20 graden, bewolkt en 17 km
Doordat het zo warm was op de kamer lieten we het raam open staan. Hierdoor hoorden we het verkeer voorbij razen maar ondanks dat heb ik vrij goed geslapen. Om kwart voor acht zitten we aan het ontbijt wat voor ons klaargemaakt wordt. Tosti, toast, broodje of muesli kun je bestellen. Daarnaast koffie of thee. Fruit en een snackje kunnen we meenemen. Een verwennerij allemaal. Dat het bewolkt was kon ik vanuit het pension al zien maar de mist boven de bergen zag ik pas toen we de stad uit liepen.
Het is minder warm maar ondanks dat had ik het net buiten Porriño al warm zodat ik mijn shirt uittrok. Daarna liep ik even met een Duitse vrouw op. Ze liep alleen en dat vond ze niet erg maar de avonden alleen vond ze niet leuk. Veel mensen zijn met groepen en dan kom je daar niet tussen. Ik loop door omdat haar tempo laag is en ik anders te ver achter de anderen ben. Iets verderop staat er een heel kleine kapel met kaarsen en lintjes ernaast.
We wandelen ook vamdaag allemaal weer stevig door en stoppen bij de eerste bar voor een koffie of thee. Er zijn vandaag veel meer pelgrims onderweg. Enkele kennen we van andere dagen en met een vrouw uit Californië maken we kennis. Ze loopt met een groep van 40 personen. Deze groep verblijft in hotels, vaak niet langs de route. We passeren het 100 km punt wat betekent dat we ruim over de helft zijn.
Verschillende fietsers halen ons in en we lopen de hele tijd omhoog. Sommige fietsers trekken dat niet en lopen een stukje.
Na een hele tijd naar boven lopen worden we beloond met een prachtig uitzicht.
Een traktor met een aanhangwagentje met groenten en fruit staat langs de kant. Er wordt hier nog kleinschalig gewerkt.
Even nog een pauzeplek waar we het koud hebben, het is tien graden kouder dan de dagen hiervoor en dat merken we.
Onze voeten hebben al heel wat achter de rug. Ineke heeft diverse blaren maar loopt dapper door. We komen vroeg in Redondela aan en bij een grote schelp willen we een groepsfoto maken.
Voordat de foto gemaakt kon worden moesten enkele dames eerst nog de clown uithangen:
We hebben een nieuw proostritueel bij ons etappedrankje. Hier in Spanje krijgen we er tapas bij.
Na ons etappedrankje gaan we terug naar ons hostel. Opfrissen, de was in de machine en de droger en wat tijd voor jezelf. De poetsvrouw gaat in onze vierpersoonskamer nog aan de slag. Het zijn best wat uurtjes voordat het tijd is om ’s avonds te gaan eten. Ik ga nog even Redondela in en Marian gaat mee. We vinden een restaurantje om een menu te eten. Het menu was heerlijk en we trakteren onszelf nog op een toetje. Was een goede keuze van Marian en mij. Na het eten gaan we nog naar een barretje voor een drankje. We hebben geen pelgrims meer gezien terwijl er toch voldoende zullen zijn want de hostels zitten vol.