Dinsdag 4 maart 2023, van Barcelos naar Vitorino dos Piães, 23km, 21 graden en weinig wind

Vandaag vertrokken we iets eerder. We konden om de hoek ontbijten en nemen gelijk lunch mee. Even teruglopen naar de route en ik maak nog even een foto van deze stellages die waarschijnlijkheid iets met Pasen te maken hebben. Wilma heeft besloten het vandaag wat rustiger aan te doen zodat haar blaren hopelijk rust krijgen om te genezen.

We lopen langs een school waar deze kinderen het leuk vinden om naar ons te kijken, wie weet lopen ze zelf nog ooit een Camino.

Deze grote jongens, Thomas en Asier zijn al samen aan het lopen. Thomas komt uit Engeland en woont en werkt in Madrid. Asier komt uit Baskenland en werkt als astroloog. Ze vinden het leuk als ze zichzelf in dit blog terug kunnen zien. Hope you can read or translate it and bon camino.

Ook vandaag weer regelmatig mooie bloemen langs te weg of in de tuin te zien.

We vragen ons af wat deze wijzer betekend? Het heeft waarschijnlijk iets met een station te maken maar wat het precies is weten we niet.

Wanneer er even op de achterhoede gewacht wordt is ieder plekje schaduw welkom. Doordat  er nauwelijks wind is voelt het vandaag heel erg warm en ondanks het smeren met een zonnebrandcrème is bij sommigen de huid nog best rood geworden. Een petje of hoedje is geen overbodige luxe, net als bescherming in je nek. Mijn Santiago shawl natmaken geeft ook verkoeling.  Jeannette wil heel graag een klein beetje regen en dan is er wel iemand bereid om wat water in haar nek te gieten. Ze kan er wel om lachen.

We worden hartelijk ontvangen door Fernanda .met bier en wijn en de waarschuwing om koud bier met deze warmte niet te snel te drinken na de inspanning. Na het douchen zitten we lekker uit te rusten en te praten met andere pelgrims die ook bij Fernanda logeren. Een vrouw uit Australië loopt bijna 40 km per dag, respect. Intussen staat Fernanda ‘oliebollen’ te bakken. Deeg gevult met kabeljauw en kaas. Daar smullen we lekker van terwijl er meer wijn gebracht wordt.

Met ongeveer 20 mensen zitten we aan een lange tafel in de keuken van Fernanda en Jacinto. We krijgen soep, rijst, groenkool, salade, vis, kip en boontjes in tomatensaus. Fantastisch en leuk om een keer samen met andere pelgrims te eten. Daarna komt er nog Port en vuurwater op tafel en vraagt Fernanda om een Nederlands liedje te zingen over Amsterdam.  We kennen niet meer dan een regel daarvan en zingen dan maar het Wilhelmus. Daarna zingen Fernanda en Jacinto voor ons wat iedereen geweldig vindt. Dan nog wat chocolade op tafel en afstemmen hoe laat we kunnen ontbijten. Slapen en morgen weer een nieuwe dag. Iemand ligt behoorlijk te snurken en ik denk dat het iemand van onze groep is…