23 augustus, 26 km Padron Santiago, 33 graden

En dan nu het beloofde verslag van onze laatste etappe.

De etappe van gisteren was er een met vele hoogteverschillen. De km’s waren 26 en het was ook de heetste dag met 33 graden. We kregen het niet voor niets. De spirit zat er goed in, we lopen in een fijne cadans. Vanwege de hitte vertrokken we al om 6.30 uur. Ruim 1 uur in het donker.

Dan komt de zon tevoorschijn, die tovert kleur in het landschap en door de bossen. In het begin licht heuvelachtig met enkele kleine stijgingen.

• 

• 

• 

• 

Na 2 uur hebben we pauze. We hebben er dan al 9 km opzitten. Daarna gaat de stijging naar Milladoiro op 260 meter beginnen. Het valt niet mee. We naderen Santiago en daar zijn vele nieuwe snelwegen aangelegd. Dat betekent dat je diverse keren een hoog viaduct overgaat.

• 

• 

Zien we het goed, daar dat gebouw met die puntjes, is dat de kathedraal? Ja dat is het. We zijn er dan nog 6 km vandaan.

• 

• 

• 

Bij het Alamada park wachten we op elkaar. Samen willen we de stad inlopen.

• 

En dan zijn we er. Uitgelaten wacht ik deze lady’s op bij het plein. We feliciteren elkaar en zijn door deze Camino altijd met elkaar verbonden. We vieren onze aankomst op het terras van het Parador.

• 

• 

• 

• 

Wat is mooier dan zelf de Compostella’s uit mogen reiken en dan nog wel in de Huiskamer voor de ontvangst van Nederlandse pelgrims. Mijn speech was heel kort…..”ik ben heel trots op jullie allemaal”, ik zie ze stralen en merk dat ze ook trots op zichzelf zijn. Dat mag ook, want er is flink wat overwonnen. Angst om alleen te gaan, twijfel of we het kunnen halen, een dagje pap in de benen. Elke dag opnieuw kunnen gaan. Wat een toppers! En ook de laatste stempel in ons paspoort van Jacobus.

Allemaal van harte gefeliciteerd!