4 juni, 26 km (waarvan 7 km bus), koud (!) 12 graden, San Juan de Ortega – Burgos
Burgos bereiken voelt als een mijlpaal, als je vlak bij de herberg de enorme kathedraal te zien krijgt. Volgens mijn boekje nu nog 495 km te gaan naar Santiago. Ik voel me fit, geen klachten aan voeten of knieën. Ik vertrouw er wel op dat het gaat lukken? tot Santiago. Morgen het begin van de Meseta. Ultreia….
De vrijwilliger van San Juan de Ortega was om 6.30 uur al op om de pelgrims gedag te zeggen. Ondanks dat er 60 kunnen slapen, toch heel persoonlijk.
Helaas is er geen ontbijt in San Juan de Ortega. Ook geen winkel, zodat ik het deed met een stuk overgebleven brood van die dag ervoor. Op naar Ages over een mooi bospad. Ik ben er op dat moment alleen en geniet van de stilte.
Daar zijn al restaurantjes open. Wat smaakt de koffie na 4 km heerlijk. Vorig jaar vertrok ik iedere dag om 6 uur vanwege de hitte in de middag. Wat een contrast met het weer nu.
Na Agis volgt Atapuerca. Erkend als archeologisch gebied vanwege de vele opgravingen.
Ook vandaag kom ik deze dames uit Zwitserland tegen. Sinds 1 week ontmoeten we elkaar en er ontstaat een band. Ze willen wel met me op de foto. Ik geef ze ook een tekst. Een van de teksten was: “Is this really what i want?” Ik zie aan haar gezicht dat de tekst pakt. Precies iets wat haar bezighoudt.
Er volgt een pad omhoog naar een gedenkteken en een cirkel van stenen. Door pelgrims persoonlijk aangevuld.
Bij het zien van deze muurtekening moest ik wel vreselijk lachen. Ja, zo voelt het weleens. Denken aan mijn stoel met mijn benen omhoog. Tevreden over mijn Camino. Zover is het nog niet. Ik ga gewoon iedere dag een stukje verder. Die laatste 500 km kan ik ook nog wel.
De laatste km naar Burgos neem ik de bus. 7 km langs de weg. De eerste keer dat ik een bus neem. Met gemengde gevoelens. Dat moet ik zeggen. Zo heb ik tijd om even in Burgos te zijn en de kathedraal te bekijken.
Ik slaap in de grote algemene herberg achter de kathedraal. Het mooie is dat je niet merkt dat die zo groot is. Gangetjes splitsen de bedden en het lijkt of je maar met 4 slaapt. Echt een aanbeveling.
Vreemd toch dat er altijd wel een gemengd gevoel bij komt als men een ander vervoersmiddel neemt dan je voeten en de benen natuurlijk . !! Waarom was dat Mieke ?! Verder zo te lezen was het weer een bijzonder dag . Je kunt zo een Camino zinnen boekjes schrijven !! Wens je een goede nachtrust en een mooie dag weer morgen ..
Natuurlijk haal je het na zoveel kilo meters is 500 niet veel meer. Die tippel zo weg.
Lieve Mieke,
Wat is het genieten iedere dag van jouw verhalen en foto’s. Zo bijzonder en wat ongelooflijk hoe je je pad vervolgt. Ik wandel in gedachten mee. Lfs.Marijke.
Gaat zeker lukken Mieke? Geniet van de Meseta. Lekker die eindeloze vlakte op je af laten komen. Mij deed het denken aan de graanvelden boven Reims. De dorpjes lijken niet dichterbij te komen. Fijne Camino.