16 april, 20 km, zonnig 18 graden

De hele avond was er onweer en regen in Villamayor, zodat we onze regenkleding aan moesten doen om naar het restaurant te gaan. We vinden dat niet erg. Overdag droog weer, in de avond regen. Hoe willen we het hebben? De toren van de kerk is mooi verlicht.

Wakker worden en zien dat de zon schijnt en het een mooie dag belooft te worden. Het is geen enkele dag dat we denken…alweer lopen? Nee, het is meer “we vinden het fijn weer op pad te gaan”. Dankbaar dat we het kunnen. Zeker als we het vroege ochtend licht over de gelden zien schijnen.

De etappe van Villamayor naar Los Arcos is een brede veldweg tussen de heuvels door. Licht glooiend. Het is prachtig. De km’s gaan ongemerkt voorbij.

We voelen en zien het voorjaar. De velden vol met granen in vele tinten groen. Bloemen die openbarsten en vogels die hun mooiste liedjes zingen. Op 1 meter afstand zat een lijster te fluiten. We luisteren in stilte.

Net als we er langskomen is de mobiele bar open. Over 5 minuten ben ik klaar, zei de eigenaar. In Spanje is dat wel wat langer. We hebben de tijd en wachten geduldig.

Dichtbij Los Arcos staan struiken in bloei. Het lijkt wel heide en dan een paar meter hoog.

In Los Arcos is het plein bij de kerk de plaats van samenkomst voor de pelgrims.

Dan is het nog 8 km. In de verte zien we al een dorp liggen. Hoog op een heuvel. Zou dat Sansol al zijn? Later blijkt dat inderdaad zo te zijn.

We nemen nog een korte pauze voor we Sansol binnen lopen.

Torres del Rio ligt ongeveer op dezelfde hoogte. Wel ga je eerst terug naar een rivier om het laatste stukje omhoog te klimmen. Deze pijl wijst naar een sterk dalend pad,

We zijn nu een week onderweg. Het gaat steeds beter. Wel zijn er wat blaren en vermoeide enkels. Rustig aan….dan komen we er wel. We slapen in albergue Mariele, direct over de brug.

We bezoeken de 12e eeuwse kerk, die direct na de herberg staat. De moeite waard!