2 mei, 25 km, koud in de mist, later zonnig17 graden, Conques – Livinhac la Haut

Voor het eten komt een Benedictijner pater in de eetzaal en we zingen samen “Ultreia”. Natuurlijk bidden we ook voor het eten. Het Onze Vader. Dezelfde woorden, en hetzelfde ritme. Toch wel 80 mensen in de eetzaal. Hier in Conques beginnen veel Fransen hun korte Camino. Een paar dagen in het weekend of gecombineerd met feestdagen. Daardoor is het eind april/ begin mei druk.

Na het eten, ga ik naar de mis in de kathedraal, kippenvel….Er zijn 6 paters die de mis zingen. Het klinkt als een klok. De pelgrims maken een rondgang door de kerk, terwijl we ook zingen. Een fijne start van de dag.

Het is mistig en koud als we de deuren van het klooster uitgaan. De sfeer van het mooie stadje komt extra naar voren.

Ik daal nog verder tot aan de rivier de Dordou. Dit is op 240 meter, om daarna met 20% en grote stapstenen 2 km te stijgen naar 540 meter. 1 uur doe ik erover. Ik had me er op ingesteld en… kennelijk raak ik gewend. Voel me prima met stijgen en mijn conditie is inmiddels weer verder gestegen. Ik zie alleen de toren van een kapelletje.

Verrassing op 500 meter breekt de zon door. Wauh, wat mooi! Bezweet en wel genieten. Mijn brillenglazen zijn ervan aangeslagen en ik sta nog na te puffen.

Dan volgt een weg over een bergrug, glooiend, en kun je je voorstellen…..links van me een grote bak met mist. Verwondering, van al dit moois!

Jean Jacques en Pierre komen net uit zo een mistbank naar boven.

De mist trekt verder op en het is weer heel helder. De zon maakt de omgeving extra mooi. Toch wel een groot verschil met bewolkt weer.

Een korte koffiestop (en een stuk brood met banaan…) om 9.30 uur met een kleine omweg, zodat ik door kan lopen tot 12 uur. Ik heb er dan 15 km opzitten. De koeien achter me zijn heel nieuwsgierig en komen dichtbij. Gelukkig staan zij achter een hek….

Terwijl ik daar zit komen paarden voorbij. 2 met bagage en 2 met berijders. Zo op weg naar Conques denk ik.

De daling gaat heel geleidelijk tot aan La Combe. Er volgt een dalende weg met vele haarspeldbochten naar Decazeville. Dat ligt op 200 meter hoogte.

Mijn bestemming vandaag is Livinhac Le Haut. Hiervoor is weer een forse stijging van 150 meter. Een zeer modderig, nat en glad pad is het laatste stuk naar Livinhac. Net boven rivier de Lot. En ook vandaag heb ik nog genoeg energie over. Gelukkig niet meer zo uitgeput als van de week.

Zo kan ik morgen vast 28(!) Km. Ik ga het ervaren.