22 maart, 16 km, zeer zonnig 24 graden van Saint Palais naar Larceveau

Volgens het boekje van Miam Dodo de zwaarste etappe met de meeste hoogteverschillen. Dat hebben we ook zo ervaren. Het eerste stuk direct na Saint Palais hebben we op advies van de mevrouw van chambre d’hote Escondeur niet gedaan. Dat zou te zwaar zijn. (Voor lezers die dit ook gaan lopen, blijft de Gibraltar weg volgen)

Na het goede ontbijt en de goede raad over de route gaan we op pad.

Het is nog mistig als we vertrekken.Dat vinden we wel jammer, we zien dan net niet in welke mooie omgeving we lopen.

Het wordt nog mistiger als we hoger en hoger klimmen. Dike verdwijnt bijna in de mist.

De mist trekt op, eerst nog hier en daar wat laag hangende mist. Wij zijn er al boven uit gekomen en we zien een prachtige natuur onder ons verschijnen. We realiseren ons dat we boffen met zoveel mooi weer.

Het hoogste punt is bij Chapelle de Soyartz op 295 meter. De paden die er naar toe leiden zijn leistenen. We kunnen er in alle richtingen kijken. Een moment om van te genieten. Er staan bankjes waar we dankbaar gebruik van maken.

Na deze prachtplek dalen we af naar 123 meter. De afdaling is goed te doen en ook hier is het erg mooi.

Vlak voor Ostabat nemen we onze lunchpauze.

Na nog weer een stijging komt Ostabat in zicht. Al van verre te zien en te herkennen aan het statige witte kerkje.

We hadden verwacht daar wat te kunnen drinken…..net als we eraan komen is de bar/winkel gesloten. Wat zijn we blij met het broodje met gebakken ei wat we deze morgen meekregen. Dan maar doorlopen naar Larceveau. Nog 4 km te gaan. Inmiddels is het warm en waar het lijkt vrij vlak te zijn, voelt het als heuvels.

We zijn bijtijds in Larceveau. Deze keer slapen we in een hotel, Hotel Espelet. Goed uitrusten voor de laatste wandeldag….op naar Saint Jean Pied de Port.