13 februari, 22 km, flinke bui, verder droog 11 graden

Ook Ton en Karin van de gite in La Lobbe laten ons voelen, wat welkom zijn betekent. Hun huis open stellen voor pelgrims, met hun bevriende buren afspreken dat we in hun huis mogen slapen en een maaltijd voor ons regelen en een uitgebreid ontbijt. We zijn er heel blij mee. Chemin de Compostela staat bij hun voordeur en meestal betekent dat, je mag altijd aanbellen.

Het was een heel afwisselende, mooie route vandaag. Naar Wasigne bos, veel stijgingen en dalingen en heel veel modder, daarna open velden onder de windmolens met glooiende paden. Ook weer veel modder en waterpaden.

Op weg naar Wasigne, heel veel modder. De afstand is 6 km, maar we doen er zeker 2,5 uur over.

In Wasigne gaat het ineens keihard regenen. We zijn net bij een bakker geweest en schuilen onder de grote oude wasplaats. Daar staat Wasigne om bekend.

We staan daar te schuilen en we worden uitgenodigd om binnen te komen. Het tweede kadootje van vandaag is binnen. Zomaar een wildvreemde die je vraagt: wil je even binnen komen. We nemen het graag aan. En we krijgen ook nog thee en koffie.

Ook daarna was het ploeteren door de modder en waterpaden. Over het pad was echt geen optie. We kozen ervoor om er net naast te lopen. De modder zuigt aan de schoenen. Je schoenen worden zwaarder.

Vandaag ga ik de dames vanaf Chateau Porcien tegemoet. Ik had berekend dat ze ongeveer om 16.30 binnen zouden kunnen zijn. Ik vertrok tegen 3 uur, zodat we elkaar na 3 km zouden treffen.

Het lijkt vlak op de overzichtskaart. (Zie hoogteprofiel) dat is niet helemaal het geval. Het is echt nog klimmen en dalen.

We slapen in Chateau Porcien in de algemene herberg. Keurig, goed onderhouden en met verwarming. Ik kan de verwarming vast aanzetten en omdat er geen dekens zijn, zal de verwarming ook wel aanblijven.