17 juni, warm weer 28 graden, 21 km, Murias- Foncebadon
Het is alweer even geleden dat we bergen hadden. Ik denk met weemoed aan de Col de Somport, toen ik Spanje binnen liep. Wetende dat ik gemakkelijk door kan lopen, als ik mijn tempo en pas tijdig aanpas. Vandaag ga ik van 900 naar 1440 meter, waarvan bijna 300 meter op de laatste 5 km.
Ook deze morgen vertrek ik om 6 uur. Ik werd vanzelf wakker net voor de wekker. De kunst in een slaapzaal is zo weinig mogelijk geluid. Alles had ik al ingepakt, ik pak mijn rugzak en sluip naar buiten. Daar herschik ik alles en ga op weg. Het wordt net licht, ik ben de eerste buiten, het wordt een prachtige dag.
De eerste 15 km is er een pad langs de weg. Het is omgeven met witte brem en een lavendelsoort. Het eerste dorp is Santa Catalina.
Vlak voor Rabanal staat een stalletje waar je een stempel kunt krijgen. Ze vragen een bijdrage voor een stichting die gelden verzameld voor de bestrijding van kinderkanker. Ik vertrouw het niet helemaal, maar ik geef toch een bijdrage. Wat ik wel heel leuk vond was deze tekst en dit doosje. “Would you like to see the most beautiful thing in the word?” Zo ja…kijk in het doosje, en wat zie ik? Een spiegel… Ik moest er wel om lachen.?
Rabanal is wat groter. Ik kies daar mijn 2e ontbijt. Wat is een “Bocadillo con tortilla francais” lekker. Een broodje met gebakken ei. Daar kan ik weer even op lopen.
Het laatste stuk naar Foncebadon is het meest stijl en ook het mooiste deel. Een pad in de natuur, omgeven met de witte brem. Het is nog steeds een aangename temperatuur.
Daar in de verte ligt Foncebadon. Ik denk terug aan een Camino in maart, toen hier sneeuw lag. Elk seizoen is het anders en dat maakt dat ik zo kan blijven genieten.
Dat pilsje is weer verdiend. Ik ben blij dat ik er ben voor de hitte er is. Er lopen nog veel pelgrims door. Die gaan nog minstens 10 km. Voor mij is het genoeg.
Morgen passeer ik Cruz de Ferro. Een van de hoogtepunten van de Camino.
Ik overnacht in de nieuwe herberg Posada de Druida. Helaas valt het tegen. De slaapkamer deur scheurt over de grond, het toilet is buiten. Zo jammer dat een nieuwe herberg niet verzorgd is afgerond.
Geniet van je pilsje!
Ik denk dat, anders dan op je foto ‘It doesn’t matter…’ het belangrijk is te stoppen. Gaan en stilstaan (zitten, liggen, contempleren, slapen, pilsje drinken, gewoon rusten, etc.) maken het geheel.
Wandel en sta gerust stil. Fijne dag morgen.
Helemaal eens, zo doe ik het ook en elke dag een stukje verder
Je doet het goed hoor Mieke, wat een dag he en dan een lekker pilsje is nooit weg. Dat is nooit weg het is dan ook zo lekker.
Hallo Mieke. Weer even mijn Camino momentje. Wat doe je het goed. Elke dag weer bepalen hoeveel je gaat lopen en waar je uitkomt. Jij doet het echt op jouw manier. Ik heben enorm veel bewondering voor je. En zo ver al…..Heel veel wandelplezier nog voor de komende dagenda. Ik blijf je volgen. Lieve groet Roza
Dank je wel Roza, fijn dat je me volgt en steunt
Beste Mieke, steeds geniet ik enorm van je verslagen en is het of ik daar weer loop. Het stalletje waar een donatie werd gevraagd voor het kinderkankerhospitaal vlak voor Rabanal was er ook al in september 2016. Toen stond daar een heuse ridder met een adelaar en ook ik mocht een kijkje nemen in het doosje. Voor mij was dit weer zo’n kadootje dat me deed glimlachen tijdens een hete, zware etappe.
De intieme sfeer in het mooie kerkje van Rabanal herinner ik me ook zo goed en de vriendelijke ontvangst in de albergue municipal…..sweet memories.
Morgen Cruz de Ferro, dit was voor mij echt het hoogtepunt, een magische plek.
Ultreia!!!
klein stukje naar cruz de ferro morgen. toen ik er was wilde ik perse met zonsopgang daar zijn. dat was wel heel bijzonder. ik geniet nog elke dag mee. je gaat lekker. rustig aan en genet ervan. groetjes ilona
Mieke DIK verdiend Proost?
Lekker zo’n bier(tje) en het smeert de keel ook meteen door! Dag Mieke, je gaat als een ware levensgenietster lekker je gang met oog voor het detail. Proost en geniet maar lekker verder van deze mooie reis te voet???
Tis nu al de 18 de dus je hebt er al weer een dag meer op zitten das de bijzondere toch het hoogtepunt !! wel nu ik ben benieuwd ,vind het elke dag al vanuit mijn stoel thuis een hoogtepunt wat je beleefd en hoe je het zo geweldig doet, precies voelen wat je wil en dan het nog doen ook, soms met ff een twijfel ,maar dat hebben we allemaal toch wel eens ,, mens eigen misschien. jammer van de herberg ja maar och tis maar voor 1 nachtje..
Dat was dus 3x lekker in mijn bericht? beetje overdreven misschien…. maar dat komt door dat grote biertje hoor? kreeg zelf zeker ook trek (om te lopen en dan daarna dat welverdiende biertje dat dan zoooo heeerlijk smaakt)! ??