Vrijdag 15 april, van Redondela naar Pontevedra, 24km, veel zon en 20 graden

Ik was net iets voor 7 uur wakker en zag dat Constance al op was, waarschijnlijk naar de badkamer.  Even later klopt er iemand op de deur, ik dacht dat het Elly was die de voeten van Irene en Silvia komt afplakken. Ze zei dat ze vroeg zou komen maar het was Constance die de code van de deur niet had. De blaar van Silvia zag er niet goed uit, rood en blauw, ze voelde zelf vannacht ook al dat het niet goed was. Toch maar beter weer de EHBO opzoeken. Gelukkig is deze niet zo ver maar als we er aankomen is het erg donker binnen. Toevallig loopt er een man langs en ik vraag waar de EHBO is. Hij zegt dat het centrum pas om 9 opengaat maar dat je voor spoed achterom moet zijn. De man loopt met ons mee om aan te wijzen waar we moeten zijn. Alle gegevens van Silvia worden weer ingevuld en even later zegt een man die waarschijnlijk ook op de ambulance werkt iets en het dringt pas even later tot Silvia door dat het haar officiële naam is. De man bekijkt de wond, communiceert met ons via Google translate en bespreekt daarna met de arts de wond en behandeling. De plek is gaan ontsteken en rust en antibiotica zijn nu nodig. Jammer maar de wond goed laten genezen is nu het belangrijkste. Met een recept kan Silvia naar de Pharmacia. We lopen naar het zaakje waar we kunnen ontbijten en daar wachten de anderen op ons. Elly en Hans gaan voor Silvia haar e-reader uit haar bagage die voor vervoer klaarstaat halen. Kan ze lekker lezen wanneer wij de route verder lopen. Nadat ik ook gegeten heb gaan we op pad er Silvia gaat kijken of ze de bus of trein kan nemen. We houden via de app contact en vinden het heel jammer dat we even niet met zijn allen verder kunnen. .

Het is kwart voor 10 als we op pad gaan en het is nog lekker fris. We hebben al mooie routes gelopen maar die van vandaag mag zeker een heel mooie route genoemd worden. Onderweg zien we mensen wat verkopen of muziek maken.

We zien een man, vrouw en een kind die ook de camino lopen. Het kind is bijna 20 maanden en krijgt een broertje of zusje. Hij zit in een wandelwagen waar hij af en toe liever uit wil om even te lopen. Ook zo kun je samen op camino. Ze zijn op dezelfde dag als wij begonnen in Porto en zullen ook op de zelfde dag in Santiago zijn.

Bij de brug van Arcade gaan we op een terras in de zon zitten. Even goed smeren want we willen niet verbranden. Bij de koffie krijgen we churros, een lekker spaans hapje.

Silvia is intussen in het hostel aangekomen en stuurt ons foto’s van de mooie kamer. Er komt straks een processie en een deel ervan wordt recht voor ons hostel opgebouwd. We zijn benieuwd.

We lopen verder over mooie paadjes en spreken een verkoper die ons vertelt over het mooie pad net voor Pontevedra. Dat ken ik inderdaad en bij de Santa Maria kapel uit 1618 moeten we zeker even gaan kijken. Dat doen we zeker omdat die de moeite waard is.

Foto’s van de kapel en het mooie pad

Leuk dat we Silvia weer zien bij het hostel. Even de stad in voor een drankje op het terras. We zijn net op tijd om iets te bestellen want zowat alles gaat dicht en pas tegen 8 uur open. Dan begint de processie die wij graag willen zien. Constance, Silvia en ik gaan nog naar de mooie kerk op een plein en Hans hoopt nog een terras te vinden wat lukt, net achter de kerk. Hij vindt de weg wel terug zegt hij.

We hebben besloten Pizza te laten bezorgen omdat we niet zo laat willen eten maar wel de processie willen zien. Wanneer het echt tijd wordt om te bestellen is Hans er nog steeds niet. Wij bellen en appen maar krijgen geen bericht. Even later is Hans er, hij had drie kwartier lopen zoeken naar het hostel, zijn telefoon was leeg en hij had geen adres. Je kunt hier gemakkelijk verdwalen omdat er geen logica in de straatjes zit. De Pizza wordt bestelt en deze is er snel. Gezellig zo met zijn allen op de kamer eten.

We zijn net iets na het begin bij de processie welke indrukwekkend is. En wanneer we op bed liggen kunnen we nog nagenieten van muziek en mensen die feest lijken te vieren.