Dag 2, 10 december, 20 km, Gulpen- Holset, droog, veel zon -1 tot 4 graden

“Een pad wordt vanzelf een weg, wanneer jij hem bewandelt”

De route makers zijn erg goed in het precies beschrijven van de route. Fijn dat Gerard ook meeleest en we samen de cryptische omschrijvingen begrijpen. We lopen dan ook vrijwel goed. Er zijn hier in Zuid Limburg vele paadjes wandelingen die te herkennen zijn aan de gekleurde palen. Onze route van Gulpen naar Holset maakt gebruik van de gekleurde palen, maar kent ook talloze verbindingspaadjes dwars door de velden. Zo was er een stijgend pad van 70 cm breed, aan weerszijden prikkeldraad en met heel veel modder. We glijden naar boven met de kerk van Holset in zicht.

We vertrokken uit Gulpen. Het is open weer en het heeft licht gevroren. Het is prachtig in zuid Limburg met de vele maretakken in de bomen.

Extra geaccentueerd door het tegenlicht. Mooi hè?

Een tunneltje onder de spoorlijn door. In de zomer en in de kerstvakantie gast hier een toeristische stoomtrein.

Wat kunnen ijskristallen toch mooi ziin! Zomaar kunst onderweg.

Langs onze paden staan vele wegkruisen. Deze staat op een plaats met uitzicht naar alle kanten.

We staan er even bij stil. Dappere Gonnie draagt een volle rugzak. Zij is aan het testen hoe het gaat. Met 10 kg (dat is inclusief eten en drinken) doet ze het erg goed. Het plan is om op pad te gaan vanaf Eindhoven naar Vessem en dan de Via Monastica.

De velden staan vol met gewassen. Het lijkt ons net koolzaad, maar we weten het niet zeker.

In Nijswiller is zelfs een bar open. A gen Kirk. Wat een heerlijke Limburgse gastvrijheid. We laten ons verwennen met een stuk Limburgse vlaai. Hoe heerlijk is dat na een paar uur lopen. De eigenaar is ook kunstschilder en heeft het dorpsgezicht op de muur staan.

Via Vijlen en Lemiers gaan we naar het Duitse Orsbach.

Gedeeltelijk loopt het samen met het pelgrimspad. Gewoon starten en deze bordjes volgen. Ik zou er zo weet zin in hebben. 3 maanden doorlopen en dan kun je er zijn. ?

Bij het dorp Orsbach (Duitsland!) zijn we even de weg kwijt. We besluiten via maps.me de route naar Orsbach te zoeken en daar de route weer op te pakken. Even hebben we pauze om wat brood te eten en dan door te lopen naar het dorp. De bar zou immers open zijn. Boven aan gekomen, blijkt dat die dicht is en alleen in de zomermaanden open.

Dan lopen we toch maar door. Buiten zitten is te koud. Langs de weg zien we deze witte zaad bolletjes.

Het lijkt wel of de bomen in bloei staan, zo mooi!

Het laatste pad is echt helemaal door het veld van een boer. We zien de kerk van Holset in de verte. Dit laatste stuk is heel zwaar, we schuifelen en glijden naar boven.

Volop nagenietend komen er in Holset aan. We worden gastvrij ontvangen in herberg Oud Holset. We mogen met onze modder schoenen gewoon doorlopen.