20 september, 25 km meest bewolkt en droog 20 graden, van Ponferrada naar Villafranca

Vandaag komen we in een wijngebied “de Bierzo” en dat betekent in een glooiend landschap.

Tegenover het kasteel is een zeer goed ontbijt cafe te vinden. Dat ligt op de route van ons hostel Guiana. Na het ontbijt gaan Monica en ik met de bus naar Camponaraya, de anderen gaan welgemoed op pad. Na Camponaraya gaan we met zijn allen verder.

Langs de rand van Ponferrada lopen we de stad uit.

Vanaf Camponaraya gaan we naar Cacabelos. Veel kerkjes zijn open en we krijgen er een stempel. Vrijwilligers ontvangen er de pelgrims.

Na de snelweg (A6) is de Camino een mooi pad langs de druivenranken. Hier en daar wordt geoogst. We zien ook druiven hangen, die nog wel erg klein zijn. Onderweg is een stalletje, waar wat souvenirs te koop zijn

Na Cacabelos lopen we een heel eind stijgend langs de weg. Op het hoogteprofiel tussen de 17 en 20 km zie je dat we 100 meter stijgen. Iets meer dan vals plat. Het komt natuurlijk ook dat we langs de weg lopen, die km’s voelen zwaar. Naar Villafranca kiezen we voor de glooiende route door de wijngaarden. Vanaf dat moment is het weer genieten. We stijgen en dalen en gaan weer opnieuw omhoog. Hier en daar kleuren de druivenbladeren rood. De herfst komt eraan. Doordat de zon zich even wat meer laat zien, zijn de heuvels een lust voor het oog.

Een van de meest bekende plekken, en meest gefotografeerde huis, is het witte huis op de heuvel vlak voor Villafranca. Dat doen wij dan ook maar.

Net als je denkt, waar blijft Villafranca, komt het achter de laatste heuvel te voorschijn.

We overnachten in de vernieuwde herberg, Vina Femita. Daar op weg naar toe vinden we bij het kasteel een cafe voor ons etappe.