19 september,   18 km, 10-21 graden. Heerlijk wandelweer. Over de langste brug op de Camino Frances.

We waren in een gezellige herberg waarin de hele familie meedraait. Het was tevens het dorpscafe.  Er werd volop fanatiek gedominoot door oudere heren. De ontvangst was hartelijk en het verblijf levendig. Om half 9 gaan we monter op pad, terwijl de zon achter ons  verder opkomt. Het voelt vlak, maar zonder het te merken dalen we zo’n 50 meter van 880 naar 830 meter.

Na 10 kilometer komt de eerste bar met voor sommigen het tweede ontbijt.  Onderweg zijn er genoeg plekken om even te zitten.

Na 15 kilometer zien we het hoogtepunt van de dag: de langste brug op de Camino Frances bij Hospital de Orbigo. Hij dateert uit de 10de/11de eeuw en heeft 20 bogen.

Qua landschap is het niet uitdagend. Maar saai, nee hoor. Er is veel te zien, zoals de volgende curiosa: een opslag van wandelschoenen, een steen met de tekst ” ik had dit..’, en een pop hoog in de lucht die ons ‘Buen camino’ wenst.

Geke heeft een toepasselijke spreuk van Kafka gehoord: ‘Wege entstehen, da durch dass man die geht’. Wegen ontstaan door ze te gaan. Zo is dat.