11 juni, 17 km, bewolkt 20 graden van Areal naar Santiago

Yeah, we zijn er! 280 km verder, ons einddoel bereikt. Van harte gefeliciteerd met jullie prestatie. Ik ben reuze trots op Henny, Ellen, Ria, Marijke, Monica en mezelf…

Iedere keer opnieuw een uitdaging, zal het ons lukken, kloppen de afstanden, zijn de overnachtingen ok en is het vervoer van onze rugzakken goed geregeld..? Het blijft naast de uitdaging ook altijd spannend. Ieder kan geblesseerd raken of en keer vallen en ook weer opstaan en door…..Wij hebben het opnieuw samen gedaan. Al die stappen gezet, jezelf overwonnen, fysiek en/of mentaal.

Als je zo een prettig onderkomen hebt in een Hostal, helpt dat om goed uitgerust op pad te gaan. We waren zeer blij met pension rural Areal. Gisteren een menu in de tuin, vanmorgen werd voor ons ontbijt gezorgd. Met de vriendelijke gastvrouw en heer gaf dat ons het goede gevoel van gastvrijheid.

De route van vandaag was 17 km. Ongeveer 10 km na Padron gestart, zie onderstaand kaartje, vanaf Areal.

Het was een geleidelijke stijging. Over een grote afstand vals plat omhoog. Uiteindelijk ga je dat toch voelen. We lopen door een bos. Het is vrij rustig, alle pelgrims zijn vast voor ons vertrokken. Het pad is niet altijd makkelijk. Ongelijke stenen, boomwortels….net als in het echte leven is het niet altijd makkelijk.

Bij Milladoiro hebben we de laatste pauze. Veel pelgrims doen dat, voor ze doorlopen naar Santiago. Speciaal voor deze finale dag hebben we allemaal ons roze t shirt aangedaan. We krijgen vele enthousiaste reacties.

5 km voor Santiago zien we voor het eerst de torens van de kathedraal. We zijn er bijna, dat gevoel komt ook, ja, het gaat ons lukken.

Onderweg komen we ook een pelgrim tegen, die echt nog even de voeten moet laten rusten 😉

We dalen af naar de stad, dat hoort er ook bij. In de drukte komen we aanen we gaan naar  het plein. Niet over de korste weg, want we willen samen door de poort aankomen. We gaan hand in hand zingend het plein op en vieren dat we er zijn.

We gaan de Compostela halen en aan mij de eer om de Compostela’s uit te reiken. Even aandacht voor ieder die op zijn manier al die km’s heeft afgelegd. Of het nu de eerste keer is dat je in Santiago aankomt of voor misschien de 5e keer, het blijft altijd bijzonder. We realiseren ons dat we het kunnen, dat onze voeten ons hebben gebracht naar onze bestemming. Stap voor stap en er gewoon aan beginnen. Dat vraagt soms moed om steeds weer op te staan en opnieuw te beginnen. Het mooiste van alles vind ik het samen volbrengen, voor elkaar zorgen, steunen en delen.

In het buro van de Compostela’s vind je ook “de Huiskamer” waar we heel hartelijk worden ontvangen door de vrijwilligers.

We besluiten in de avond om 19.30 uur naar de pelgrims mis te gaan. Fijn als afsluiting van deze enerverende dag. Een rustpunt. De kerk was helemaal vol. We zaten aan de zijkant. Volgens een bericht op Facebook zou de Botafumeiro niet voor 10 juli gaan. Wat teleurgesteld gaan we er zitten. Plotseling zien we mannen in rode pakken naar voren komen. Er komt geroezemoes in de kerk. Zou het dan toch?….. Yes! We zitten precies op de goede plek. De Botafumeiro komt precies over onze hoofden. We zijn er ontroerd van.

Onze dag is al zo vol met mooie ervaringen. We gaan ook nog naar de gezellige muziek, die om 22 uur begint. Op het plein voor de kathedraal. En na zonsondergang naar een heel bijzondere schaduw

Dank je wel Santiago voor al het moois dat je voor ons brengt!