km….Nu weet ik dat de laatste 3 km altijd het zwaarst zijn, en toch, ook vandaag verrast het me en denk ik: nee hè? Niet weer een trap! Vlak voor Echternach een zeer lange trap, recht op de hoogtelijnen. Gelukkig zien we dat niet als we beneden zijn en nemen gewoon nog even pauze. Boven loopt het pad eerst in de bossen, tot we onder ons Echternach zien, met de kerk en aan de rechterkant het grote meer.

Je ziet het al, we moeten nog een heel eind naar beneden. Een steile afdaling voor we in Echternach zijn. Hier vinden we een cafe die vandaag (dinsdag) open is. Zeer voldaan en niet zo moe als gisteren, vinden we dat we het etappe drankje hebben verdiend.

Mullerthal trail dag 2

16 oktober, 19 km, zonnig 1-10 graden van Beaufort naar het dorpje Mullerthal over route 3, dan vanaf Mullerthal over naar route 2, naar Altrier. Het meest zuidelijke punt van route 2.

Zo ziet route 2 er uit, die doen we de komende dagen. Totaal is die ongeveer 37 km.

En vandaag zijn we dan echt begonnen met de 112 km lange trail. En wat voor een dag. Langs spectaculaire rotsen en ook door smalle rotsspleten, echt fantastisch! Deze koude morgen begon met een zonsopkomst…..een gouden zon over een deken van mist. Een kerktoren nog net te zien. Onze dag begon al zo mooi.

We starten vanaf Beaufort en gaan eerst via nog gladde loopplanken naar het kasteel van Beaufort.

Naar het dorpje Mullerthal lopen we geruime tijd langs een riviertje. Een riviertje tussen hoge rotsen, met grote stapstenen. Smalle onverharde paden, als we het water over moesten gaan, waren er vlonders. We moesten goed opletten om niet over de boomwortels te struikelen. Gewoon maar even stilstaan om al het moois goed te kunnen bewonderen. Hier en daar zijn watervalletjes. Kun je je voorstellen, geen verkeer te horen, alleen het geluid van de watervallen

Zo ging het tot Mullerthal. De eerste 8 km. We dachten dat er wel een restaurant open zou zijn voor koffie…..helaas Ruhe tag, zowel maandag als dinsdag. We hebben er toch even pauze en zitten er in de zon buiten. Gelukkig hadden we een lunchpakket gemaakt en (bijna) voldoende bij ons. Intussen zijn we in de mist terecht gekomen. Dat levert kunstwerkjes van spinnenwebben.

Na het dorpje Mullerthal gaan we overstappen naar route 2. Precies na Mullerthal kom je door het meest prachtige deel van de trail. Niet alleen langs de rotsen en ook tussendoor, de gangen soms niet breder dan 40 cm. Het is donker, de rotsen zijn niet recht van vorm, er zijn soms trapjes die je amper kunt zien. We vinden het een avontuur.

Bij de Kuelscheier kun je een hele smalle doorgang in. Ik ga buiten om, de anderen klimmen dapper nog weer omhoog

Ook daarna blijft het mooi. We zijn verrast van zoveel sprookjes achtige natuurverschijnselen.

Zo lopen we door naar Altier aan de grote weg (N11) met diverse bushaltes. We waren er net en daar kwam de gratis bus naar Echternach. Dat was 11 km en we waren er zo. Op het station van Echternach nemen we de bus naar Beaufort. Dat gaat helemaal over de haarspeldbochten. In Beaufort gaan we naar de plaatselijke bakker voor een kopje koffie of thee en ja daar hoort wat lekkers bij.

Vlak voor het eten gaan we ons etappe drankje halen in de bar van ons hostel. Proosten op deze wonderschone dag.

 

Mullerthal trail dag 1

15 oktober, 14 km, droog en zon 10 graden, vanaf Beaufort een extra rondje

Wat is het bijzonder om in de ochtend om 9 uur uit Den Bosch te vertrekken en dan 3,5 uur later in een totaal andere wereld te zijn. De verbazingwekkend mooie Mullerthal trail.

Een groot gebied met schitterende rondwandelingen, in de omgeving van Echternach. We overnachten in Beaufort, in de “jeugdherberg” en zijn vandaag gestart met een rondwandeling vanaf het hostel. Op deze kaart het meest noordwestelijke deel. Langs de Herkuleskapp, Steekaul en het dorpje Bigelbach.

We zijn op pad met: Mieke, Leo, Gerard, Janna, Elly, en Marianne

De route is zeer goed gemarkeerd. De GPX track met de afstanden heb ik op de website gevonden en er zijn busverbindingen om van de ene naar de andere plaats te gaan. Vandaag is het zondag en er zijn wegopbrekingen. Ik had gepland naar het beginpunt van alle wandelingen te reizen (Mullerthal), en dan terug te lopen. Dat zou 1 uur duren door de omweg via Echternach. Zo veranderde ons eerste plan. We kiezen voor de kortere rondwandeling. Het eerste deel was langs rotspartijen met diverse soorten gesteenten. We kijken de ogen uit …..😉

Bossen tegen de hellingen, dan weer beukenbossen, berken en dennenbomen. Her is er stil, we horen alleen onze voetstappen, over de pas gevallen bladeren. Nog niet zoveel, de herfst is pas vandaag begonnen, met een plotselinge daling van temperatuur. Bij de berkenbomen zien we heel veel vliegenzwammen. Die schieten, letterlijk, als paddestoelen uit de grond.

Aan de randen van de bossen hebben we mooie vergezichten. Dorpjes, dalen en weer opnieuw heuvels. Glooiend met steeds op de hoogte tussen 300 en 400 meter. Ook hele velden met koolzaad. Vast de 2e oogst, dit verwachten we in het voorjaar.

Het was een heerlijke eerste dag. We zijn om 17 uur terug in ons hostel. In de bar genieten we van ons eerste etappe drankje. We hebben er volpension en hoeven niet meer de deur uit. Na een wandeldag wel zo prettig……