27 september, 16 km , motregen 19 graden
Het is een feest om bij Casa Fernanda te slapen. Zo veel zorg en liefde voor de pelgrims. Wat fijn om te mogen ontvangen van Fernanda en Jacintho. Al 20 jaar een hele fijne plaats halverwege de etappe naar Ponte de Lima. Een maal samen met de andere pelgrims, een Ierse pelgrim die muziek maakt, en ook nog dansen. Tafels aan de kant en hup dansen maar. Dat is ook genieten.
De etappe naar Ponte de Lima is een korte en lichte etappe. Er is geen noodzaak om vroeg te vertrekken en zo gaan we na het ontbijt van 8 uur op ons gemak de deur uit.
De Camino is vooral over onverharde paden, die licht glooiend zijn. We gaan ervoor en weldra is er zoals alle dagen een hoog tempo. Meestal gaan Anneke en Monica voorop.
In enkele dagen zien we herfst kleuren. Vooral bij de druivenstruiken is dat heel mooi te zien.
….dat is niet voorspeld. Een donkere lucht achter de kerk. Het zal toch niet gaan regenen? Weldra vallen de eerste druppels. Het is nog een heerlijke temperatuur en eerst laten we ons gewoon nat regenen.
De smalle boeren weggetjes zijn overgroeid met de bladeren van de druivenstruiken. Bij ekke bocht heb je nieuwe doorkijkjes.
Of mooie kleine steenmannetjes, gemaakt dor pelgrims. Wij leggen er ook ons steentje bij. Ter gedachtenis aan iets of iemand. Het is altijd goed, het gaat over de intentie.
Langs de weg zijn nog vele bloemen in bloei. Deze bijna uitgebloeide roos is voor mij symbolisch. Bijna alle blaadjes verloren, zie ik er een engeltje in. Schoonheid zit in kleine dingen.
Als we bij Ponte de Lima aankomen is er nog steeds motregen. Er staat op een bord Ponte de Lima 1 km….Nou, dat klopt niet. 1 km vlak doen we in iets meer dan 10 minuten. We doen er dan nog meer dan 1/2 uur over. Voor de afstand van vandaag niet erg, maar als je van Barcelos komt is die laatste kmerg ver.(totaal 34 km)
De grote lange Linde laan is een lust voor het oog.
Vandaag is ons etappedrankje een kopje thee. Het is tenslotte pas 13 uur. In de motregen zitten we net droog onder een zonnescherm.
Het wordt droog en we gaan nog even tourist spelen. Het kerkje aan de overkant van de brug doemt op in de mist.
Toevallige passanten……
De soldaten die als symbool staan voor de strijd om de brug in 48 na Christus. Deze dames willen ook wel mee knokken.?
En deze is mij persoonlijke favoriet. Een wolkenlucht over de Lima, weerspiegelt in het water. Dat zijn voor mij van die “oh wat mooi” momentjes.
