Dag 3, 23 augustus 2021: Camino Portugues Kustroute, La Bruge – Estela (27 km)

Vandaag staat er een lange route gepland. De weersvoorspellingen beloven een temperatuur van 29 graden of meer.  Met elkaar hebben wij besloten om vroeg te vertrekken.

De zon is net op als wij richting het ontbijt lopen. De bakker doet precies op het moment dat wij voor de deur staan zijn deuren open.  De geur van goede koffie komt ons tegemoet.

De broodjes smaken heerlijk, we bestellen er een paar extra, met ham en kaas belegd, en daarbij nog een pastel de nata. Altijd fijn om de lunch in de rugzak bij je te hebben.

Via de plankier vervolgen wij de Camino. Het is nog erg stil, de golven zijn goed te horen.

In Vila Cha lijkt de tijd te hebben stil gestaan. We passeren een vis-afslag ter grootte van een huiskamer. De vissershuisjes staan er naast. De hoogte van de deuren verbaast ons, daar passen wij alleen als we door onze knieën gaan doorheen.

De eerste pauze nemen wij nadat wij ruim 10 kilometer gelopen hebben. In de schaduw van een kerk in Villoconde eten wij het eerste broodje. In de kerk zelf worden wij hartelijk ontvangen en licht de stempel klaar.

Het volgende deel van de wandeling leidt ons door een grote stad. De meeste Portugezen hebben hier in de winkelstraten en aan de boulevard ook buiten een mondkapje op. Dat is hier verplicht als je geen 2 meter afstand van elkaar kunt houden. Wij volgen hun voorbeeld, hier voelt dat als heel gewoon.

Het strandbeeld hier is heel anders dan ik hier tijdens mijn eerdere Camino’s  hier heb gezien. Het strand staat vol met eindeloze rijen tenten. Deze zijn per uur, dag, week of maand te huur. Wellicht zijn deze neergezet  om de afstand tussen de mensen ook op het strand te kunnen waarborgen? 
Buiten de drukke stad is er nog ruimte genoeg, ook op het strand.

Op het strand ligt zeewier te drogen. Boeren halen vandaag de eerste oogst binnen, een mooi gezicht.

Opvallend is ook vandaag het geringe aantal pelgrims dat hier onderweg is. Of beter gezegd: we zien ook vandaag geen enkele pelgrim buiten onszelf. Het voelt een beetje verweesd, een Camino zonder pelgrims. Blij ben ik dat wij het met elkaar goed hebben en steeds mooiere gesprekken en humor met elkaar delen.

Historie is hier wel te zien. Als ik mij niet vergis is dit het restant van een oude molen.

De laatste kilometer van vandaag zijn zwaar. De oververhitte zon, het gebrek aan schaduw, de eindeloze weg met Portugese kinderkopjes….

Maar ook zijn hier de boeren. Tijdens deze pittige kilometers leiden zij ons af van onze eigen weg. Met de hand oogsten zij peen en uien. In de bloedhitte staan vrouwen en kinderen gebukt in de velden. Aan de kant van de weg wordt de oogst door de mannen aan de liefhebbers verkocht.

Rond half vier bereiken wij ons hostel van vandaag. De koude wijn en frisdranken zijn welverdiend. We hebben het vandaag. gewoon allemaal helemaal en in positieve stemming gelopen. Wat een kanjers, de mensen in deze groep!