26 oktober, 22 km bewolkt, 16 graden
“Camino bubble”.
David zei het en het zet me aan het denken. Camino bubble…wat is dat? De medepelgrims zijn zo hartelijk alsof we familie zijn. Als je bekenden tegenkomt wordt je met een omarming begroet. Je voelt je krachtig en vrij en je loopt allemaal te stralen. De pelgrims zijn positief en helpen elkaar. Het meeste (negatieve) wereldnieuws gaat aan je voorbij. Iedere dag heb je het ritme van wandelen, ontmoeten en ont-moeten, rusten, slapen. Verbonden door hetzelfde doel… Santiago…Leven in zo een Camino bubble is heerlijk. De kunst is om dit gevoel mee naar huis te nemen.
Voorlopig zijn we nog onderweg en vandaag beginnen we langzaam maar zeker te stijgen van 900 naar 1155 meter. Vals plat is het vandaag vooral.
Heel anders rood dan gisteren. Terugkijkend zien we de torens van Astorga.
Je hebt het niet zo in de gaten als je loopt. We stijgen heus en dat zie je het beste als je terugkijkt. Er zijn nog vele pelgrims onderweg. De hele Albergue Municipal in Astorga was vol en dat betekent toch minstens 150 pelgrims.
Die pelgrims zien we bij de rustplekken, zoals hier in Santa Catalina de Somoza.
Iets verderop zie je deze blauwe deur met schelpen, stokken en sieraden.
Ons pad van vandaag volgt ook de weg. Hier is het zo rustig, dat je in feite alleen natuur ervaart.
In El Ganso heb je de cowboy bar. Nu verzorgd opnieuw geschilderd. We kijken er om de hoek en gaan toch verder. Bij de herberg Gabino zou ook een bar zijn met winkeltje. Helaas was deze gesloten.
Dan kiezen we voor een picknick in de natuur. Het is nog steeds een heerlijke temperatuur, en dat vinden we ook goed. Annet deelt fruit en rijstpudding uit. Ik deel een boterham.
Dichtbij Rabanal loopt een pad langs de bosrand. Pelgrims op min of meer gelijke afstand van elkaar. Ook dit geeft de verbondenheid tussen de pelgrims. Ieder op zijn manier, op zijn tempo. Je eigen gedachten en gevoelens volgen op de tred van je voetstappen.
Zo leuk…een stalletje met gebreide/gehaakte pelgrims. Met wandelstok, rugzakje, drinkflesje, pijl. Prachtig gemaakt.
Deze keer hebben we 2 persoonskamers bij herberg El Pilar. Keurige kamers, tegen een leuk pelgrimsprijsje. We zijn er erg blij mee….met echte handdoeken en lakens.?
Dat is ook vandaag weer verdiend.
Op naar Cruz de Ferro.
Wat is het toch bijzonder iedere dag voelt het verslag met foto’s als een cadeau. Je maakt het open en het is ademloos meegenieten van jullie Camino. Dank je wel!!!! Nog heel veel mooie dagen. Lfs.Marijke.
Dat bovenstaande vind ik ook! Dank je wel!