6 mei, 27 km zonnig 25 graden, Limogne -la Pech

Vandaag was de etappe vrijwel volledig vlak en rechtdoor, door de bossen. Onderstaande tekst past bij vandaag…

” Alles is voor je klaargelegd. Het pad ligt recht voor je, soms is het onzichtbaar, maar het is er. Je weet niet waarheen het gaat, maar je moet het volgen. Het is het enige pad dat er is”

Zo een weg brengt me in de vertraging. Ik maak bewust mijn stappen klein, ik gebruik mijn wandelstokken niet. Ik mag van mezelf regelmatig rustpauze nemen. Ik hoef niet snel. Juist door het snelle lopen was ik deze week zo moe. Zo ook Troos, de man uit Zuid Afrika. Last van zijn enkel en loopt nu even snel als ik. Hij was bij de hunnebedden gaan kijken en wees mij die plek.

Onderweg kom je steeds je medepelgrims tegen. Pauzeren bij een kerkje, een picknicktafel of gewoon langs de kant van de weg. Altijd even een praatje maken en vragen of alles goed gaat.

27 km rechtdoor, het lijkt de Meseta wel. Hier wel meestal een schaduwrijk pad. Dus kan ik volop van de natuur genieten. Die wijst me vandaag ook de weg.

Dat had ik niet verwacht…. Net voor Le Pech is er plotseling een heuvel. En ja… Die gaan we op.

Hier in de gite van Le Pech krijgen we groenten, eieren en aardappelen uit eigen tuin om zelf het eten voor te bereiden. We zitten lekker buiten. Wat een heerlijke temperatuur.