8 juli, 13 km, regen. Route Hoog boven de Ourthe
Zou het vandaag nu echt een wandeling zijn, die wat zwaarte betreft een 10 krijgt? We gaan het zien…… We gaan naar La Roche en Ardennen. Het was wel 40 minuten rijden, maar unaniem zeiden we…dat gaan we doen.
We volgen de route route nummer 6. En wat zien we erbij….met een beetje fantasie….de Santiago schelp
Meteen vanaf het vertrek gaat het stijgen, van 200 naar 400 meter. Eerst heel steil, later vals plat. We vinden het niet erg dat het een beetje regent. Algauw ervaren we dat een fleece vest en regenjas te warm is, dus gaan de laagjes eraf.
Eerst veel door allerlei bospaadjes van bv 1 persoon breed of bredere paden door een donker bos.
Als je dan na zolang klimmen plotseling uitzicht hebt, sta je er zelfs in de regen even bij stil om het wonderschone landschap te aanschouwen.
In het dal zien we de regenwolken liggen. Ook dat zijn van die mooie momenten, waar we van genieten.
Vlak voor Magoba ga in in 1/2 km 150 meter dalen. Als je dan een paadje krijgt met gladde leistenen is het extra goed uitkijken. Ieder gaat op zijn eigen tempo naar beneden .
Natuurlijk wachten we op elkaar voor we weer verder gaan.
Net over de brug bij Maboge is een restaurant, waarvan ik had verwacht dat het open zou zijn. Als je het zeker wilt weten is het handig eerst even te bellen. We zijn zeer tevreden met een stoep en een kleine overkapping om ons brood op te eten.
Daarna beginnen we aan de 2e grote stijging van vandaag. Hier heet het Eislack trail, dat we volgen. Een blauwe golf. Een heel afwisselende wandeling vandaag. Reusachtige bomen, waar je je een heel klein mensje voelt.
Nog ruim voor La Roche en Ardenne komen we bij een wegafsluiting. Verboden toegang staat er bij. Tja, wat doe je als je voetganger bent? Ik ga vragen of we er toch door kunnen. Ja, dat mag…
Niet veel verder komt er een klein paadje dat ook weer erg steil lijkt. Zullen we het doen of kiezen we voor de weg? We gaan de uitdaging aan.
Vooral het laatste stuk van deze afdaling is zeer glad. Zelf kies ik ervoor om te gaan zitten op de grond en me zo te laten glijden.
Dan komt La Roche en Ardenne in zicht. Een beetje mistig door de druilerige regen. En zo ook een beetje myst -erieus
Trots ben ik op alle wandelaars, dat ze met zoveel inzet deze laatste afdaling hebben afgerond. Ja…we vinden deze wandeling inderdaad zwaar, maar ook: ooooo zo mooi.
We waren rond 15 uur weer terug in het centrum. Dat vraagt om ons laatste etappe drankje op een terras onder een afdak. We boffen, we hebben plek …….
Na een wandeldag is het erg fijn om verwend te worden met een uitstekend maal. Dick dank je wel voor alle goede zorgen. Complimenten van iedereen!
Dank je wel lieve medewandelaars, we hebben het heel goed gehad samen. Echt ontspanning, en dat in het mooie huis van mijn nichtje Marlies. (Le Romarin in Bure/Tellin; het is te huur voor vakantie dagen) Voor ons een prima plek waar we ons heel gastvrij voelen.