7 oktober

Het zit er op. De laatste pijl zien we op de luchthaven van Santiago. Met weemoed terug denken aan onze Camino. Terug naar huis met alle mooie herinneringen en ervaringen. Rijker door wat je hebt ervaren. Zoals Ricky Rieter in haar tekst verwoordt. Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alle dag. Niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben……

Zo werden we gisteren in de Huiskamer ontvangen, speciaal voor Nederlandse en Belgische pelgrims. Een praatje, een kopje koffie en deze mooie teksten.

We waren ook bijzonder verrast tijdens de pelgrimsmis in de Franciscus kerk. Er was een groot koor, de hele kerk was vol en tijdens een lied hielden alle pelgrims elkaar bij de hand. Ontroerd van deze verbondenheid. De pastoor zong en danste vrolijk mee. Geweldig om te ervaren.

Het was nog weer een dag met mooi weer. We kwamen op een terrasje aan. Er werd muziek gespeeld en we gingen spontaan dansen. Een heerlijk moment!

In de avond gaan we de schaduw van Jacobus zoeken. In een hoek, dichtbij de ingang van het winkeltje van de kathedraal. Verrassend mooi! Als je in Santiago bent, ga eens kijken of je de schaduw vindt…….

Wat is het mooiste Camino moment was gisteren de vraag tijdens het eten?

De aankomst in Santiago. We liepen hand in hand en zingend gingen we de poort naar het plein op. Kippenvel moment.

Het extra bezoekje aan de watervallen, nog geen km van de Camino verwijderd. De schitterende natuur.

De pelgrimsmis met de zang. Hartverwarmend! Zo zou het ook kunnen. Wat een verbondenheid met alle pelgrims.

De hoogste klim. Trots op je lijf, dat we het kunnen. Dankbaar dat de gezondheid goed is en dat we de Camino hebben kunnen volbrengen.

En voor mij? Grote dankbaarheid met mijn fantastische “loopbaan”. De stralende ogen, open gezicht, met camino smile bij alle mede wandelaars. Lieve dames fijn dat jullie erbij waren. Ik heb genoten van de vriendschap en verbondenheid.

Dag Santiago, tot een volgende keer.