Een van de lezers van het blog (dank aan Imre) maakte me erop attent dat als de Maas hoog staat het beter is om niet de Via Monastica te volgen, die vanaf Leffe aan de oostkant van de Maas te lopen. Ik werd aan het denken gezet en overlegde met de pater van het klooster. Die zei ook….het is niet veilig en het water overspoelt de paden.

Gisteren waren we uitgenodigd om de vesper viering bij te wonen. 6 paters zingen gregoriaans. Het was een bijzondere sfeer.

Als je in het klooster van Leffe wilt slapen, dan even van tevoren bellen. Gastvrij ontvangen ze je, en je mag betalen wat het je waard is. Na een goed ontbijt gingen we op pad. De pater was er ook vanochtend nog even bij komen zitten. De poort uit en op pad.

Ik loop een stukje mee en ga aan de andere kant van de Maas terug. De Maas stroomt heel hard en ik loop ook nog even bij de VVV binnen en vraag om advies. Nee, het is echt te gevaarlijk zegt ze en ook aan de andere kant, want de auto’s rijden heel hard en de weg is smal.

Bij de brug over de Maas zie je grote saxophone. Dinant is de stad van Sax

Zo gaan we naar Waulsort en dat is wel 8 km langs deze weg. Bij de VVV hadden ze maar een advies. Neem de bus. Nou….al die tijd dat ze er liepen…geen bus te zien. Ieder ervaart het anders. Wel of niet hier lopen. Ze helpen elkaar goed en als er een auto komt gaan ze strak langs de kant staan. Aan de linkerkant lopen is geen optie. Alleen een vangrail…..

De officiële route van de Via Monastica passeert een rots. Die hangt naar voren en het pad is overstroomt. In het boekje staat, misschien moet je er kruipend onder door. Of je rugzak voor je uitschuiven. Precies op het moment dat ze daar waren , kwamen er toch wandelaars en die liepen erg te aarzelen…. De juiste beslissing om er niet te lopen. Ellen en Hilde zouden het wel gedurfd hebben.

In Waulsort heb ik een restaurant gevonden wat open was. Een sfeervol oud huis van 1900. Daar drinken we samen een kopje thee/koffie

Op naar Hastiere. De gevaarlijke punten zijn voorbij en aan de goede kant van de Maas vinden ze een heel mooi stuk. Bospaden, modderpadenrustig lopen zonder verkeer en pauzeren. Het is genieten.

Het laatste stuk naar Givet valt even tegen. Na Hastiere is het nog 11 km. En dat terwijl ik 8 km had gezien op Maps. Misschien tot het begin van de stad. Givet is een grote stad en het laatste stuk is altijd zwaar.