8 mei, 20 km zonnig 23 graden

Direct bij onze herberg, Luz de Fromista, vinden we op deze zondag ochtend een bakker die al voor 7 uur ontbijt serveert. Top! Zo begonnen we onze dag goed en gingen we op pad op deze zonnige dag.

Het is een echte Meseta dag. Overal vlak, rechte wegen.

We besluiten unaniem de groene route te kiezen. Op dit punt met 2 wegwijzers kies je dan rechtsaf. Het is heel verleidelijk om de pelgrims die voor je lopen te achtervolgen. Vandaag ging iedereen over de groene route, kan niet missen.

We hadden er niet op gerekend maar vinden toch een bar open bij Villovieco. We zijn dan 7,5 km op pad en dan is het een goed moment voor een pauze. Net na de brug aan je linkerhand. Ook al hebben we ons eigen tempo, vaak treffen we elkaar bij de eerste pauze. Fijn! Dan ervaar ik dat het goed gaat en kan met een gerust hart loslaten. Ze komen er wel.

We vervolgen het pad langs het riviertje, nu aan de schaduw zijde. Een mooi pad met roze bloeiende struiken. Lijkt een beetje op heide. (Misschien kent een lezer het?) Zo gaan we verder tot het kerkje Ermita de la Virgen del Rio.

Langs de weg gaan we naar Villalcazar de Sirga. Bekend om de oude Romaanse kerk en het pelgrimsmonument. Zeer geduldig wacht die al jaren op de pelgrims die graag met hem pauzeren.

Daarna volgt een 6 km lang pad naast de grote weg. Deze km vallen niet mee. Muziek en een goed gesprek helpen om de afstand makkelijker te overbruggen. De bermen beginnen rood te kleuren van de klaprozen. De laatste km naar Carrion de los Condes.

We zoeken na aankomst een terrasje, waar we onze verhalen van die dag delen. Ook vandaag kijken we terug op een mooie dag.

Een speciale belevenis is de mis met de zingende zusters. Dat dacht ik…..de kerk is veranderd in een museum. Bij navraag bij de algemene herberg blijkt dat de zusters niet meer zingen bij de pelgrimsmis, vanwege Corona regels. Ik hoop van harte dat het terugkomt, deze speciale ervaring gun ik alle pelgrims.