21 oktober, 29 km, zonnig. In de middag 24 graden
We gingen gisteren om de tafel zitten. Gaan we vandaag langs de weg naar Bercianos of gaan we over de oude “Via Romana” door de natuur. We kiezen de natuur, dat is op de kaart de groene route. Vandaag iets verder dan Bercianos en zo komen we vandaag volgens GPS toch weer op 29 km.
Het was wat deze ochtend. We stonden om 6.30 uur op omdat er om 7 uur ontbijt zou zijn. Je snapt het al…….niemand van de herberg Jacques de Molay wakker. We wachten nog 10 minuten. Er gebeurt niets. Misschien waren ze vergeten dat het zondag was. Zo lopen we nog helemaal in het donker naar Moratinos, ruim 3 km verder. Daar is ook een bar met ontbijt en je zou toch verwachten dat hij blij is met de klandizie. Dat valt erg tegen. We maken het zelf gezellig met alle mede pelgrims die ook in de herberg sliepen. Daarna gaan we op pad. Daarbij Moratinos zijn huizen onder de grond te zien, vroegere bodega’s waar wijn werd bewaard. Of zijn er toch nog “Hobbits”???
De zon komt deze morgen prachtig boven de horizon. Het belooft een hele mooie dag te worden. Het is niet koud, de wind van gisteren is gelukkig gaan liggen.
Het is een glooiende veldweg. Het warme ochtend licht, verlicht ons pad.
We verlaten Palencia en komen in de provincie Leon aan. Langs de weg vinden we de oude grenspaal.
Het lijkt net of we in Nederland lopen. B.v. Flevoland met eindeloze verten. We zien daardoor details. Wat denk je van deze tekst: “We are all broken, that’s how the light gets in!” Vertaald: we zijn allemaal gebroken, dat is hoe het licht binnenkomt. Ik word er stil van…..
Sahagun wordt gezien als de helft van de Camino. Daar bij de grens staan onze wachters je op te wachten. Het geeft de wandelaar moed. De helft! Woh…dan zou de rest toch ook wel gaan. Je weet het nooit, maar aan de motivatie ligt het niet.
De stadspoort van Sahagun.
Tja, hoe nu verder? Er staan duidelijk 2 gele pijlen die verschillende richtingen wijzen. We kiezen voor de variant over Calzada del Coto. Wel goed opletten, je zit zo op de weg naar Bercianos. We lopen eerst ook een klein stukje fout en zien snel dat we niet goed zitten.
Er volgt een pad door landbouw gebied. Het is inmiddels heel warm en we kunnen ons voorstellen dat het bij 25-39 graden niet te doen is.
Waar blijft het dorp toch? We zagen 3 km voor het eindpunt toch wat daken en een kerk? Niets aan de horizon…of toch?
Ja eindelijk zijn we bij de herberg Via Trajana. Moe en voldaan drinken we eerst ons etappedrankje. Zie de dames stralen….
Ik ken het net een beetje anders :
“There is a crack in everything .. that’s how the light gets in!” ( Leonhard Cohen) Prachtig.