22 september, 22 km, zwaar bewolkt af en toe een beetje regen, van Herrerias via O’Cebreiro naar Fonfria

De mooiste etappe tot nu toe? Laten we zeggen zeker een van de mooiste. We gaan O’Cebreiro passeren en dat met een stijging van 705 meter naar 1300 meter. In onderstaand overzicht zijn de eerste 4 en de laatste 4 niet inbegrepen.

De stijging is fors. Vergeleken met de Camino Duro vanaf Villafranca zelfs nog zwaarder. Het eerste deel over een bospad met veel ongelijke stenen. Goed opletten. In de nacht had het ook geregend en hier en daar was het glad.

Daarna komt de stijging naar O’Cebreiro. Een bergpad met aan allebei de zijden uitzicht. Als er af en toe een zonnestraal door de wolken komt, zijn berglandschappen goed te zien. We genieten er volop van.

Hier en daar zijn velden vol met de herfst krokussen te zien. Licht paars, kleurt het landschap extra

Eigenlijk is het niet te beschrijven. Wij lopen daar, geen auto’s te horen, een pad speciaal voor de pelgrims. Onze benen en voeten die het zomaar voor ons doen. We voelen ons dankbaar voor al dat moois op onze Camino.

Vlak voor O’Cebreiro komen we in Galicië aan. De provincie Castilla y Leon hebben we verlaten. Precies op de grens is dit monument te vinden.

Niet ver daarna zijn we in O’Cebreiro. Bekend door de rieten daken en de het wonder dat vroeger heeft plaatsgevonden.

Legende van O’Cebreiro:

Een boer zou ondanks een storm de berg hebben beklommen – O Cebrei ro ligt op 1300 meter hoogte

 

 

Een aan God twijfelende monnik verweet de man dat hij dom was geweest om zo’n risico te nemen voor een simpele hostie. Op dat moment veranderde de hostie in vlees en de wijn in bloed. De katholieke kerk heeft het hostie wonder erkend en tegenwoordig worden de graal en de pateen in de rechterapsis van de Iglesia de Santa María bewaard.

Als je denkt dat je de hoogtes na O’Cebreiro hebt gehad……? Nee hoor, het blijft stijgen en dalen. Zo komen we op de Alto San Roque met het pelgrimsmonument op 1270 meter.

En ook de stijging naar Alto do Poio is niet niets. We ontmoeten een Duits echtpaar, Johanna en Heinrich, die hadden gelezen dat deze stijging, echt de moeilijkste is. Als je nog twijfelt of je het kunt, mag je die twijfel nu laten gaan.

We overnachten in de sfeervolle herberg Reboleira in Fonfria. Speciaal voor ons hebben ze de achterste slaapzaal vrij gehouden. We zijn er erg blij mee. Het etappe drankje smaakt ons prima.

Tot slot een hele mooie tekst gevonden in de kerk van O’Cebreiro. A Pilgrim’s prayer.