3 mei, 24,5  km, droog, meest bewolkt 12 graden

We vroegen ons af hoe het zou gaan met degenen die gisteren niet mee konden gaan vanwege behoorlijke buikgriep. We waren dan ook erg blij dat ieder weer mee kon gaan. We hadden een stevige etappe voor de boeg met 3 serieuze bergen.

Gisterenavond hebben we een fantastisch mooie regenboog gezien. Terwijl we de was nog aan de lijn hadden hangen (waarschijnlijk allang droog….) kwam het er ineens met bakken uit. Dus eerst de was redden en dan een foto maken van dit natuurverschijnsel.

Direct na ons hotel begint de lange klim al. We gaan elk op eigen tempo omhoog. Rustig aan, want met een lange klim voor de boeg, gaat het erom dat je je tempo vol kunt houden. Bij mij werkt het als ik tot 4 tel😉, en alleen 4 stappen vooruit kijk.

We zien intussen heide volop in bloei, met de kleuren paars en hier en daar ook al wit. De route is 12 km door het bos. Na een km of 3 ga je even naar beneden om direct daarna stijl omhoog te gaan.

We passeren een monument voor de slachtoffers van de fussilade in 1939. Een eindje verder staat warempel een stalletje met eten en drinken. En dat in deze koude. Heel lang blijven we er niet. Met 3 graden nog veel te fris.

Na 12 km zijn we dan in San Juan de Ortega, niet veel meer dan een kerk, een herberg en een paar bars. We nemen de eerste, wat een gastvrije ontvangst. Een zeer vriendelijke man. Ik vertel dat ik er vaker kom en krijg zomaar een speldje met de Camino schelp en de Nederlandse vlag. Ben er ontroerd van.

We vervolgen onze camino naar Ages. Zo speciaal om te voelen hoe iemand een wordt met het landschap. Zomaar alleen en absoluut niet eenzaam. Gewoon je eigen pad.

Van Ages naar Atapuerca is langs de weg. Wel is er een pad voor de pelgrims gemaakt, zodat in de bochten er meer veiligheid is voor de pelgrims. Atapuerca is bekend om de opgravingen van de oermens en sinds enkele jaren de enorme stenen die gevonden zijn en hier zijn verzameld.

De klim na Atapuerca is niet eenvoudig over de ongelijke paden. Boven zien we een kruis en een labyrint gemaakt door/voor de pelgrims. Een mooi moment daar even stil te staan.

Als we boven komen zien we Cardunela al liggen. Door een glooiend landschap vinden we onze weg.

Hehe na 25 km zijn we best moe….dat mag ook, het etappe drankje smaakt heerlijk. Dik verdiend zeg ik dan. Voor een aantal van ons “tostada 0%”, wat de smaak betreft zeker niet onder dan een echt donker biertje.

We logeren in albergue Santa Fe, in een 5 en  een 2 persoonskamer…..een keertje luxe mag ook wel 😉😉