14 maart, 16 km, zonnig 24 graden

Ook vandaag hebben we een schitterende natuur met opnieuw grote hoogte verschillen. Deze Camino is dan ook zeer zwaar te noemen. Bijna geen voorzieningen onderweg, geen water tappunten en ook geen bagage vervoer mogelijk. Wij gaan de uitdaging aan en iedere dag komen we een stukje verder.

Vanaf Villanueva de Algaidas dalen we eerst over kleine rotsige paadjes. Ik weet me nog van de vorige keer te herinneren dat we hebben lopen zoeken. Nu ging het meteen goed. We denken dat de bewegwijzering is verbeterd.

Daar in dat gat lijkt iemand gewoond te hebben. Restanten van kleding hangen nog aan de rand. We zien meteen een zwerver voor ons.

Daarna begint de stijging van bijna 400 meter over 3 km. Vandaag worden we terug opgehaald en daarom hadden we bijna niets in de rugzak. We lopen, daardoor, vrij gemakkelijk naar boven en ervaren dit als een relaxdag.

Warempel…..een ruststand met uitzicht. We zien vanaf hier Cuevas Bajas liggen en onze eindbestemming van vandaag Encinas Reales. Als we horen dat het is niet Nederland steeds maar zo slecht weer is, voelen we ons toch zeer bevooroordeeld. Ook hier kan het in dit seizoen veel regenen, maar volgens de voorspellingen blijft het zo mooi weer. Omdat het deze ochtend koud was (5 graden) startten we met de lange broek. Hier kiezen we ervoor die om te wisselen voor ons wandelrokje of korte broek.

De afdaling naar El Cedron en Cuevas Bajas.

Na Cuevas Bajas krijgen we een langdurige stijging van 13%. pfff dat is en blijft heftig.

De olijven oogst is in volle gang. Met een elektrische drietand worden de olijven er af geritst. Onder de bomen ligt een groot vangnet. Niet voor consumptie maar voor de olijfolie. Interresant om te zien

Op tijd zijn we in Encinas Reales. We boffen, want we worden opgehaald, door een eigenaar van ons Hostal. Heel recent is nu ook een herberg hier in Encines Reales geopend. Dit knelpunt is opgelost voor de volgende keer. En ook al is deze etappe met 16 km kort…..het is ver genoeg.