16 oktober, Losser, 10 km
De eerste dagwandeling voor 2. Onverwacht is deze wandelvorm ontstaan. In het vroege voorjaar was ik een keer gevraagd. “Ik wil graag tijdens een wandeling van gedachten wisselen en ik dacht aan jou”. Nu vanwege de strengere maatregelen dacht ik terug aan deze wandeling en dacht “waarom niet?”
Vandaag ging ik naar Losser, niet ver van Oldenzaal. Het is heerlijk koel weer en de herfst begint kleuren te laten zien.
Een luisterend oor, delen wat gedeeld mag worden, verbinding maken. Niets moet, het ontstaat vanzelf. Bij elke wandeling voelt dat zo en dan is het helemaal kwaliteitstijd als dat 1 op 1 is.
En natuurlijk samen genieten van de herfst kleuren, de vormen van de bomen, paddestoelen. Een groene specht zien en horen, het zachte geritsel van bomen. Stilstaan bij nog een paddenstoel….
Vandaag met een bijzonder moment. We luisteren samen naar het lied “Ravijn”: De mooiste bloemen bloeien vlak bij het ravijn, en om die te kunnen plukken, moet je durven bang te zijn.
Aan het eind drinken we samen een kopje thee. De vraag op het labeltje was: “wat tovert een glimlach op je gezicht?” Als het antwoord “jij” is, is mijn dag weer goed. Dankbaar neem ik dat compliment aan.
wat mooi Mieke.