8 oktober, Holset Epen, 20 km, zwaar bewolkt, vrijwel droog
Wat een heerlijke dag vandaag! In vrijwel heel Nederland veel regen en wij hebben vrijwel droog weer gehad. De etappe van vandaag was meer dan 20 km, met 460 hoogtemeters, hemelsbreed 9 km. Zo mooi…..
Vanaf Holset gaan we over de Vijlenerberg, het terrein van de golfbaan, Sippenaeke, terug naar de Vijlenerberg, Camerig, de boomgaard van Bellet, langs de Geul en tenslotte over de velden langs Diependal. Op het overzicht zie je dat het zeker niet de kortste weg was. We begonnen met een klein stukje langs de grote weg in de richting van Einrade. De zon schijnt, het Limburgse landschap kijkt nog mooier.
Bij het lezen van de route is het heel fijn om het met 2 personen te doen, zodat we bij twijfel even overleggen. Vandaag was het Gerard, Anneke en Joepke hielpen me eerder. Dank je wel hiervoor. In het bos is het extra moeilijk om alle aanduidingen goed te beschrijven.
Na de top dalen we af en hebben prachtige vergezichten in de richting van Sippenaeke. We staan er even bij stil, en tegelijkertijd even uit te blazen.
Daarna gaan we over de golfbaan. Van eerdere wandelingen weet ik wat we hartelijk welkom zijn. De golfers staan op de baan, het restaurant is al open voor koffie. Daarna klimmen we naar Sippenaeke. Het dal na Sippenaeke is een kleine onderbreking voor de lange stijging naar de top van de Vijlenerberg. De moeite wordt beloond door opnieuw mooie vergezichten.
We rusten regelmatig. Met lange stijgingen is het belangrijk om te zorgen dat het hartslag niet te hard stijgt. Rustig aan met kleine stapjes, zorgen ervoor dat je op je gemak lang kunt doorlopen. Voor iedereen is het verschillend en te kiezen voor je eigen tempo. Voor Nettie was het de eerste keer in de heuvels. Dat is wennen en tegelijk trots zijn dat het lukt.
Dan is een pauze bij café Buitenlust zeker verdiend. Verdeeld over 3 tafels genieten we van een welverdiende rust.
Via Camerig gaan we door de boomgaarden van Bellet richting Heijmans groeve. De appels zijn van de bomen gevallen. Wat zou daar een heerlijke appelmoes of taart van te maken zijn.
Langs de kronkelende Geul zijn de paadjes smal. Deze keer bijna zonder modder.
We naderen Epen. Volgens de wegwijzers is het nog maar 1 km. Gaan we de laatste lus ook nog afronden. Nog even gecheckt bij de “weer -meesters” …..het zou droog blijven. Weet je wat? Al deze kanjers kiezen ervoor de hele route af te maken. Of om 15.30 of 16.30 uur aankomen bij de Smidse. Mijn trots op deze doorzetters groeit.
Nu is het echt nog een klein stukje naar de Smidse in Epen. Een laatste blik in het oneindig mooie Limburgse landschap.
Het laatste etappe drankje en onze 4 dagen in Limburg zitten erop. Dank je wel Gerard, Joepke, Nettie, Annemarie, Anneke en Marja. Heerlijk ontspannen, jullie allen ieder voor zich….een mooi mens. Fijn om jullie te leren kennen.
Ik meende LImburg wel te kennen, maar de verhalen en foto’s geven een nog mooier beeld van dit bijzonder stukje van Nederland. Blijf deze verhalen vooral delen en aan alle deelnemers zou ik zeggen blijf vooral de paden volgen die je voeten aangeven.