5 september, 23 km, heet en zonnig 30 graden

Er zijn diverse manieren om van Ramalossa naar Vigo te gaan. We kiezen voor de route over de heuvels en komen uiteindelijk 3 km voor Hostal Kaps in het centrum aan. Ook vandaag weer 2 km verder dan we volgens het boekje zouden doen. Dit is de route met gele bolletjes door het binnenland. 3 km korter dan langs de kust.

Het viel niet mee vandaag. Ook ik heb een blaar op mijn hak en bij elke stap voel je dat. Hoe het komt? Mijn schoenen net te ver op de hak versleten of misschien de warmte. Iedereen kan blaren krijgen en dat maakt het extra zwaar. Ook vandaag gingen we om 7.30 uur de deur uit. Het belooft een mooie dag te worden met oranje roze gloed.

In het begin hebben we vooral verharde, drukke wegen. Later volgen we paden door het bos in de richting van Freixa.

De uitzichten over Rio Vigo zijn prachtig. Voor de kust zijn 3 natuur eilanden te zien. Je ziet hier dat we een eind boven de kust lopen.

Dan weer een weggetje, dan weer een bospad. Heerlijk om zo in de stilte te lopen, terwijl onder je de drukte van Vigo heerst.

Plots is er weer uitzicht. In deze immense natuur voel je je klein, zeker als je die reusachtige bomen ziet.

Er zijn wat twijfels over de route soms. Het blijft goed opletten. Daar in de verte beneden is het centrum van Vigo. We dalen af en vandaar is het 3 km naar het Kaps hostel.

Maps.me wijst me de weg naar het hostel. Marion en Cora waren er al 1 uur en konden vanaf 15 uur inchecken. Wij waren er om 15.30 uur. Moe en ook voldaan. De temperatuur was in Vigo 30 graden en dat is echt heet. Bijna te heet voor de laatste km.

Wat is het mooi om deze spreuk te lezen: Droom alsof je een eeuwig leven hebt, leef alsof het vandaag de laatste dag is. Zo genieten we van onze Camino. Van elke stap, van elk moment. Voldaan na een vermoeiende dag.

Dat verdient een grote Radler. Deze keer vroeg eten en morgen weer op tijd op om zoveel mogelijk in de koele ochtend uren te lopen.