12 april, 21 km droog en veel zon 15 graden

De verrassing van de dag was, dat het kerkje van Zabaldika open was. We mochten naar boven in de toren en de klok luiden. Er werd mooie muziek gedraaid en we kregen een Nederlandse tekst met pelgrimswensen. Ik was erdoor geraakt. Deze geef ik jou, als lezer van dit blog.

“Gezegend bent u pelgrim, als u ontdekt dat de “Camino” de ogen opent voor wat niet zichtbaar is”.

Een bijzonder mooie etappe vandaag. Voortdurend glooiend over kleine paadjes langs de bergrug en de rivier.

De bomen bloeien en laten met de witte bloesem hun pracht zien. Wij, zo klein in dit landschap.

Na bijna 10 km zijn we in Zuriain met een bar aan de rivier, waar alle pelgrims hun eerste pauze nemen. We ontmoeten iedere dag een zelfde groep pelgrims, die een zelfde snelheid en rustpauzes hebben. Erg leuk. Dat voelt als familie.

Na 3,3 km zijn we bij Zabaldika. Gaan we extra klimmen om dit mooie kerkje te zien van de 13e eeuw. Deze kanjers vinden een extra klim geen probleem. De deur is dicht, maar speciaal voor ons werd de deur open gemaakt. Een speciaal moment van de dag.

Deze klok mochten we een keer luiden. De klank klinkt lang door en zingt door de ruimte.

We blijven op hoogte om zo naar Pamplona te lopen. In de zon. Wat is dat heerlijk als je dat een paar dagen gemist hebt.

Via het plaatsje Arre komen we weer in de bebouwde kom. Een heel oude brug. Je kunt echt zien dat het de laatste dagen veel heeft geregend.

Vanaf hier is het nog bijna 5 km. Dat valt tegen. De drukte van de stad, veel verkeer en zoals altijd ” de laatste loodjes”. Dan, toch nog plotseling komen we langs de stadsmuren van Pamplona.

Door de stadspoort en dan zijn we er. We slapen in albergue Irunako Aterpea, in de straat waar we de poort doorkomen.