3 september, 18 km, heet, 30 graden

Na het eten ging net na 21.00 uur de zon onder. Vanaf ons hostel hadden we uitzicht op zee. De maan kwam al tevoorschijn en de man van het hostel had gezegd dat binnen een half uur de lucht oranje zou zijn. Alie en ik hebben vol verbazing staan te kijken dat het inderdaad oranje werd. Een prachtig schouwspel.

Om 8 uur komt de zon op. De hoge berg Monte Tecla is al net een beetje verlicht. Zo lijkt het niet hoog en ver, maar gisteren hebben we dat anders ervaren.

Direct na het hostel klimmen we de rotsen op over een pad langs de zee. Er is nog een frisse wind.

Al gauw lopen we in de zon. De zon die de rotsen en het water verlicht. De zee en de golven blijven voor mij altijd aantrekkelijk.

Naast het pad zijn enkele bloemen te zien waaronder deze mooie rode.

Het is zo leuk. Bij elke stop zien we de pelgrims die met ons dezelfde etappes doen. Zo ook 6 km na het vertrek. Een soort caravan, waar je ook koffie kunt krijgen. Ik was hier eerder. Het regende heel erg en we waren wat blij dat we even droog konden rusten. Nu was het er een heerlijk zonnetje en op dat moment nog niet heet. Een groot verschil.

In de dorpen ontmoeten we Spanjaarden aan het werk. Hier een trotse man die de grote witte bonen laat zien, die o.a worden gebruikt voor de Caldo Galego. (Soep van koolbladeren, aardappelen en deze bonen)

Of, een eindje verder, iemand druk in de weer met het schoonmaken van de wasplaats.

Het is heel afwisselend vandaag. Een stukje bos, diverse km langs de grote weg met uitzicht op zee en door dorpjes. Zoveel mogelijk loopt de Camino van de grote weg af en heb je fantastisch uitzicht.

In Oia is een klooster te zien. Helaas op momenten dat ik voorbij kwam altijd gesloten. Men had gezegd: bij het toeristen buro kun je de sleutel krijge. Dat blijkt niet zo te zijn.

Daarna was het nog 6,5 km naar onze herberg in Mougas. Albergue Aguncheiro. We kregen de verrassing van de dag. Ik had begrepen met 8 personen in een kamer in de herberg. Wat krijgen we? 2 appartementen met eigen keuken, en sanitair en zelfs een 1 persoonskamer. En dat voor dezelfde prijs. We worden verwend. Of komt dat omdat ik ” Mieke de Hollanda” heet?

Middels is het zo warm dat we graag in de schaduw neerploffen voor ons etappedrankje. We hebben het weer verdiend.