2 september, zonnig 27 graden, 16 kmWe zijn in Spanje aangekomen!!! En wel geland op het strand……

Iedere dag opnieuw genieten we van de mooie Camino Portugues. Vanochtend begon het al. De zon is nog niet te zien, het vroege ochtend licht verlicht de zee. De kleuren zijn nog bijna pastel.Daar staan we natuurlijk even bij stil. Een nieuwe dag, een nieuw begin. Alweer een dag met nieuwe ervaringen.Op naar Caminha. Dichtbij Caminha gaan we door een tunnel van de kust af. Hier goed opletten, want je bent zo te ver.In Caminha krijgen we een mooie laatste stempel van Portugal. Eentje met de boot.Gisteren in ons hostel zag ik een affiche van de taxi boot om van Caminha naar A Guarda te gaan. Zou het echt zo zijn dat we vragen:”Schipper mag ik overvaren?” Ja dat kan. We moeten dan over de vlonder richting camping Orbitur. Dat weet ik nog van de vorige keer te herinneren. De bruine lijn is de Camino route. We gaan op het smalste stukje oversteken bij het uiterste puntje.Spannend! Zou de schipper er staan?Hij staat al op ons te wachten en brengt ons voor € 4 per persoon naar de overkant.We genieten ervan!Zo een klein wiebelbootje. Voor mij nog altijd spannend, bang om in het water te vallen. Gelukkig gaat alles goed.We komen op het strand aan in Spanje en volgen de kustlijn naar A Guarda.We slapen in Hostel del Mar helemaal aan het einde van A Guarda. Vlak ervoor vinden we de km paal. Nog 160 km te doen.We hadden het plan naar Monte Tecla te gaan. Een berg van 310 meter boven zee met aloude nederzettingen. Maar het is echt te heet, hiervandaan 3,5 km en zoveel omhoog. Dat redden we niet. Ik vraag aan de man van het hostel of hij mogelijkheden ziet. En wat denk je? Hij brengt ons zomaar met de auto naar boven. Hij doet het heel graag voor ons. We voelen ons erg verwend. Een Camino kadootje.

Wat een uitzicht! Daar aan de overkant van Rio Minho zie je Portugal.

Op dat strandje daar aan de overkant, vertrok ons kleine bootje.

We klimmen bij het kerkje helemaal naar boven. Zo voel je je echt de koning te rijk.