10 januari, 18 km, droog 0-4 graden
Dan heb ik toch een dilemma. Nog een rustdag of voorzichtig aan? Gisteren in Villafranca had ik een hotel (las Donas) en ik heb er vele uren geslapen. Ik voel me veel beter en ik besluit toch op pad te gaan.
Rond 8.30 uur ga ik Villafranca uit. Het hotel precies bij de brug, dus dat komt goed uit. Zo gaat het met lopen…..ik denk er toch nog over na. Me aanpassen aan de omstandigheden of negeren? Negeren is geen optie meer voor mij, dus het wordt me aanpassen. De weg naar O Cebreiro is tot en met Herrerias vrij vlak, voortdurend licht stijgend. Het hele moeilijke stuk over Alto Padrela heb ik deze keer niet gekozen.
Ruitelan ligt net voor Herrerias, de stijging krijg ik morgen. Als ik dan moe ben kan ik al stoppen in O Cebreiro. Vanaf Galicië zijn er veel meer herbergen open dan op de lijst van Aprinca staan. O Cebreiro is gewoon open, net zoals de meeste algemene herbergen. Dat geeft mij wat meer ruimte om te kiezen. Morgen max 20, maar het mogen er ook 10 zijn.
Net Villafranca uit en licht gestegen, geeft meteen een mooi uitzicht over de vallei.
Je loopt hier helemaal tussen de bergen. Wel langs de weg, deze is over het algemeen rustig.
Dan weer langs een kleinere weg. Zo met die zon erop lijkt het wel of de bomen al blaadjes hebben.
Het blijkt mos te zijn. De bomen zijn ermee volgroeid.
Net naast de weg, zie ik warempel een lammetje. Er krijg er toch een voorjaars gevoel van.
De bar in Trabadelo is open en ik heb er mijn pauze. Ik heb dan ruim 9 km opzitten. Het gaat goed. Ik loop makkelijk en ik heb weer energie. Dit mooie houtsnijwerk was bij de bar te zien.
Het standbeeld bij de eerste bar in Portela de Valcarce. Iedere pelgrim op weg naar Santiago heeft er wel een foto van.
En zie ik daar in Vega de Valcarce de “Panaderia” waar ze de lekkerste broodjes “tortilla francais” maken? Ik hoor de bakker in de keuken een eitje klutsen. Mijn broodje met gebakken ei komt eraan. Daar tref ik ook een van de 4 Portugezen. Even pauze en dan weer verder. Die gaat vandaag al naar O Cebreiro. Toch 29 km. Zo gaat het op de Camino. Een soort trein van pelgrims, die dan weer wel of niet samen met jou instappen. Op weg naar de volgende bestemming.
Ik logeer vandaag in herberg Pequeno Patalo in Ruitelan. Iemand (?) had het mij aanbevolen. Het is er inderdaad een zeer gastvrije ontvangst van Luis y Carlos Zo dadelijk krijgen we een maal. De 2 mannen koken voor ons. En raadt eens wat. Erick is hier ook aangekomen. Vanaf Cacabelos deze keer en heeft er ook 28 km opzitten. Luis van de herberg Pequeno Potalo wijst op de wereldbol aan waar we nu zijn
wat fijn dat je weer aan het opknappen bent Mieke, en dat je energie weer terug komt. weer prachtige foto’s en een mooi verslag.
Lieve Mieke
Goed dat je bent gegaan Volg je hart, jouw weg. Dag voor dag. Heel mooi weer om je te volgen met daarbij jouw verhaal. Ik wandel mee, hoor. lfs. Marijke.
Je bent goed bezig Mieke. Buen Camino.
Wat goed van je Mieke dat je luister naar je lijf , en zo kom je toch ook op je bestemming . Wat een mooie foto’s maak je weer . Wens je voor vandaag een mooie wandeldag , bon camino
Wat bijzonder om zo “mee te kunnen lopen” Heel veel wandelplezier!