4 september, 19 km, zonnig 27 graden

De herberg Aguncheiro ligt direct aan zee. Het is tot laat in avond lekker warm en we eten buiten onder de ranken van druiven struiken en dat met uitzicht op zee. Na het eten gaan we via de parkeerplaats naar de rotsen om de zonsondergang te zien. Iedere keer opnieuw erg mooi.

Daarna wordt de lucht diepblauw en ik blijf er zo lang mogelijk.

Tja …en dan is er geen winkel en/of restaurant voor ons ontbijt. Geen nood…ieder heeft nog wat en we gaan eerst 4 km lopen naar camping Mougas. Die is om 8.15 uur open. Om 7.30 uur is het net licht genoeg om op pad te gaan.

Het pelgrimspad leidt ons van de grote weg af. Steeds dalend richting zee en weer stijgend naar de weg. Zo komen er toch steeds wat km bij en kloppen de km van het boekje niet.?

Daar in de verte zie je de berg waar we overheen gaan. Dat lijkt nog ver weg. Ik denk ongeveer 6 km. Het ochtendlicht laat zich in pasteltinten zien.

Hier zijn we al dichterbij en de zon is over de berg te zien.

We klimmen dapper omhoog. Wat heerlijk dat het nog in de schaduw is.

Dat valt mee….we zijn boven voor we er erg in hebben. Over rustige boerenweggetjes dalen we af naar Nigran.

Er is zelfs een kerkje open, dat we even bezichtigen.

Dan steken we een brug van de 13e eeuw over. Ponte Ramalossa.

In Ramalossa is er een herberg in het voormalige klooster Pazo Pias. Allemaal heel eenvoudige, kleine 1 en 2 persoonskamertjes. Voor pelgrims een heerlijke luxe. Zelfs met lakens en een handdoek.

Goed gedaan dames! Deze bergetappe zit erop.