25 oktober
Iedereen van onze groep heeft vannacht heerlijk geslapen. Maar wat wil je dan ook, twee grote kamers en bedden met echte matrassen en fris gewassen schone witte lakens.
Onze voettocht ging vandaag verder van Caldas de Reis naar Padron, een afstand van 19 km. De zon scheen en de temperatuur was met 18 C aangenaam. Een verademing na de vele regen gisteren.
Langzaam komt iedereen in het dagritme van opstaan, inpakken, ontbijten, wandelen, lunchen wandelen, drinken, inschrijven, douchen, ontspannen, eten en slapen. Het begint routine te worden.
Wij genieten volop van de natuur. De bossen kleuren zich in prachtige herfst kleuren, de wijnranken tooien zich van okergeel tot karmozijn rood. Een enkele kraai krast.
En dan onze medepelgrims. Na vijf dagen begin je ze herkennen. Onze kungfu Koreanen, de hippy Amerikaan, de kerkgroep uit Californië, de jonge Duitse vrouw en ga zo maar door.
Bij ontbijt raakten wij in gesprek met een gepensioneerde Australische boer en zijn echtgenote. Ruim 5.000 ha akkerland hadden zij. Nu boeren zijn twee zoons op het land. Trots liet hij ons op zijn telefoon het inzaaien van het land zien.
Morgen gaan wij naar Santiago. Iedereen in de groep verheugt zich op de aankomst op het grote plein voor de kathedraal.
Maar nu eerst Padron verkennen, de plaats waar volgens overlevering de apostel Jacobus in het jaar 40 het verhaal heeft verteld van ene Jezus uit Nazareth, die ongewild een nieuwe beweging is begonnen. De wereld omgekeerd, waarbij de laatsten de eersten zullen zijn. Een beweging waar de armen, de wezen, de weduwen (en weduwnaren), de zieken, de gevangenen, vreemden en de vluchtelingen centraal staan.
“Laat komen dat rijk”. Op de Camino ervaren wij af en toe iets daarvan.
Buen Camino
Mieke, prachtige verslagen. Altijd de Max om te lezen. Nog een fijne voettocht!
Dank je wel Claude. De eer komt deze keer toe aan Jaap van der Vinne. Hij begeleidt deze wandeling. Volgende week dinsdag ga ik weer op pad